ဖေးချမ့် 103+104+105
အခန်း(၁၀၃) လူသူကင်းမဲ့ခြင်း
သူတို့ နောက်ထပ် တစ်နာရီလောက် ထပ်စောင့်လိုက်ကြရင်း မွန်းတည့်ချိန်ရောက်သွားပါသည်။
လူငယ်လေးတစ်ယောက်က တံခါးအပြင်တွင် ရပ်ကာ အထဲသို့ အချိန်အကြာကြီးကြည့်နေရင်း နောက်ဆုံးတော့ တံခါးကို တွန်းဖွင့်ကာ ဝင်လာပါသည်။ အချိန်အကြာကြီးစောင့်နေခဲ့သည့် ဝိတ်တာက ချက်ချင်းပဲ ထိုလူ့ကို သွားကြိုဆိုလိုက်သည်။
"ကြိုဆိုပါတယ်ခင်ဗျ။ အင်တာနက်သုံးဖို့ လာခဲ့တာလား။ ကော်ဖီသောက်ဖို့လာခဲ့တာလား။"
ဒါက အတော်လေး ဟာသဆန်သော မေးခွန်း ဖြစ်နေပါသည်။ သို့သော်လည်း ယွီအင်တာနက်ကဖေးက စားဖွယ်စုံနဲ့ အင်တာနက်သုံးခြင်းကို ပေါင်းစပ်ထားသော နေရာတစ်ခုဖြစ်သဖြင့် ဒီမေးခွန်းကို တခြား ဘယ်လိုနည်းနဲ့ မေးနိုင်ဦးမည်နည်း။
လူငယ်လေးကလည်း ဖန်ချပ်များမှတစ်ဆင့် အထဲက အဆင့်မြင့် ကွန်ပျူတာများကိုမြင်ခဲ့ပြီး အင်တာနက်ကဖေးဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ခန့်မှန်းမိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ဝင်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။
"ခင်ဗျားတို့ဆိုင်မှာ... တစ်နာရီကို ဘယ်လောက်လဲဟင်။"
ဝိတ်တာက ရိုးသားစွာ ပြန်ဖြေလိုက်ပါသည်။ "၁၀ ယွမ်ပါ။"
လူငယ်လေး အနည်းငယ် မှင်သက်သွားသည်။ နားကြားမှားသည်ဟု ထင်သွားပါသည်။ "အမ် ကျွန်တော်က ရိုးရိုးနေရာကို မေးတာပါ။ သီးသန့်နေရာ မဟုတ်ဘူးလေ။"
"ဟုတ်ပါတယ် ဆရာ၊ ရိုးရိုးနေရာက တစ်နာရီကို ၁၀ ယွမ်ပါ။ ဒီမှာ သီးသန့်အခန်း မရှိပါဘူး။”
ထိုလူငယ် ပြောစရာစကား ကင်းမဲ့သွားပါသည်။ "တခြား မန်ဘာဝင်ပရိုမိုးရှင်းတွေ ဘာတွေကော ရှိသေးလား။"
"ဟုတ်တဲ့ ရှိပါတယ်။ မန်ဘာဝင်ဖြစ်လာရင် အယ်လ်ကိုဟောနဲ့ တခြား သောက်စရာတွေက ၁၀ ရာခိုင်နှုန်း စျေးလျှော့ပေးပါတယ်။” ဝိတ်တာက နွေးထွေးစွာဖြင့် မီနူးကို ပေးလိုက်ပါသည်။
လူငယ်က ကြည့်လိုက်ရင်း စကားထစ်သွားပါသည်။
လခွမ်း…
YOU ARE READING
သူဌေးကြီးဖြစ်ဖို့ ပိုက်ဆံတွေ ဆုံးရှုံးဖို့လိုတယ်
Randomမိတ်ဆက် ငါ တကယ် ပိုက်ဆံဆုံးရှုံးချင်တယ် T_T အကောင်းဆုံး သူဌေး၊ စီးပွားရေးလောက၏ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ထူးချွန်ပြောင်မြောက်သူ၊ ပါရမီရှင် ဖန်တီးသူ၊ ရာစုနှစ်၏ အမြော်အမြင်ရှိသူ။ ဤသည်မှာ ထန့်တကော်ပိုရေးရှင်း၏ ဥက္ကဌ ဖေးချမ့်အတွက် အသုံးပြုထားသော ဖော်ပြချက်...
