Sabah uyandım ve saate bakmak için telefonu elime aldım.Saat 10:18
Anca uyuruz ya....
Yatakta oturur pozisyona gelip esnedim bir süre mal gibi ayaklarıma baktıktan sonra kafamı yanında duran yüksek yatağa çevirdim.Noya nerde??
Noya'dan (evet öyle!!)
Sabah erkenden kalktım.Asahi hala uyuyordu.Dışardan her ne kadar insanlar onu korkunç bulsada uyuyorken çok sevimli görünüyorr..
Yataktan kalktım yavaşça.Burada kalmaya başlayalı daha 3 gün olmasına rağmen kendimi sanki yıllardır buradaymışım gibi hissediyorum.
Tabii Asahi'nin neden onu takip eden,rahatsız edici birini evine kabul ettiğini anlayamıyorum...
Lavaboya gidip yüzümü yıkadım ve aşağıya indim sessizce.Etrafa bakındım.O sırada biri omzundan tutunca şaşkınlıkla kendimi attım bir an.Hızlıca arkamı döndüm.
=günaydın yuu
Dedi annem(?) Gülümseyerek.
-Günaydınn!
=Bugün belki biraz dışarı çıkarızberaber beraber ha?
-Çok güzel olu-Ahh!
Bir anda dizime saplanan acıyla hafifçe yere çöktüm.Dünki maçtan beri tuhaf bir ağrı vardı orada.Hatta Akaashi-sanırım adı buydu-Bunu farketmiş ve bana durumumu sormuştu.Ama ben her zamanki ağrılardan biri olduğunu düşünüp geliştirmiştim.
= İyi misin!?
Bir süre elimle dizimi ovduktan sonra yavaşça ayağa kalktım.
-İ-iyiyim bir an dizim boşaldı galiba..
(Hani böyle bi anda dizinize bisey olur da düşersiniz ya öyle)
=Emin misin?İstersen bir hastaneye-
-Gerek yok Anne..Ben iyiyim.
Dedim telaşla bana uzanan elini tutup gülümserken.Bu dediğime sevinmiş olucak ki telaşlı hali bir anda yok olup yüzünü kocaman bir gülümseme kaplamıştı.Olduğum yerde doğruldum.
-Kahvaltı da sana yardım edeyim :)
.......
Asahi ye döndük:
Yatağımı (ve saçlarımı ) toparladıktan sonra aşağıya indim.Gördüğüm manzaraya gülümsememek elde değildi..
Noya önüne önlük giyinmiş-ki ona büyük geldiği için üzerinde çok büyük duruyordu-saçlarımı tepeden toplamış kahvaltı hazırlıyorlardı annemle.
"Günaydın"
-Günaydın Asahi!
Benden küçük olmasına rağmen bana rahatça adımla seslenecek kadar cesur olması beni cidden çok etkiliyordu..Bu kocaman bedene ve küçücük özgüvene karşıt olarak benim tam tersimdi.
=Günaydın oğlum.
Ben masaya geçince babam da uyanmış ve yanımıza gelmişti.Hep beraber masaya oturduk ve kahvaltımızı ettik.
_________/_//
Selaaaaamm!Size söylemem gereken minnacık biseyler var
Öncelikle şunu söyleyelim:
Bundan sonra hikaye bölümleri biraz daha geç gelebilir(çünkü 15.bölüme kadar hepsi taslaktaydi ve oradan yayınlıyordum.Ama artık onlar bittiği için daha yavaş gelecek)Ayrıca yeni bir okula başlayacağım ve oraya alışana kadar pek vaktim olmayabilir
:(
Neyse şimdilik Sayoonaraaa!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
☆~Yorgun Savaşçı~☆ •Asanoya•
Historia Corta"Daha fazla yalnız kalmak istemiyorum.." "O zaman yalnız kalmayacaksın."
