10. BÖlÜM

428 21 26
                                    

Berildeen💞💞

sabah uyandığımda yattığım şeyin fazlasıyla sert ve canımı acıttığını farkettim. tabii gözümü açıp karın kasları ile karşılacağımı hiç düşünmüyordum.
kafamı biraz kaldırıp baktığımda uyuyan bir Efe gördüm.

NE YANİ BEN BU GECE EFENİN ODASINDA HATTA EFENİN ÜSTÜNDE Mİ YATTIM!

ay yemin ediyorum artık kendimi tanımamaya başladım ya ne bu hâl!

hızlıca kalkmaya çalıştım ama belime dolanan eller sayesinde tekrardan Efenin yanına çakıldım.

-ya bırak beni sal artık düttürük imd-

-KES BERİL.

Efenin dana gibi bağırmasıyla sesim gerçekten kesildi ve yerimden kalmaya karar verdim.

neden bir insan bana bağırınca gözlerim doluyor ve sesimi çıkaramıyorum?

bu huyumdan nefret ediyorum ama bunun için sonra ağlarım şimdi Efeyi üstümden atmam lazım.

"Efe?"

"Efeee??"

"lan pist Efee loo!!' ooff duymuyo!

"abi de gülüm be." dedi.

şaka mı bu? az önce dana gibi bağırıp şimdi gülüm diyor?

"beni bi salsan ya?" dedim mal gibi ipince çıkan sesimle.
q
bu sesin sıkıntısı ne ya? neden ince çıkıyosun şuan? he birde wattpad kızları gibi kekeleseydin?

Efe saçlarımdan öpüp belimdeki kollarını bıraktı. Bende hızla yatakta oturur pozisyona geldim ve aklımdaki 50 ton sorulardan bir tanesini sordum.

"Ben neden burdayım?" dedim.

Efe hâlâ yatakta yatarken çarpık bir şekilde gülümsedi.

"gece geldin ya hani? abicim seni çok özledim yanına yatabilir miyim falan dedin? bende ilk başta kabul etmesemde sen ağlayınca kabul etmek zorunda kaldım iste yavrum."

"NE?!"

"BEN SENİN KARŞINDA AĞLADIM MI?"

Omeygat yani! mal Beril nasıl ağlarsın!

Efe yine mal gibi sırıtıp kafasını salladı.

"peki sen neden giyinmedin edepsiz misin?" ağzımdan çıkan soruya bi anda engel olamadım.

Efe yine sırıtıp kalktı.

"çok meraklısın be güzelim." dedi ve yanağımdan öperek giyinme odası olduğunu düşündüğüm yere girdi.

"YA ŞU GÜZELİM KİM YA GELDİĞİMDEN BERİ GÜZELİM DİYOSUN SONRA ALIŞKANLIK OLMUŞ DİYO-" derken sözümü Efenin kocaman ellerinin ağzımı kapatmasıyla susmak zorunda kaldım.

sonra Efe derin bir nefes alıp odadan çıktı.

OTİSTİK MAL.

🥸🥸🥸

ailecek salonda oturmuş televizyon izliyorduk. ama ben gerçekten çok sıkılmıştım. telefonu elimden attım. televizyon izlemeye başladım. ne izliyo bunlar?

annem ve babam dikkatlice belgesele odaklanmıştı abiler ise telefona bakıyordu.

E yani bu saçma şeyi izliceklerini sanmıyorum.

"Kızım birazdan okula gideceksin bu arada bu gün ilk günün olduğu için geç gidebilirsin. "

"aaa çok iyii tamaamm geç gideyim o zaman."

"hayır. kalk odana hazırlan Beril. " dedi Alas.

Babamda evet anlamında kafasını sallayınca ayağı kalktım.

Benle beraber Baran ve Berkay Abim da kalktı.

Berkay Abime bayadır sevimlilik yapmadığımı farkederek koşarak yanına gittim.

"Oo sen buralara uğrarmıydın ya?" dedi yapma bir sinirle.

😉😉😉(nasıı gidiyoorr??)

şu anda okul formamı giymiştim. Berkay, Efe, Baran ve beni Emir okula bırakıyordu.

okul formasını daha seçemedim şu anlık aklınızdaki forma ile devam edin asklarim.😽💕

okula geldiğimizde tabelanın üzerinde ideal koleji yazıyordu.

NASIL YANİ BİZİM KENDİ OKULUMUZ YOK MU?

ya bu nasıl zenginlik kardeşim? zengin insan çocuklarını kendi okuluna göndermezmi!

"yok. şimdilik bir okulumuz yok prensesim." dedi Emir Abim.

"az önce ben onları dışımdan mı söyledim?"

Emir Abim sırıtıp göz kırpınca gerçekten dışımdan söylediğimi anladım.

"ee hadi o zaman girelim abicim." Efeden çıkan cümle ile kısa bir şok geçirdim ve o an Efeyle bir an önce kaynaşıp abi demem gerektiğini düşündüm.

okula girdiğimizde her yer gayet güzeldi. hızla yürüdük. müdürün odasına girdiğimizde hemen beni kaybettirdik ve ordan sınıfa doğru yürüdük.

11-C deydim Baran 11-A daydı. Yani bence ikizlerin aynı sınıfta olması gerekli. neyse banane.

Baran, Efe, Berkay Abim sınıfına gittikten sonra bende Emir abimle benim sınıfıma doğru yürüdük.

kapıyı tıklayıp girdik. aşırı aşırı güzel bir kadın bizi karşıladı. sanırım öğretmendi.

AMA ÇOK GİZEL KARI HE.

"merhaba yeni öğrenci sen misin kızım?" dedi. 

Bİ DAKİKA Bİ DAKİKA KADININ BURNU ESTETİK Mİ YOKSA!

ben kadının güzelliğine bakarken konuşmayı unuttuğum için Abim benim yerime konuştu.

"Evet."

"Tamam kızım boş yerimiz yok maalesef şuan tek boş yer  en arkaya Poyraz yanına otur."

hocaya poyraz kim bakışı atarken bi çocuk el salladı bana ve o an poyrazın o gün beni dar sokakta durdurup sıkıştıran çocuk olduğunu fark ettim.

BÖLİM SONHYYYGGGGG

NASILDIUUU

ASKOCUMLAR HEPİNZİ ÇOK SEVEYOM GÖRÜSÜRÜÜZZ

💗💗💗💗💗💗💗💗

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 07, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Öz Ailem Mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin