Zorbalık >•Minsung•<

You drew stars around my scars

*Bangchan'ın ağzından*
Telefonuma gelen bildirim ile telefonumu elime aldım.

Seung<3

Seung<3
Bangchan
Yazıyor...

Siz
Efendim Seungmin?

Seung<3
Gelebilir misin yanıma?
Lütfen.

Siz
Bir sorun mu var Seung?

Seung<3
Lütfen sormadan gel.
İçeri girerken proje getirdim de aileme.

Siz
Tamam yarım saat içinde oradayım
Görüldü

Bangchan
-Jisung eve geçelim üşümüşsündür.

Jisung
-Olur.

Hızlıca eve doğru gitmiştik.Jisung'u yatağına yatırmıştım.

Bangchan
-Hadi uyu bakalım ayrıca ört şu yorganı üzerine sonra üşütme.

Jisung
-İyi geceler!

Bangchan
-İyi geceler.

Jisung'un odasından çıktım ve sessizce hırkamı,kulaklığımı ve telefonumu alıp evden çıktım.

Seungmin'i basketbol sahasında takıldıktan sonra bazen evine bıraktığım için biliyordum.

Elime saçma sapan derslerden kitap ve defterler aldım ve yola çıktım.Acaba ne olmuştu? Seungmin yaklaşık bir haftadır okula gelmiyordu.Ayrıca konuşmayı bırakmıştık.Ne olduğunu merak ediyordum.Derin düşüncelerimin içinde boğulurken geldiğimi farkettim.

Boğazımı öksürerek temizledikten sonra zile bastım.Kapıyı tatlı bir kadın açmıştı.Bu Seungmin'in annesi olmalıydı.

Seungmin'in annesi
-Merhabalar! Kime bakmıştınız?

Bangchan
-Merhabalar! Ben Seungmin'in okul arkadaşıyımda notları getirdim ona.

Seungmin'in annesi
-Hoşgeldin, oğlum buyur içeri geç.

Annesi odasını işaret etti ve yavaştan yürümeye başladım.Kapısının önüne geldiğimde kapıya tıkladım ve içeri girdim.

İçeri girdiğimde Seungmin yatağının üzerinde oturmuş tırnakları ile oynuyordu.Ayrıca yüzü bembeyaz olmuştu ve gözüme oldukça zayıf geçmişti.Yüzünde kuruluktan dolayı oluşmuş gibi yaralar vardı.

Bangchan
-Seungmin?

Seungmin
-Gelmişsin,pardon görmedim.

Kafamı sakince salladım ve çantam ile defterleri bir kenara bıraktıktan sonra yavaça ona yaklaştım.Hâlâ çok şaşkındım çünkü oldukça kötü görünüyordu.

Seungmin hızlıca yerinden kalktı ve perdesini çektikten sonra hızlıca bana sarıldı fakat hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

Boyundan kaynaklı sarıldığımda ellerim belindeydi.Gerçekten de zayıflamıştı.

Bangchan
-Seung? İyi misin sen?

Ağlamaya başlaması ile kalbim binbir parçaya ayrılmıştı sanki. Daha da sıkı sarılmıştım.

Bir saat gibi bir süre ağlamıştı.Ağlaması biraz hafiflediğinde ellerimi yüzüne götürdüm.Yüzünü bana doğru döndürdüm. O bana sarıldığında sorun olmamıştı ama yüzünü ellerim arasına aldığımda geriye çekilmişti.