*20

372 17 1
                                    

Hayatın ayaklar altından kayıp gitmesi gerçekmiydi?

Kesinlikle gerçekti.

Gördüklerimden sonra kendimi farkettirmeden spor salonundan çıkıp otobüsle eve dönmüştüm bile.

Salonda oturmuş sadece ağlayarak gördüklerimi düşünüyordum.Ben bunu haketmemiştim ki.

Kızın saçlarını öpmesi ne demekti ya?

Ben tüm gün onu görmenin hevesiyle yanına gitmişken onun bu yaptığı mantıklımıydı?

Telefona gelen bildirim daldığım halıdan gözlerimi çekip telefona bakmama sebep oldu.

Evet işte şimdide mesaj atıyordu napabilirim ki ben?

❤️:Napıyorsun bitanem?

Ama böyle deme işte ben sana kızgınken kırgınken yapma bunu bana ya.

Elimi telefona atıp cevap yazdım.

siz:hiç

❤️:Evdesin değilmi

siz:evet

❤️:iyimisin sen?

siz:Harikayım

❤️: Anladım güzelim buluşalımmı

siz:işin vardır senin

❤️:Senden önemli işim olabilir mi benim bitanem

siz:Yok Batu buluşmayalım

❤️:yorgunsun sanırım

❤️:dinlen o zaman sen

siz:Aynen

❤️:dinlen de bir sesini duyayım önce özledim

siz:gerek yok

❤️:ne demek gerek yok

❤️:Sen iyimisin Mira?

siz:mükemmelim

siz:harikayım

siz: süperim ya

(görüldü)

'❤️' ARIYOR...

Tamam Mira sakin ol ve telefonu aç.

Hayır ya ne sakini vazgeçtim herşeyi öğrenmeden ne sakin olabilirdim ne de unutabilirdim.

Telefonu açıp kulağıma götürdüm.Ağlamamak için kendimi tutmaya çalışıyordum ama gözlerimden akan yaşlar ve boğazımda düğümlenen hıçkırık işimi zorlaştırıyordu.

"Güzelim,iyimisin sen?"Sesini duymak içimdeki tüm siniri yok edecek olsa da kırgınlığımı asla geçiremezdi.

"Hıhım"konuşsam ağladığımı anlardı o yüzden kısa mırıltıyla işi hallettim.

"Neden değişik konuşuyorsun peki?"

"Birşey yok Batu iyiyim"belli etmemeye çalışsamda burnumu çekişimden ve kısık ses tonumdan anlamış olabilirdi.

"Mira ağlıyormusun sen?"telaşlı gelen sesi içimi yumşatsa da beni daha çok mahvediyordu.

"Yok"zorla bunu diyebilmiştim birtek.

"Şimdi kapatıyorum görüntülü arayacağım tamam mı?"

Evet tam olarak şuan bittim.

Ben bu halde bu sinirle onunla konuşursam daha çok sinirlenip yanlış söylemekten korkuyordum.

Ama konuşmadanda olmaz ki.

Telefonu kapatıp görüntülü aramayı başlattığında kamerayı tam karşıma alıp  yere bakmaya başladım.Yüzüne bakmsktsn o kadar korkuyordum ki her an tekrar ağlamaya başlayabilirim çünkü.

ŞansımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin