Prologue

45 10 42
                                        

Gulat na gulat ako nang malaman ang buong katotohanan, simula pa lang pala. Lahat ng alam ko tungkol sa kanya ay purong kasinungalingan.
He even fake his identity. Hindi ko akalaing sa mga panahong iyon kayang kaya niya akong tingnan ng direkta sa mga mata habang nagsisinungaling ng harap harapan sa aking mukha. Galit na galit ako ngayon. O mas masasabi kong galit ako pero mas nangingibabaw yung sakit sa dibdib ko ngayon. We cant be together. Wala pala talagang happy ending. Pasasayahin ka lang sandali tapos sasaktanan ka nanaman ulit.

Si-sinungaling ka! Ano pa? Ano pa ba ang dapat kong malaman tungkol sayo? dinuro ko siya habang madiin kong sinasambit ang mga salitang iyon sa kanya.

I cant do this, I cant love the person who lied too my face. I dont even know kung kaya ko pa bang hindi mag duda sa kanya kahit na araw araw kaming magkasama.
Inantay ko siyang magpaliwanag ngunit wala ni isang salita ang lumabas sa bibig niya. Direkta lang siyang nakatitig sa mga mata ko. Dumaan ang samot saring emosyon sa kayang mga mata. Maya maya ay naglakad siya patungo sa kinatatayuan ko. Pinangko niya ako sa mga bisig niya.

"Louvelle."

Bahagyang may pumiga sa puso ko nang marinig ko ang pagsambit niya sa pangalan ko. I cant believe he did all that.

"I may be as jerk as you think I am. But trust me when I say I love you."

"Sa tingin mo ba kaya pa kitang mahalin matapos kong malaman ang lahat?
Sa tingin mo ma sisikmura kong makaharap araw-araw ang apo ng taong pumatay sa mga magulang ko?"

Bawat salitang binibitiwan ko ay may mapait na  hatid sa aking sistema. Bumalatay ang takot sa mukha ni Lucio, takot sa desisyon na maaari kong gawin sa mga oras na ito. Pilit niya akong inabot ngunit iniwas ko ang aking braso mula sa kamay niya. Namuo ang luha sa aking mga mata.

"Please calm down Love, may nahanap na akong lead..." garal ang boses niyang sambit, habang isa isang tumutulo ang mga luha mula sa kanyang mga mata.

These scene is heart breaking, never in my life did I imagine to fall inlove, suddenly in the wrong person. Or should I say, Our Love maybe right, but the people around us made it wrong.

"Stop! I cant forgive you Lucio kahit Tatay ka pa ng anak ko."

Love over Lies (R-18)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon