Şansım

*21

Selam tekrardan,

Bu sene benim için çok yoğun geçtiğinden dolayı bölüm yazarken zorlanıyorum,kısıtlı zamanımı bölüme harcamak zorunda kalıyorum.

Buna rağmen haftada üç bölüm atmayı düşünüyorum.

Eğer oy sayısı bu şekilde düşük gelmeye devam ederse bölüm atamayacağım.

Asla emrivaki gibi değil ama ben zamanımı ayırıp bölüm yazıyorsam sizde lütfen bir saniyenizi ayırıp yıldıza basarsanız çok sevinirim.

Haftada üç bölüm atmaya çalışacağım umarım aksaklıklar olmaz yinede elimden geleni yaparım.

keyifli okumalarr.
_________________________________________

Batu'nun Anlatımıyla;

Yaklaşık iki ay kadar önce hayatımın boşluktan ibaret olduğunu şimdi farkediyordum.

Hayattaki tüm duyguları son iki aydır tüm içtenliğim ile yaşamak yaşadığımı hissettiriyordu.

Mira hayatıma girdiği günden bu yana kendimi kendim olarak görüyordum,tek gülüşüyle aklımı kaybettirmesi,hataı unutturması benim için çok büyük mucizeydi.

Şansım o benim..

Hayattaki tek şansım,en güzel şansım.

Annemden sonra bu hayatı bir kere daha bana güzel ve yaşanabilir kılan şansım.

Sabah kalktığımda her gün olduğu gibi yataktan kalkmadan Sevgilime mesaj atıp hızlıca duşa girdim.

Duştan çıkıp kahvaltı yaptıktan sonra spora gidip geldiğimde saat öğleni bulmasına rağmen Miradan hiçbir mesaj veya arama yoktu.

İçimdeki tedirginliği bastıran ne kadar uykucu olduğunu bildiğim tarafımdı.

Uykucu sevgilim,güzel sevgilim hayattaki herşeyin en iyisini hakeden sevgilim.

Bazen kendi kendime ne kadar güzel olduğunu,ne kadar güzel bir kalbi olduğunu hatırlayıp tüm gün aklımı kaybetmeme sebep oluyordum.

Yinede değer onun için,tüm gün aklımı kaybetmeye bile razıyım.

Saat üçe yaklaştığında ciddi anlamda endişelenmeye başladım.Bu saate kadar uyuduğunu hiç görmemiştim ve sanmıyordum da.

Telefonu alıp bugün kaçıncı olduğunu bilmeden mesaj attım yine.

Yine gönderildi olarak kaldı.
Mesajlar gitmesine rağmen bakmıyordu ve artık bir sorun olduğuna kesin karar vermiştim.

Daha fazla beklemeyip aradığımda çalmasına rağmen telefona bakmadı.Birkaç kere tekrar tekrar aradıktan sonra artık daha fazla beklemeyip evden çıktım.

Okulda olsa bakmaması normal olsa da pazar günü ne işi vardı da bu kadar uzun süre bakmadı merak ediyordum.

Arabaya bindikten sonda bir kere daha arayarak şansımı denesemde yine sonuç aynı oldu.

En sonunda evinin önüne gelip arabayı park ettikten sonra hızlı adımlarla kapısının önüne vardım.

Kapıyı çaldıktan sonra içeriden bir süre ses gelmedi.

Tam ümidi kesip ger döneceğim sırada kapının açılmasıyla yönüm yine kapıya döndü.

Kapıyı Mira'nın açmasını beklerken orta yaşlarda bir kadın beni karşıladı.

"Buyur oğlum,kime bakmıştın?"

Kadın Mira'nın kopyasıydı sanki,biraz daha büyük haliydi sadece.