Erkek Başrol Oyuncuyu Kaçırmaya Karar Verdim

Bölüm 21 : İyi Bir Arkadaş (V)

Önceden randevu almadan gelmesine rağmen veliaht prensin yardımcısı İris'i görevden almadı.

Sadece kont değil, mevcut imparatorlukta da hiç kimse Richard'ın en yakın yardımcısını reddedemezdi.

"Ani ziyaretim için özür dilerim."

"Hayır ama ne var?"

Kont, Iris'le buluşmaya gelmesine rağmen çok uzun süre yüz yüze oturmak istemediğini açıkça belirtti.

Iris, yas tutan aileyi pervasızca ziyaret ettiğini biliyordu, bu yüzden de sayımı uzun süre tutmaya niyeti yoktu.

"Bu davayı yeniden inşa ediyoruz."

"Yardımcı neden..."

Sayım kısa bir süreliğine şaşkınlığa uğradı. Başını salladı.

"Ah, o çocuk yüzünden mi?"

Iris, Hermia'yı kastederek konta doğru hafifçe eğildi.

"Evet. Hermia ancak dava bittiğinde günlük hayatına dönebilir... Özür dilerim."

"Hayır, bu iyi. Yaşayanlar yaşamalı."

Kont, gücenecek kadar değil, önemsiz bir şekilde elini salladı.

Bunun üzerine Iris durakladı.

'Bir şeyler uymuyor.'

Hermia'nın nişanlısı biraz eksik olsa da o hâlâ kontun ilk çocuğuydu ama vahşice öldürüldükten sonra bile ona böyle mi davranılıyor?

Cenazenin ertelendiğini duymuştu ancak dava çözülmediği için ertelenmiş gibi görünmüyordu.

"Cenaze düzenlemek istiyorsak davanın bir an önce kapatılması gerekiyor."

"Bir cenaze... evet. Evet ama şimdi..."

Kont'un sözleri sonunda soldu; kalan kelimeleri iç geçirerek yuttu.

Sonunda Iris dolambaçlı bir şekilde konuşmak yerine doğrudan sordu ve o kadar soğuktu ki Kont cevap vermemeye dayanamadı.

"Kumardan kurtulamayan bir mirasçı olduğu için gitmesinin önemli olmadığını mı söylüyorsun?"

Bu, oğlunu kaybetmiş olan konta neredeyse bir hakaretti ama neredeyse sinir bozucu bir şekilde sadece gülümsedi ve elini salladı.

"Öyle göründüğünü biliyorum. Ama hayır, öyle değil, sadece..."

Kont yine tereddüt etti ve Iris daha fazla ilerlemedi. Bunun yerine bekledi.

Çay fincanındaki çay soğurken kontun ağır ağzı açıldı.

"Aile sarsılıyor. Yani... buna gücüm yetmiyor... bu...''

Bu sözleri söylerken kontun gözleri de şiddetle titriyordu.

Iris sabırsız olmasına rağmen sayım konusunda ısrar etmedi.

Biricik oğullarını ve varislerini kaybeden aile, o kadar sarsılmıştı ki, ne tam olarak konsantre olabiliyorlardı, ne de onun için yas tutabiliyorlardı; yabancı birinin düşüncesizce kafasını içeri sokmaya cesaret edebileceği bir şey değildi.

"Yardımcı, belki..."

Kont sanki bir şey düşünüyormuş gibi gözlerini sımsıkı kapattı ama daha fazla bir şey söylemedi.

Ne kadar oldu?

Sonunda Kont, söylemeyi düşündüğü sözleri yuttu ve İris'e bir emir verdi.

"Yardımcı olamadığım için üzgünüm. Lütfen artık geri dönün."