Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
"Hyunjin?"
Felix korku dolu sesiyle fısıldadığında aldığı tek karşılık ayaklarının dibinde dolanan köpekten gelmişti. Kkami havlayarak etrafında dönerek kendini sevdirmeye çalışıyordu. Merdivenden inerken bile ayrılmamıştı Felix'in yanından.
"Kkami ses çıkarmayı bırak. Felix'in uyanmasını istemiyorum."
Felix sonunda istediği sesi dışarıdan duyunca koşarak bahçeye çıktı. Hyunjin'i gördüğünde sonunda rahat bir nefes alabilmişti. Hyunjin, çimlere serdiği ince örtünün üstüne oturmuş Jeongin'i izliyordu. Jeongin yürümeye çalışırken gözlerini ondan çekmiyordu. Normalde yanında dururlardı ancak minik bebek istemiyordu kimseyi. Tek başına yürümeyi, eğer düşerse yanında biri olmasını istiyordu.
Jeongin bir süre daha yürüdükten sonra bezli poposunun üstüne düştü. Kahkaha atarak babasına doğru emeklemeye başladı. Tam o sırada Felix'i görüp yönünü değiştirdi.
"Annem." İyelik ekini uzattığında Felix'in içi gitmişti. Hızla hareket edip kendisine doğru gelen oğlunu kucağına aldı. Minik omega annesine gittiği an dudaklarını yanağına yaslamış kendince öpmeye başlamıştı. Ancak tek yaptığı şey annesinin yanağını emerek sömürmekti.
