Erkek Başrol Oyuncuyu Kaçırmaya Karar Verdim

Bölüm 1 : Sonsuz Gerilemelerin Başlangıcı (I)

- İmparatorluk Takvimi Yılı 588. 16 Nisan. Sabah 8:34.

Ophelia Bolsheik, ilk sonsuz gerilemesinden birinin ertesi günü.

"Ha... Haah, ha..."

'Düşünmekle yapmanın farklı olduğunu bilmiyordum.'

Yetişkin bir erkeği ya da bilinci yerinde olmayan birini bir yere götürmek aslında tek başına yapılacak bir şey değildi.

Ophelia titreyen ellerine baktı ve hemen başını kaldırdı.

Böyle olmanın zamanı değildi.

Yakında aklı başına gelecekti. Kafasının arkasına o kadar sert vurmamıştı.

Kendisinden bir baş uzun olan kişinin kolunu tuttu ve omzuna doladı.

Aklı başına gelmeden önce onu yatağa taşıması gerekiyor. Eğer zor bir zamanın ardından kendini yerde yatarken bulursa...

Başını sallayan Ophelia dişlerini sıktı. Bütün gücünü sıktı.

"Aman Tanrım, ben gerçekten... sadece yaşamaya çalışıyorum. Lütfen, umarım doğru cevapsındır."

Lanetleri ısırarak yatağa ulaşmayı başardı.

Ağır bir nefes alarak kanla kaplı figürü temiz yatağın üzerine attı.

"Ah... Ah... Ah. Ölüyorum."

Ophelia yanaklarından aşağı akan teri silmeye çalışırken duraksadı. Elleri ve kıyafetleri tamamen kanla kaplıydı.

Bakışlarını kırmızımsı eli ile daha kırmızı olan adam arasında değiştirirken uzun, çok uzun bir iç çekti.

"Umarım haklısındır."

Ophelia, tüm suikastçıları katlettikten sonra veliaht prensi kafasının arkasına vurarak kaçırdı.

Sahip olduğu, adını bile hatırlayamadığı bir fantastik romanın erkek kahramanı.

- İmparatorluk Takvimi Yılı 588. 16 Nisan. Veliaht Prens'in aklı başına gelmeden 10 dakika önce. 12:52

Ne kadar zaman geçti?

Ophelia delici gözlerle veliaht prensin yanaklarına bakıyordu.

Ophelia'nın beklentilerinin aksine prens bir süre baygın kaldı.

Yatağın yanına bir sandalye çektikten sonra neredeyse bir saattir bunu yapıyordu.

Aslında yapacak bir şeyi yoktu ama çok sabırsızdı.

"Onu da mı bağlamalıyım?"

Bakışları hızla prensin el ve ayak bileklerinde gezindi. Endişelenen ve kaşlarını çatan Ophelia başını salladı.

"HAYIR. Onu bağlarsam oradan çıkamam. Bu bir ölüm cezasıdır."

Veliaht prensin kaçırılmasının kendisi ölümle cezalandırılabilirdi ama Ophelia bunu mümkün olduğu kadar düşünmemeye çalıştı.

"Çünkü o bir insan, iletişim kurabilecek. Evet. O gerçek bir insan, kurgu bir karakter değil."

Ophelia o kadar endişeliydi ki bir sürü gereksiz kendi kendine konuşma ortaya çıktı ama farkına bile varmadı.

Prens uyandığında ne söyleyeceğine çoktan karar vermiştir. Neredeyse iki geceyi tekrar tekrar kelimelerini seçerek geçirmişti.

Farkında olmadan tükürüğünü yuttu.

Zaten karar verilmişti ama tökezlediğinde başka bir şeyin beceriksiz ve eksik olduğunu hissetti.

'Biraz daha gerekiyor... Biraz daha inceltilmesi gerekiyor...'