𝙾𝚔𝚞𝚕 [ 𝙶𝚘𝚓𝚘 𝚂𝚊𝚝𝚘𝚛𝚞 ]

2.

Miron kulaklarına dolan okul zilinin sesiyle bahçede oturduğu banktan kalkıp derse girmek üzere yürümeye başladı. Okul kapısından içeri giren bir sürü öğrenci vardı bu yüzden herkesin girmesini bekledikten sonra girmek daha rahat olacaktı.

Kapının kenarına geçip kalabalığın yavaşça azalmasını bekledi. Öğrenciler seyrekleşince Miron da içeri girip uzun koridorun sonundaki merdivenlere doğru gitti. Elleri cebinde salına salına merdivenleri çıkıyordu Miron. Merdivenin bir kaç adım ötesine baktığında Gojo ve Getou'yu gördü. İkiside Miron'un önünde merdiven çıkıyorlardı. Gojo tam da kendisinin önündeydi yani götü tam olarak Miron'un hizasındaydı.

Gojo bir anda merdivenlerde durdu. Miron bunu farkedemedi ve yüzü Gojo'nun götüyle çarpıştı. Ani şokla Miron'un gözleri sonuna kadar açıldı. Şuan aşırı rezil bir durumun içerisindeydi. Yerin dibine girebilirdi.

Gojo, birisinin ona arkadan çarptığını görünce kafasını ona doğru çevirdi. İlk başta sıradan bir öğrenci sanmıştı ama baktığında bunun Miron olduğunu farketti. Yüzüne tatlı gülümsemesini yerleştirdi, tam da Miron'a pardon diyecekken Getou dünya üzerinde görülmemiş bir şekilde anırarak gülmeye başladı.

Miron zaten rezil olduğu için sinirliydi ve Getou'nun gülmesine katlanamazdı.
Ani bir sinirle Getou'nun üstüne atladı ve pataklamaya başladı. Gojo da gülerek Miron'u geri çekilmesi için tuttu ama o sırada Miron tekme atacaktı ve dengesini kaybedip Gojo ile merdivenlerden yuvarlanıp düştüler.

Miron üstte, Gojo altında ikiside şaşkınca bakışıyorlardı. Miron ilk defa Satoru'ya bu kadar yakından bakmıştı. Kız arkadaşlarına hak verdi, etkilenmemek elde değildi.

Miron kırmızı suratıyla yavaşça Gojo'nun üstünden kalktı. Şimdi gerçekten de ölmek istiyordu. İki defa üst üste rezillik yaşamıştı. Gözleri yavaştan dolmaya başladı. Farketmemeleri için hızlıca gözlerini kırpıyordu.

Gojo yattığı yerden doğrulup ayağa kalktı. Miron'nun kolundan tuttu özür dilemek için ama Miron bir anda Gojo'nun eline vurdu ve tekrardan merdivenlere yönelip koşarak çıkacakken eteği merdiven korkuluğunun sivri ucuna takılarak yırtıldı.

Miron'un elleri ve ayakları titremeye başladı. Gerçekten de bir günde üst üste  bu kadar saçmalık yetmez miydi? Şuan kendi hisleri tarif edilemez bir durumdaydı. İçinden ölmek için dualar ediyor, oradan birden ışınlanarak kaçmak istiyordu.

Gözleri kararıyordu Miron'nun, ardından kulaklarındaki çınlama sesi bütün beynini yiyecek gibiydi. Buna boyun eğip kendini karanlığın içine bıraktı.