Έχω δει ανθρώπους όσο μεγαλώνουν, να χάνουν την λάμψη που τους έδινε η ψυχή και την αθωότητα στο βλέμμα.
Φίλε πώς τα είχες καταφέρει, ώστε το βλέμμα σου όσο μεγαλωνές, να γίνεται όλο και πιο αθώο, όμορφο και καθαρό;
Και στην λύπη και στην χαρά, οι καθρέφτες της ψυχής σου αντανακλούσαν καλοσύνη και αγάπη.
