Bölüm 32

14 2 0
                                    

Korku.

Hiçbir şeyle karşılaştırılamayacak bir korku olurdu bu.

Geleceği istediği gibi değiştiremezse başka bir sefil ölümle karşı karşıya kalabilir.

Raisa iki eliyle çılgınca kollarını ovuştururken solgun dudaklarından beyaz hava kabarcıkları akıyordu.

"Bir şeyler yanlış."

Üstelik kaygısını artıracak daha çok şey vardı.

"Zemin kesinlikle çatladı."

Korkunç bir deneyimdi. Üzerinde durduğu sert zemin çatladı ve bina çöktü.

İmparatorluk Sarayı bile devrildi ve ufalandı.

Eğer zamanda geriye gitmeseydi...

Daha sonraki gerilemelerde de böyle bir felaket yaşandı ama artık gerilemeler sona erdi...

Hiç yaşanmamış bir şeye dönüştü.

Bu da Raisa'nın isteği değildi.

Son derece endişeli hisseden Raisa'nın dişleri takırdadı. Bir noktada durdu.

Gri gözleri bir yılanınki gibi parlıyordu.

Korku, kaygı, hayal kırıklığı ve umutsuzlukla dolup taştı ama sonunda geriye tek bir duygu kaldı.

Açgözlülük.

Eşsiz korku, daha büyük bir açgözlülük ve arzuya dönüşmüştü.

"Bunun tekrar olacağını mı düşünüyorsun?"

Raisa'nın dudaklarının kenarlarında bir sırıtma asılıydı.

"Onu, elimden gelen her şekilde, istediğim şekilde değiştireceğim. Kaç defa veya onbinlerce defa olursa olsun geri döneceğim."

Şu an için bu imparatorluğu elinde tutuyor.

Gözleri açgözlülükle parıldayan Raisa'nın bunu bilmesi elbette mümkün değildi.

Birçok gerilemenin ilki.

Aslında ilk defa, gerilemeler onun isteği değil, Richard'ın isteğiydi.

Ve kendi iradesi dışında gerileyen Richard da bilmiyordu.

Hiç tereddüt etmeden verdiği bu tek karar, ilerleyen zamanlarda nasıl çatlaklar yaratacaktır?

Her ne kadar Ophelia, Richard ve Raisa da bunu hatırlasa da, gerilemeler nedeniyle hiçbir şey haline gelmeyen deprem, yerin derinliklerinde guruldayıp sessizleşiyordu.

Üçünden hiçbiri bilmiyordu.

Deprem dünyanın çatırdadığının ilk işaretiydi.

Deprem iz bırakmadan geçti ve bir süre geçti.

Ve güzel bir günün öğle saatlerinde Ophelia beklenmedik, tamamen ani bir ziyaretçiyle karşılaştı.

Hayır, o kişiyle tanışmaya zorlanmıştı, dolayısıyla ona davetsiz misafir demek doğru olur.

-Tok, tok.

Kapı çok resmi bir vuruş sesinin ardından açıldı.

-Toktoktoktoktoktok.

Tabii yaverin odasından kimse izin vermedi ama kapıyı açanın umurunda değilmiş gibi görünüyordu.

Ophelia, imparatorluğun en büyük festivali öncesinde, davetsiz bir misafir masasının önüne çıkana kadar ilgili belgelerle boğuşuyordu.

Erkek Başrol Oyuncuyu Kaçırmaya Karar Verdim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin