a terrible suicide for you ℘ taelice

1.1

•••

Gözlerimi karnımdaki sert baskıyla açtım ve ovup taehyung'un belimi aşırı derecede sıkan kollarına baktım.

Gözlerimi kapatıp sabır diledim.

Ellerimi karnımın üzerinde ki ellerine koyup zorla da olsa açtım ve diğer tarafa dönüp uyumaya devam etti.

Ayaklarımı yataktan sarkıtıp indim ve kapıya yürüdüm.

İçeriye hızla yürüdüm ve kırmızı ışık gelen odaya takıldı gözüm bu adam odanın ışığını hiç kapatmıyormuydu.

Gözlerimi oradan çekip salona indim ama aşırı merak ediyordum ve bir gün öğreneceğime emindim.

Salona indim ve kapıya yürüdüm.

Bunu nasıl açabilirim diye düşünürken dün bıraktığım sandalyeyi alıp duvarın dibine koydum.

Üstüne çıkıp elimi Taehyung'un bastığı yere bastım ama kapı açılmadı.

Şaşkınlıkla düğmeye baktım ve tekrar bastım yine olmadı.

Tekrar bastığımdaysa evin elektrikleri gitti.

Şaşkınlık sandalyenin tepesinde korkuyla etrafıma baktım.

Sandalyenin sırt kısmını tutup indim.

Hiç bir tarafı göremiyordum zifir

Tavanda havalandırmalar vardı.

Ellerimi önüme uzatıp bir duvara tutundum ve hizasında yürümeye başladım.

Yürürken merdivenlere geldim ve az kalsın düşüyordum.

Koltuklara bacağım çarptı.

Koltuğun arkasındayken önüne geçip oturmak için haraket edeceğim sırada saçlarımın arasından enseme doğru yol alan bir nefes akışı hissettim.

Gözlerim şokla açılırken bir el zaten karanlıktan hicbirşey görmeyen gözlerimi kapattı ve diğeride beni itince koltuğa düştüm.

Sırtım koltukla buluştu korkuyla dudaklarımın arasından bir hıçkırık kaçtı.

Üstümde bir beden hissettim bir dizini diğer tarafıma atarken hemen bedenimi döndürüp dizlerimin üzerinde ileriye doğru emekledim ve kendimi çektim ama bacağımdan tutup altına çekti.

Bacaklarımı dizlerinin arasına alıp sıkıştırdı bileklerimi de tutup sırtımda sabitledi.

Tam bacaklarımın üzerine oturdu ama ağırlık yoktu ve ellerimi haraket ettiremiyordum.

Suratımı yan döndürdüm ve bakmaya çalıştım.

"Gidecek miydin?" Taehyung'un sesiyle gözlerimi kapattım.

"Taehyung hemen beni bırak!" Sertçe konuştum ama arkamdan bir kısık kendini tutmaya çalışır gibi bir kıkırtı ve sonra bir kahkaha geldi.

"Dün ki gibi sana tolerans göstereceğimi sanmıyorsundur umarım" gözlerimi kırpıştırdım.