The Man /// Hyunlix

⛦13⛦

Oy vermeyi unutmayıınnn 🎐🎐

Hyunjin's pov

Han'a herşeyi anlattım ve ondan Minho'ya iletmesini istedim.
Felix ile uçağa bindik.
2 saat uyumuştu zaten uçağa binerken çok kez sendeledi ve oturunca çok yorgun olduğunu söyledi. Felix normalde çok enerjik biriydi bu hareketleri tuhaftı. Kafasını omuzuma yasladım ve saçlarını okşayıp, ara ara öpücükler vererek uyumasını sağladım. Uçaktan inerken de çok fazla sendeledi ve başının döndüğünü söyledi daha fazla zaman kaybetmeyerek hastaneye götürdüm. Çünkü stres ve üzüntü bu kadar şeye yol açmaz. Kesinlikle farklı şeyler vardı, bundan emindim.

Onu bir kere zaten kaybetmiştim tekrar kaybetmeye gözüm yok çünkü bu seferki kayıp da onu bir daha göremeyebilirim.
Kötü düşüncelere aklımdan çıkarıp onu iyi bir doktora götürdüm. Doktor liseden arkadaşım Seungmin'di. Alanında uzmandı Felix'i böyle bir durumdan kurtarabileceğine inandığım tek kişi olabilirdi.

''Selam Seungmin''

''Hey Hyunjin naber? Kötü bir şey yoktur umarım''

''Bunu senin demen gerekir''

Yanımdaki Felix'i işaret ettim

''Sevgilim Lee Felix. Felix arkadaşım Seungmin. Alanında uzmandır senin için elinden geleni yapacaktır.''

''Memnun oldum Felix''

''Bende memnun oldum Seungmin hyung''

''Otur şöyle. Anlat şikayetlerini''

Writer's pov

Seungmin'in işaret ettiği yere oturdu Felix ve anlatmaya başladı. Kullandığı ilaçları gösterdi ve Seungmin ayaklandı.

''NE?"

''Seungmin ne oluyor?"

''İkiniz de iyi dinleyin. Doktorun Felix'e verdiği ilaçlar ağrı kesici değil zehir. O yüzden Felix kısa bir süre içinde komaya girebilir. Zaten baş dönmeleri varmış koma belirtilerinden''

''Ne''

İşte Hyunjin'in dünyası başına yıkılmıştı. Felix dolu gözlerle Hyunjin'e bakıyordu.

''Kurtulma şansım var mı?"

''Koma yaklaşmış gibi duruyor çünkü baş dönmelerin çok fazla. O yüzden seni erkenden yatırıp ilaç tedavisine başlayabiliriz''

Felix Hyunjin'e bakıyordu

''Abim gelince başlayabiliriz''

Hyunjin ağlayarak Felix'e sarılıyordu. Sadece bağırıyordu. Felix sakin ve titreyen sesiyle.

''Geri döneceğim. Lütfen ağlama Hyunjin''

''Ya dönmezsen Felix?"

''Söz. Geri geleceğim''

Aradan geçen 5 saatin sonunda Minho ve Han gelmişti. Onlara da durumu anlattıktan sonra onlar da ağlamaya başladı ve Seungmin, Felix'i aldı.

Felix'in uyutulmasına dakikalar vardı ve başında Hyunjin vardı.

''Başta kötü başlasak ta sonrasında bana güzel anılar bıraktın Hyunjin. Teşekkür ederim. Beni kendine aşık ettin. En güzel günlerimdi''

''Seni seviyorum Felix. Başta kötü başladık evet ama sana kendimi affettiremedim. Özür dilerim.''

''Affettim seni savcı bey''

Dolu gözlerle birbirine bakarken Felix'in gözleri kapanmış ve o uykuya hapsedilmişti. Hyunjin ağlamaya başlamıştı.

''Seni burada bekliyor olacağım sevgilim.''

Felix'in ellerini öpüp çıkmıştı odadan. Minho ile göz göze gelmişti.

''Öyle bakma Hyunjin ikimiz de hatalıyız''

Haklıydı. Ilk başta Hyunjin, Felix'e inanıp ona şiddet uygulamasaydı, Minho'da alıp götürmezdi ikisinde de suç vardı. Han sürekli ağlıyor Jeongin'de yanında ağlıyordu. Dayanamazdı bu tip şeylere.

Minho, Chan, Seungmin ve Hyunjin oturuyordu. Gece geldiğinde yine 4ü vardı.
Han ayakta duramıyordu. Jeongin ile eve gitmek için kalkmıştı. Minho konuştu.

''Sende git Hyunjin. Ben kalırım''

''Hayır. Söz verdim burada bekleyeceğim. Sen git Han'a destek olabilirsin''

Minho'yu ikna edip göndermişti.

Hyunjin's pov

Yeni kavuşmuştuk, kendimi affettirmiştim ne kadar içime sinmese de.
Felix
Uyanıp tekrar bana geldiğinde daha güzel anılar biriktireceğiz sevgilim.
Kollarımda uyutacağım seni , sabah gözümü açtığımda güneş kadar parlak bir Felix görerek uyanma hayalleriyle. Yavru kediler ya da istersen köpekler ne istersen mutlu ol yeter. Yüzün hep gülsün.
Sana dünyaları vereceğim