Ch-15

573 50 0
                                    

သူဌေးကြီးဖြစ်ဖို့ ပိုက်ဆံတွေ ဆုံးရှုံးဖို့လိုတယ် (ဖေးချမ့်)

အခန်း(၁၅) ပြောင်းပြန် စျေးဆစ်ခြင်း

"ဘော့စ် ခေါက်ဆွဲပြုတ်အတွက် အသားနဲ့ ကြက်ဥထမင်းကြော်အတွက် ကြက်ဥနောက်တစ်လုံး လုပ်ပါဗျို့ အရန်ဟင်းလည်းချပါဦး သခွားသီး အေးအေးလေးဆို အဆင်ပြေတယ်"

သူ့ရှေ့တွင် အသားအပြည့်ဖြင့် ခေါက်ဆွဲပြုတ်ကို အငမ်းမရစားနေသည့် မာယန်ကို ဆုချဖို့အတွက် ဖေးချမ့် ဘာမှ ခြွေတာမနေပါ။

"မင်းက တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲ ယောက်ဖ ဟန်တောင်မဆောင်တော့ဘဲ ဒုတိယမျိုးဆက် သူဌေးသားတစ်ယောက်ရဲ့ အကျင့်မျိုး ထုတ်ပြနေပြီ ဒါပေမယ့်... ဒီငွေပမာဏနဲ့ဆို ဟိုဘက်က စားသောက်ဆိုင်မှာ မှာစားလို့ ရတယ်လေ..."

ဖေးချမ့်က လက်ခါပြလိုက်သည်။ "နိုးနိုး ငါ့ကောင်။ ဘေးက စားသောက်ဆိုင်က စျေးမကြီးဘူး ဆိုပေမယ့် ဗိုက်ပြည့်မှာမဟုတ်ဘူး။"

"အမှန်တိုင်းပြောရရင် ငါတို့ရဲ့ အလုပ်အစကို အောင်ပွဲခံဖို့အတွက် ပိုကောင်းတာ စားသင့်တယ်။ ဒါပေမယ့် ငါ့ပိုက်ဆံတွေ အကုန်လုံးက လောလောဆယ် ဂိမ်းဖန်တီးဖို့အတွက်ပဲ စုထားတာ ဆိုတော့ ငါ့အတွက် နည်းနည်း ကျပ်တည်းနေလို့ပါကွာ။"

တကယ်က အလဲအထပ် ပြုလုပ်ထားသည့် သူ့ကိုယ်ပိုင်စည်းစိမ်မှာ နည်းလွန်းနေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူ့တွင် ယွမ် ၇၀၀ သာရှိ၏။ သူ့ စိတ်တိုင်းကျ စားသောက်ဖို့အတွက် မလုံလောက်ပါ။

မာယန်က ခေါင်းငြိမ့်ရင်း ခေါက်ဆွဲပြုတ်ကို စားလိုက်ပါသည်။ "ငါနားလည်ပါတယ်။ မှန်တာပေါ့။ ငါတို့က တိုက်ပွဲအခြေအနေမှာ ရောက်နေတာ။ ပိုက်ဆံ မဖြုန်းသင့်ဘူး။"

"ဒီဂိမ်းထုတ်နိုင်ပြီ ဆိုတာနဲ့ တစ်ယောက်ကို ၅၀ ယွမ်ပေးရတဲ့ အကင်ဘူဖေးတစ်ခုကို ခေါ်သွားမယ်။"

မာယန်က စိတ်အားထက်သန်စွာ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပါသည်။ "ဒါပေါ့ ဒါပေါ့"

ထိုကာလက ဘူဖေးများမှာ တစ်ယောက်ကို ယွမ် ၃၀ လောက်သာ ကုန်ကျသည်။ ဖေးချမ့် ပြောသည့် ယွမ် ၅၀ ဘူဖေးဆိုသည်မှာ အဆင့်မြင့် ဘူဖေးဟု သတ်မှတ်နိုင်၏။

သူဌေးကြီးဖြစ်ဖို့ ပိုက်ဆံတွေ ဆုံးရှုံးဖို့လိုတယ်Where stories live. Discover now