Zorbalık >•Minsung•<

Proje

Minho
-Neden o kadar endişelendin?

Jisung
-Sende intihar etmek üzere olan birini görsen endişelenmez misin?

Minho
-Öyle de ama...

Jisung
-O yüzden bir daha sakın yapma.

Minho
-Ne farkederki yaşamak için sebebim kalmadı.

Jisung
-O belli olmaz.

Jisung telefonunu çıkardı ve telefon kısmına girerek Minho'ya uzattı.

Jisung
-Eğer bir sorun olursa yazabilirsin dinlemek isterim.

Minho
-Gerçekten mi?

Jisung
-Evet.

Minho cebinden çıkardığı çizik elleri ile numarasını tuşladı.Daha sonra telefonu tekrardan geri uzattı ve ellerini cebine soktu.Asansör açıldığında son kez birbirlerine bakıp ayrıldılar.Minho biraz da olsa kendini güvende hissetmişti.

*Minho'nun ağzından*
Sanki bir melek gibi doğmuştu o an.Ne yapıyordum ben? Ayrıca o çocuk oldukça korktu ona bir özür borçluyum.Nasıl dilesem? Acaba yazmasını mı beklesem? Hem yaptığım şeyi nasıl vericeğim ki?
Ya da farklı bir şeyler mi olmalıydı? Yavaşça eve doğru yürüdüm.İnanmıyorum kedilerimi unutup o lanet kulenin tepesine mi çıkmıştım gerçekten.Ne kadar aptalım.Hemen salona giderek yemeklerini doldurdum ve biraz uzandım.Telefonuma mesaj gelmesini beklerken uyuya kalmıştım ve bunu farketmemiştim.

Uyandığımda saat dörttü bende biraz hava almak için üzerimi giyinip dışarı çıktım.Telefonumu çantama attım.Daha sonra bir kaç dersin defterini ve kitabını koydum.Sanırım bugün beden vardı.Programıma baktım ve kontrol ettim.Bugün beden vardı.Onun dışında yeni koyulan proje dersi ve ilk iki ders müzikti.Müzik dersinde hoca serbest bıraktığı için problem yoktu.Bugün tüm dersler boş gibiydi.Ayakkabılarımı giyip kapının önüne gelen kedilerime öpücük bırakıp çıktım.Sakince yürümeye başladığımda dışarıda oluşan temiz havayı içime çektim.Yağmur yağdığından güzel kokuyordu.Hava biraz çiselse de yürümeye devam ediyordum.Islanmamak için okulun önüne gitmeye karar verdim.Kablolu kulaklığımı çantamdan çıkardığında dolaşmıştı.Çözülene kadar yağmur biraz daha artmıştı.Hızlıca kulağıma taktım ve şarkıyı başlatarak okula doğru koşmaya başladım.Yağmurun beni ıslatması hoşuma gidiyordu.Hayattan bu kadar zevk alırken neden intihar etmeye kalkmıştım ki? Bunları düşünmek istemediğim için tekrardan şarkıya odaklandım ve koşmaya devam ettim.Yüzümde tatlı bir gülümseme oluşmuştu.Okula vardığımda biri okulun önünde oturuyordu.Benim gibi şarkı dinliyordu.Kafasını kaldırdığında dün ki çocuk olduğunu gördüm.O da mı burada okuyordu yoksa?

Gözgöze gelince göz temasını bozdum ve saygı amaçlı eğildim.

Minho
-Selam.

Jisung
-Selam.

Sesini tekrardan duymak güzel gelmişti.Ona hediye mi vermek isterdim ama şuan ıslanırdı.Yanına oturduğumda sessizlik oluşmuştu.

Jisung
-İyi misin biraz daha?

Dediğini anlayamadığım için şarkıyı durdurdum ve  tekrardan sordum.

Jisung
-Şey... İyi misin biraz daha diye sordum.

Minho
-Teşekkür ederim iyiyim.Adın neydi?

Jisung
-Benim mi? Jisung.

Minho
-Jisung güzel isimmiş.

Minho
-Teşekkür ederim.

Beraber biraz konuştuktan sonra vakit okulun açılmasına yaklaşmıştı.Okulda bekleyen öğrenci sayısı artmışken Dong so ile göz göze gelmemiz ile Jisung'tan biraz uzaklaştım.Yanıma gelmesi ile omzuma kolunu atması bir olmuştu.Jisung arkadaşım sandığından bir şey dememişti.