05.09.2023
Günaydın beyefendi. Bugün gözümü açar açmaz sana bunu yazmıştım belki konuşuruz diye ama sen cevap vermemiştin. Alıştığım için ve zaten bugün bütün gün dışarda olmak zorunda olduğum için fazla takılmamıştım. Ama akşama doğru müsait olmadığını ve sadece iyi akşamlar yazıp göndermiştin ve bende sorun olmadığını yazmıştım. Ve şuan bu satırları yazarken gece bire sekiz varken tam 00:52 de senden mesaj geldi. Mucizemi yoksa tesadüf mü ben artık karar veremiyorum..
Yoğun çalışıp, nöbetlerin oluyormuş ama ne bilim sanki bu yoğunluğun tek bana varmış gibi geliyor ama yinede laf söylemeye hakkım yok. Sonuçta sen orda yan gelip yatmıyorsun, çalışıyorsun. Birde fotoğraf koymuşsun hikayene pek yakışıklı çıkmışsın ama bunu duymadın sen🤭. Yanımda da Enes efendi vardı. Çocuğu kıskandığımı zaten biliyorsun birde resim koymalar filan harbi kafanı kıracağım senin😂. Şimdi eski günleri hatırlıyorum da Enesle ne çok tartışırdık. Sırf seninle kim daha yakın kavgalarımı dersin. Çocuğun sürekli görüldü atmaları mı dersin ne ararsan vardı aramızda. Ama şuan aramız iyi sayılır yani tartışmıyoruz en azından adam akıllı konuşabiliyoruz. Senden iyi olmasın kötü zamanlarımda Allah var çok yardımcı oldu bana. Çok destek çıktı. Şuan kıskanmam bile kalmadı sadece özeniyorum ona benden daha yakının olduğu için. Sürekli konuştuğunuz için daha bir sürü sayarım ama kafa ağrıtmaya gerek yok. Kısacası seni ve sana yakın olan, içinde senin olduğun her olayı her kişiyi zamanla kabullenip sevmeye başlıyorum. Odun beni bile sevgi pıtırcığı yaptığına inanamıyorum. Hatırlat bununu için de kızcağım sana.
Ve bugün günlerden atmışıncı gün. İki ay oldu. Sensizlik belki artık o kadar canımı acıtmıyor belki ama yavaş yavaş seni unutmak. Nefesimi kesiyor. Zihnim tamamen anıları, kokunu silmeden dön lütfen.
