Blackpink'in 5.Üyesi

2.7

7 Ay Sonra

Taehyung'dan

Hayatım, hayatım sona ermiş gibi hissediyorum. Sanki kalbimi sökmüşlerde yerinde bir boşluk kalmış gibi. Eğer salak gibi Choa ile kavga etmeseydim şuan evlilik tarihimizi almış olurduk. Belki de evlenmiştik bile. Bi söz bu kadar önemliydi işte. Choa'nın ölümünden 3 ay sonra odasında gülerek yazdığı "Ölürsem Okuyun" başlıklı mektubu bulmuştu Jeongin. Hepsi saçma sapan fikirlerim yüzündendi. Jeongin, o çok ayrı üzülmüştü. Ama üzüntüsü yaklaşık 1 ay sonra geçmişti. Ona "neden bu kadar mutlusun" diye bir mesaj attığımda, "o böyle istedi" demişti. Üstelememiştim. Kendimden nefret ediyorum. Aynaya bakmaya utanıyorum. Gözlerim mosmor odanın etrafında dolanıp duruyordum.

Jeongin'den

Her zamanki buluşma yerimize gelmiştim. Böyle gizli saklı buluşmayı hiç sevmiyordum. Bi an önce karşılarına çıkıp biz sevgiliyiz diyebilmek istiyordum. O bunu istemiyordu tabi. Siyah montu ile karşıdan göründü. 

"Ben geldimm"

"Hoşgeldinnn"

"Of neredeyse bir haftadır buluşamıyoruz sıkılmıştım. Zaten dışarı da çıkamıyorum."

"Ben diyorum ki bizimkilerin karşısına geçip biz sevgiliyiz diyelim."

"O yurtta ölü ruhu var Jeong. Kimse toparlanamadı."

"7 ay oldu öleli"

"Ne olursa olsun. Çok zor bu şey onlar için. Kaldıramazlar. Hele Tae hiç kaldıramaz. Şuan olmaz."

"Tae'yi düşünmeyi kes!"

"Tamam ya hadi gidelimm"

Onu en sevdiği mekana götürecektim...