"Bana bir baksana..Bu kocaman beden...Hiçbir ise yaramazken bir anda ortaya çıkıp beni korudun bu...Bu gerçekten inanılmaz.."
......
Uzun uzun birbirimize baktık sadece.Noya'nın duygularını yüzünden okumak pek kolay değil ama bana şu an mutlu olmadığını anlamam için yeteri kadar ipucu veriyordu gözleri.
"Hey sorun n-"
-Anlamıyorsun...
kollarındaki ellerimi tuttu ve yavaşça çekti kendi üzerinden.
-Anlamıyorsun..
"Neyi anl-"
-A-nlamıyorsun.!!
sesi yükseldiğine ayağa kalktı.Yere birkaç damla göz yaşı düşerken tekrar söyledi.
-Anlamıyorsun..Asahi Azumane.Anlamıyorsun...
dedi ve hızlı adımlarla odadan çıktı.Banyonun kapısının kapandığını duydum.
Neyi anlamıyorum?Anlamıyorum..Ama neyi??Ne anlatmaya çalışıyor?.
Bir hışımla ayağa kalktım fakat hemen geri oturdum.Elimi aklıma koyarken
"Ne anlamam gerekiyor?.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
☆~Yorgun Savaşçı~☆ •Asanoya•
Historia Corta"Daha fazla yalnız kalmak istemiyorum.." "O zaman yalnız kalmayacaksın."
