Kabanata 10

39 4 47
                                    

Topice Warning: Violence, Physical and Verbal Abuse, Mention of Gun and Blood, Suicide, and Death

—————

Norhuda, Rona, and Solana are still in the same room kung saan sila pumasok para takasan si Paul.

Paikot sila nakaupo habang pinakikiramdaman ang isa't-isa. Lalo na si Rona na hindi na naman mapakali dahil hindi niya pa rin nahahanap ang kwintas niya.

Solana looked at Rona nang tumayo ito. She sighed. "No, I'm not going with you." She said, pero parang walang naririnig si Rona nang dumeretso ito papunta sa pintuan. "Teka! Hindi ka man lang ba magdadalawang isip?" She asked, nakatayo na rin habang nakaharap kay Rona.

Rona looked at her coldly. "I can find my necklace on my own. And besides, you're not my friend in the first place."

"That's crazy." Hindi makapaniwalang sagot ni Solana. "Ang harsh mo sa part na 'yan ha. At saka, it's just a necklace! Hindi naman ibibigay sayo ng nanay mo 'yon kung mamamatay ka lang din naman 'di ba!?"

Napatigil siya dahil napagtanto ang sinabi. Nanatili namang nakatingin sa kanila si Norhuda na para bang nanonood ng sine.

"I'm sorry, I… I didn't mean it." Solana sighed looking down on her shoes.

"There you go, Cardinal," Rona responded, crossing her arms in her chest. "You never changed, Sol. Pinapaniwala mo lang ang sarili mong nagbago ka!" She hissed before walking out of the room. Sumunod naman sa kanya si Norhuda.

Solana disappointedly sighed again to herself. She doesn't want to think about what Rona said to her pero hindi niya maiwasan.

Nagbago na nga ba talaga siya? Or tama nga si Rona na gina-gaslight niya lang ang sarili niya?

***

Nakatago lang si Harold sa likod ng parang teacher's desk sa isang room. He's alone dahil gusto nag walk out siya kanina nang mainis siya kay Alyssander na kaibigan niya.

Napahawak siya ng mahigpit sa lamesa nang makarinig siya ng yabag na pumasok sa loob ng room. Hindi siya lumabas sa pinagtataguan. Pinakiramdaman niya lang ang taong pumasok sa loob.

Maya-maya pa'y nawala ang mga yabag at napalitan ng mga tinig ni Renz na kumakanta, nakita niya itong may hawak na megaphone at iyon ang ginagawang mic.

"Umasa kang maghihintay ako kahit kailan! Kahit na umabot pang ako'y nasa langit na!"

His voice was full of madness. It's deep and petrifying. Para bang si satanas ang naririnig mong kumanta.

Harold immediately ran in the other direction when Renz saw his hair peaking. Mabilis ding tumakbo palapit sa kanya si Renz at agad siya nitong nahawakan sa kwelyo.

"Argh! Gago! Bitawan mo 'ko!" May halong kaba at takot ang mga sigaw ni Harold.

"At kung 'di ka makita, makikiusap kay bathala!" Patuloy niyang kanta habang nakangiting nakatingin kay Harold.

Sa isang sulok ay nakasilip ang dalagang nanlalaki ang mata habang nakatingin sa dalawa. Sa kanya galing ang mga yabag ng paa kanina.

Agad siyang lumapit sa dalawa nang maaninag ang kung anong nasa leeg ni Harold.

"Bakit na sayo 'yang necklace ko!?" Dali-daling lumabas si Rona sa pinagtataguan at sinugod si Harold na hawak-hawak ni Renz. She pushed the two out of frustration.

Nafu-frustrate siya dahil nakay Harold ang kwintas niya. The last time she checked, was hindi pa sila okay nito.

Natumba naman si Harold at Renz kaya mang makatayo si Renz ay agad niyang sinugod si Rona.

SilakboTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon