Selam öbür bölüm de bazı yazım yanlışım olmuş kusura bakmayın dikkat edicem bundan sonra...
Sizleri çok seviyorum...
(Duyuru=bu kitap tamamen hayal ürünüdür. Hiç bir gerçekliği yoktur.)
__________________________________________
ARASIN AGZINDAN...
Bu gün çok ciddi bir operasyona çıkacaktım.Ben evden çıkacağım saatlere kadar kardeşim,Durum beni beklemişti her seferinde git yat desem de yatmiyordu inatciydı annem gibi.Duru beni yolculadıktan sonra ben karargaha gittim karargahta hazırlandıktan sonra helikoptere bindik,helikopter bizi gideceğimiz bölgeye bırakmıştı.sabahtan akşama kadar yürüdük aksam olmuştu bir dağın eteğinin yanında kamp kurmaya karar verdik. Gece her asker vardiyalı bir şekilde nöbet tutacaktı.
Bir anda etrafımız teröristler tarafından kuşatılmış çatışmanın ortasında da kalmıştık çoklardı sabaha kadar savaştık sabah bize takviye ekip geldi takviye ekibe Atlas haber vermişti takviye ekip olmasaydı buradan sağ çıkacağımız muammaydı evet,teröristler bitmişti sonun da.Görevimixi bitirdikten sonra yerde kanlar içinde duran bir kız gördüm.Çok güzeldi dolgun dudakları,esmer tenine ve daha bir çok yönünden etkilenmiştim.Bu kızı hemen timin saglıkcısı Alperen'e götürdüm Alperen durumunun ciddi olduğunu söylemişti kalbinin yakınından vurulmuştu.Durumu ciddi olduğu için onu helikoptere bildirdik.Bende onun yanına bindim öbür askerler de geldiğimiz helikoptere bindiler.Helikopter bizi kardeşimin bulunduğu hastaneye indirmişti.Evet Durum,kardeşim hemşireydi o benim hep gurur kaynağım dı.O kızı hemen ameliyata aldılar.2-3 saat sonra ameliyatı bitmişti yoğun bakıma almışlardı.Bana o kızın kaydını yaptırmak için adını sordular ama ben o kızın adını bilmiyordum ki.Kayıt alan yere ismini bilmediğimi uyanınca kendisine sorarsınız dedim.Telefonum karargajatn arıyorlardı beni cagırıyorlardı hemn Duruya haber verip karargaha gittim.
Eylem Güçlü'nün ağzından...
Ben Fransız ajanıydım o yüzden Turkiyede fotoğrafçı kılığına girerek işimi yapıyordum.Ekip arkadaşım Eda da hastanede ajanlık yapıyordu.Bir gün beni Fransadan aradılar beni Fransaya götürmek için özel helikopter gelmişti Helikoptere binip gidiyordum ama aniden helikoptere roket attılar.Helikopter düşüyordu ölecektim ve elimden hiç bir şey gelmiyordu son hatırladığım şey anı bir sarsıntı ile yere çakıldıgım.Ama gözlerimi bir anda bir hastanede yoğun bakım da bulmuştum.Burası neresiydi kim getirmişti beni ben bunları düşünürken Eda'nın sesini duydum bana ne olduğunu soruyordu yanın da kimse yoktu rahatlıkla konuşabilirim fakat kameralardan beni duyabilirlerdi o yüzden kalem kağıt istedim ve herseyi anlattım.Eda şok olmuştu bana bunu kim yaptıgını düşünüyordu ve bir yandan bana "Düşen bir helikopterden sağ çıktın bu nasıl bir mucize biliyormusun"diyordu.Ben ona yazarak buradan gitmem gerek görevim var benim beni Fransa'daki çağırıyorlar dedim Eda da seni buradan çıkarıcam.biraz bekle diye kağıda yazdı ve Eda o kağıdı en ufak zerresine kadar yırttı çünkü bu konuştuklarımızı kimsenin duymaması ve görmemesi gerekiyordu.Beni kısa bir süre sonra normal odaya aldılar.Eda yanım daydı ve ben Eda ya beni buraya kim getirdi diye sorduğumda ben sen geldiğinde yoktum cevabını aldım.Ve Eda işlerini halletmek için odamdan çıkıp gittikten kısa bir süre sonra 2 tane adam geldi ve beni burdan götürmek istediklerini ve kendilerinin de Fransaya calıştıgını söylediler.Ve onala gitmezsem beni Fransa da ki görevimden beni alıcaklarını söylediler.Bende onlarla gitmeyi kabul ettim.
