7.YİNELEYEN ACILAR

72 10 7
                                    

selamlarrrrrrr selamlarrrrrrrrr sevgili dostlarrr!!!!! oy ve yorum nolursunuz unutmayın, beni siz motive ediyorsunuz<3 şarkıyı da muuuuutlaka açın, sizi seviyorumm<3 iyi okumalar<3




                                                              💐

Bazı kurşunlar tenden geçer ama ruhta takılı kalır.

Saniyelerin durduğunu, zamanın akmayı bıraktığını düşündüm. Bu gerçek olabilir miydi? Onu kaybetmiş olabilir miydim? Ellerimden kayıp gitmiş olabilir miydi, üstelik hiç tutamamışken?

Ellerimin buz kestiğini hissettim. Tutunacak bir yer aradım çünkü zeminin ayaklarımın altından kaydığını hissediyordum. "Güzelim," dedi Emir. "Sakin ol, geliyorum yanına." Hiçbir şey söyleyemedim. Telefon kapandı. Parmaklarımın arasında tutmakta zorlandım telefonu. Yere çöküp sırtımı duvara yasladım. Onu kaybetme düşüncesi o an aklımı yitirmeme neden oldu.

Bana adım atmıştı. Bana koşmuştu. Beni istemişti. Ama ben onu hatırlamaya bile çalışmamıştım. Onu kaybetme korkusu beni seneler öncesine götürmüştü. Babamı kaybettiğim o gün hissettiğim tüm duygular bedenimi tekrardan alt ediyordu sanki. 

Acılar yineliyordu. Bazı anlar tekrardan yaşanıyordu. Dejavuydu.

Omuzlarımda hissettiğim el ile başımı kaldırıp etrafa baktım. Emir bir şeyler söylüyordu ama ne dediğini anlayamıyordum. En sonunda beni bacaklarımdan kucakladı ve ayağa kalktı. Başımı omzuna yasladığımda boynumdaki ıslaklığı hissettim. Kaç dakikadır ağlıyordum?

Gözlerimi kapattım ama ağlamaya devam ettim. Yaşlar da düşmeye devam etti. Bilincim kaç dakikanın sonunda bedenimden uzaklaştı bilmiyorum ama bir süre sonra algılarımı yitirmiştim.

                                                                           💐 

Evran Yaman Bozkır'ın anlatımıyla,

Ölmek nasıl hissettirir merak etmiştim hep. Soğuk muydu? Karanlık mıydı? Yalnız mı hissettiriyordu? Annemi arkamdan çok mu ağlatırdı?

Elvan'ın güzel yüzü aklıma düştüğünde, gülümsedim. Kızıl saçları, hafif kızarık yanakları, yeşil gözleri, kırmızı ve şekilli dudakları... Onun için dizelerce konuşabilirdim, şiirler yazabilirdim ki şiirler yazmışlığım da vardı. O benim ilk aşkımdı, tek aşkımdı. O benim okyanustaki tek atlasım, gökyüzündeki tek yıldızımdı. Gözleri söylemeyi sevdiğim tek şarkıydı. Büyük bir savaşın sonunda savaş alanında çıkan o orkideydi benim için.

"Neye gülüyorsun?" Hemen önümdeki parmaklıkların ardındaki terörist sert bir sesle konuştuğunda gözlerimi açtım. Gülüyor muydum? Farkında değildim. En son ölümümü düşünüyordum, konu nasıl Elvan'a gelmişti? 

Onu sevmek benim için ölümdü çünkü bir tek onun için kendi canımı hiçe sayardım. Bir tek onun için tüm Dünya'yı ateşe verirdim, bir tek onun için kan dökerdim.

Etrafıma bakındım. Bir silaha ihtiyacım vardı buradan kurtulmak için. Silah kullanmayı biliyordum, Elvan için öğrenmiştim. Bir gün o silahla onu korumam gerekirse diye. Şuan burada olmamın sebebi de oydu. Onu korumaktı.

                                                                                  💐

Günler önce, yazar anlatımıyla,

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 26 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ATEŞ BÖCEĞİ AĞIDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin