- kadın asker, erkek doktor kurgusudur-
"Karanlığın içinden beni çekip çıkaran bir ateş böceğiydin. Geldin, ışığını bulaştırdın ve gittin. Göğüs kafesimdeki sızının şifası sendin. Sevgilim, çok gözyaşı döktüm uğruna ama, ışığınla ruhumun yangınına s...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
merhabaaaalaaaaaaaaaaaar!!!! nasılsınıızzzz??? ben iyi sayılırım : ) önceki bölümün yorum sınırı geçilmedi ama çok soran olduğu için atıyorum bölümü, ben çok sevdim. bol bol yorum yaparsanız salı günü yeni bölüm gelecek<3 sizi çok seviyorum 💐
CİHANGİR EYÜP
Ruhu acıya batanların şifasının başka kalplerde olduğunu söylerdi annem hep. Kendisinin şifasını babamda bulduğunu söylediğinde onu kıskanırdım. Şimdilerde daha iyi anlıyorum. Ruhum acıya batmış ve benim şifam Ayperi'nin dudaklarında, teninde, sesindeymiş.
Benim ondan ötem yokmuş.
Gözleriyle tanışmasaydım, hissetmeseydim ellerini, atmasaydı kalbim onun için, ne yaşamayı bilecektim ne de nefes almayı. Çünkü bilirdim ki, onunla tanıştıktan sonra kalbim adını zikrederken nefes aldığımı hissetmiştim.
Ben Cihangir Eyüp. Benim Ayperi Taşkın'dan öncem de ondan başka önceliğim de yok.
Benim göğüs kafesimin baharıymış o. Yanımdayken göğüs kafesimdeki her bir çiçek onun adını zikrediyor çünkü, göğüs kafesimde açan her bir çiçeğin adı onun adı. Hepsi ona ait. Benim cehennem yeri olan kaburgalarımın arasında açan tek çiçek. Yok ondan başkası.
Ellerim sarı saçlarında dolaştı. Mavi gözleri boğulmayı sevdiğim bir denizi andırıyordu. Gülümsedi. Yüzündeki çillerin sayısını dakikalardır sayarak ezberlemiştim. İki tarafında toplam 39 çili vardı. Dudağının altında ufak bir ben taşıyordu. Bu onu daha da kusursuz kılıyordu. "Neden öyle bakıyorsun?" dedi hafif bir gülümsemeyle.
"Senden daha güzel, izlenecek bir şey mi var?" diye sorduğumda utançla yüzünü ellerinin arasına aldı. Gülümsedim. "Beni ne kadar süredir seviyorsun?" diye sordu boğazını temizleyip, ellerini yüzünden çekerken.
"Tim'e ilk geldiğin günden beri," dedim. "15 Mart 2020, Ayperi Kılıç, yeni asker olmuş, lakabı da acemiymiş." Güldüğümde bana kızgın bir bakış attı ve gülmeyi kesip boğazımı temizledim. "O gün, ben o gün yaşamaya başladım Ayperi."
Gülümsedi, dilini dudaklarında gezdirdiğinde bakışlarım dudaklarına kaydı. "Beni hep sevdin mi?" diye sordu.
"Seni hep seveceğim," diye düzelttim. "Benim seni sevmeyeceğim bir hayat yok."
