Zorbalık >•Minsung•<

Hatırlamak

Bangchan'dı.Evet,dünden beri aklımda çıkmıyordu bana iyi gelmişti.El sakladığımda tatlı bir gülüş bıraktı.Demekki onu gerçekte görmek böyle bir hismiş.

Seungmin
-Günaydın!

Şanslıydım ki en iyi kombini mi yapmıştım bazen dışarı ev hâlim ile çıktığım oluyordu.

Bangchan
-Günaydın! İyi misin biraz daha?

Hemen beni sorması çok tatlıydı.

Seungmin
-Evet sen?

Yollarımız beraberdi.Bu yüzden konuşurken yürüyorduk.

Bangchan
-Evet,kolumu sen sarınca daha iyi oldu.

Dün diğer çocuklardan biri kolunu çizmişti ve bende sarmıştım.

Seungmin
-Güzel.

Bangchan
-Nereye gidiyorsun?

Söylemeli miydim? Şahsen onun iyi biri olduğunu biliyordum o yüzden söylemeye karar verdim.

Seungmin
-Annem zorla psikolog randevusu almış onun için gidiyorum.

Aslında gitmek istemiyordum ama annemi kıramıyordum.

Bangchan
-Bir sorun mu var?

Seungmin
-Yok ya annem biraz fazla dikkat ediyor bana ondandır.

Bangchan
-Belki gitmen iyi olur hem şu çocuklar seni üzemez belki.

Seungmin
-Bilmiyorum neyse ya sen nereye gidiyorsun?

Bangchan
-Jisung'un hatırlamasına yardımcı olmak için ona sevdiği tatlıyı alıcaktım.

Seungmin
-Mantıklı belki hatırlar biraz daha.

Bangchan
-Aynen zaten haftasonu olması iyi oldu vakit var bol bol.

Bir süre sonra yollarımızın ayrıldığı yere geldik.

Bangchan
-Sorun olursa yazarsın.

Diyerek telefonunu işaret etti.Gülümseyerek başımı salladım.

Seungmin
-Tekrar görüşelim.

Bangchan
-Görüşelim.Basketbol sahasında.

Seungmin
-Ne zaman?

Bangchan
-Bu akşam?

Seungmin
-Olur saat bir de görüşürüz.

Bangchan
-Olur.

Tekrardan ayrıldık ve yollarımıza dağıldık.İçeriye girdiğimde derin bir nefes aldım.Direkt odaya almaları şaşırtmıştı ama saate baktığımda tam zamanıydı.

Psikolog
-Merhabalar.

Seungmin
-Merhabalar.

Sakince işaret ettiği yere oturdum.

Psikolog
-Nasıl hissediyorsunuz?

Seungmin
-Biraz daha iyiyim bugün enerjim yerimde.

Psikolog
-Güzel peki genelleme olarak nasıl hissediyorsunuz?

Seungmin
-Genellikle içime kapanık oluyorum.Sanırım depresif denebilir.

Psikolog
-Pekala şuana kadar ki yaşadığınız en kötü olayları tarihleri ile söyleyebilir misiniz?

Seungmin
-Evet.8 ay öncesinde trafik kazası geçirmiştim bu yüzden hâlâ bazen kolum acıyabiliyor.7 ay öncesinde ilk kedim öldü ondan sonra uzun süre iletişim kurmadım zaten tek arkadaşım oydu.4 ay önce babam ile büyük bir kavga etmiştik sonucunda şiddet uygulamıştı.Şuan pek göstermese de bana ve anneme çok bağırıyor fakat hâlâ korkuyorum.Özellikle de yüksek seslerden korkuyorum.Zorbalık görmeye başladım ve daha sonra kendimi sevmeyi bıraktım.Her aynaya baktığımda iğrenç birini görüyordum sanki canavarmışım gibi hissediyordum sadece bu sabah biraz tatlı görünüyordum.Zorbalık hâlâ devam ediyor ama beni koruyan bir arkadaşım oldu.Aslında 1 ay öncesine kadar kimse ile sosyalleşmiyordum bu yüzden annem beni sürekli göndermek istiyordu zorla gönderdi bugün belki konuşmak iyi gelir bana da.Şuan bir kaç arkadaşım oldu ve beni hiç bir türlü yargılamıyorlar.Yine de hâlâ kendimi sevmiyorum.Babam yönelimi mi öğrenince baya kızdı ve annem beni korudu daha sonra asla konuşmadık.