𝙾𝚔𝚞𝚕 [ 𝙶𝚘𝚓𝚘 𝚂𝚊𝚝𝚘𝚛𝚞 ]

10.

Miron'un kulağına yüksek bir şekilde dolan alarm sesiyle gözlerini aniden açtı. Gojo'nun telefonunun alarmıydı bu.

Gojo kızın boynuna gömülü olan kafasını kaldırdı yavaşça. Miron'un beline doladığı ellerini de ayırıp gözlerini ovuşturarak telefonunu alıp alarmı kapattı.

Tüm gece boyunca Gojo sımsıkı Miron'a sarılı bir şekilde uyumuştu. Gittikçe daha fazlasını istiyor, doymuyordu. Miron ise böyle mükemmel birisiniz sevgilisi olmasına aşırı mutlu olmuştu. Tabii bu bazı sıkıntıları beraberinde getiriyordu. Mesela arkadaşlarının düşmanlığını ya da okulda artık rahat edemiyişini...

"Günaydın Mironcum!" dedi Gojo Miron'un yanağıyla oynayarak.

Miron kıkırdayıp "günaydın." dedi Gojo'ya ve tekrardan ona yapışıp sarıldı.

"Kalkmamız lazım güzelim, yetişemeyeceğiz yoksa." dedi Satoru ve Miron'nun yanaklarını sıktı.

♡

Satoru ve Miron birlikte hızlıca hazırlanıp okula varmışlardı. Derse geç kalmamak için hemen okula girip sınıflarım olduğu koridora girdiler. Satoru sınıf kapısının önüne geçip içeri girmeden "Dersiniz neydi sizin?" dedi Miron'a

"Şuan fizik sanırım, bugün genel olarak hep sayısal dersler var ama son ders beden." dedi

"Vayy, o zaman son saat seni camdan izlerim bebek."

"Ya izleme be. Rezil hissediyorum zaten kendimi beden dersinde."

Gojo Miron'a yaklaşıp burnuna birkaç defa dokundu ve "İzliii-ceemmm heheh" dedi. (niye benim eski manite benzedi bu cümle?)

"O halde ben sınıfa giriyorum Saatoru!"

Gojo "Aynı anda giricez.. Üç, iki ve bir." der demez aynı anda ikisi de kendi sınıflarına girmişlerdi.

Gojo klasik bir okul günü geçirecekti bugün ama Miron için işler hiçte öyle olmayacak gibi duruyordu çünkü Miron sınıfa girer girmez arkadaşlarının nefret dolu bakışlarını görebiliyordu. Bundan sonra bunlarda nasıl aynı yurtta ve aynı odada kalacaktı ki?

Miron tüm bunları görmezden gelip hemen sırasına doğru gitti ve oturdu. Arkadaşları ona günaydın dememişlerdi. Gerçi beklemiyodu bu yaşadıklarına bakılırsa.

Bugünü sadece huzurlu ve olaysız bitirmek istiyordu Miron. Her zamanki gibi dersi güzelce dinleyip bir kavgaya bulaşmadan geçirmek istiyordu. Buna niyetlenip öğretmenin yazdıklarınu not almak için defterini çıkardı.

♡

Bugün Miron'un tam istediği gibi geçmişti. Arkadaşları ona tripli olsalar bile kendisine bulaşmamışlardı. Tenefüslerde Satoru'nun sınıfına gidiyordu konuşmak için. Rahattı ve mutluydu. Ama şuana bakılırsa aptal beden hocasınun deli gibi koşturması onu sıkmaya başlamıştı artık. Diğer öğrencilerin isyan dolu cümleleri koşarken havada uçuşuyordu. Tabii öğretmen bunların hiç birini umursamıyordı.

Miron artık dayanamıyordu. Koşuşunu birazcık yavaşlatıp devam etti. Koşarken gözleri okulun pencerelerine gitti. Gojo'nun olduğu sınıfın penceresine doğru baktı ilerlerken. İşte tam da orada gülerek seyrediyordu Getou'yla. İkisi de çok tatlı gözüküyorlardı bahçeden. Miron Gojo'ya el sallayıp koşmasını hızlandırdı ve diğer arkadaşlarına yetişmeye çalıştı.

"Evet gençler bu günlük bu kadar yeterli, fazla yordum kusura bakmayın. Üstünüzü değiştirmeye gidebilirsiniz" dedi öğretmen herkesi durdurarak.

Bütün sınıf şükür duaları edip yorgun bir şekilde okul binasına girip soyunma odalarının olduğu alt kata gitmeye başladı.

Miron yüzündeki terleri elinin tersiyle silip soyunma odasına geçti. Kendi kıyafet dolabının numarasını hızlıca aradı ve bulup kapağını açtı.

Miron tam okul kıyafetlerini içinden çıkaracaktıki dolabında ayakkabıları dışında başka bir şeyin olmadığını farketti. Daha bir kaç saat önce üstünü değiştirip buraya koymuştu, neden ortadan kaybolabilirdi ki?

Kızcağız sağa sola bakıp acaba düşmüş müdür ya da yanlışlıkla biri mi çıkarmış diye bakınmaya başladı. Tedirgin bir şekilde diğer kızlara soruyordu ama kimse görmediğini söylemişti.

"Lanet formalar nereye gidebilir ki? " dedi kendi kendine, şuan ne yapacağınu şaşırmıştı. Giyinmeden gidebilirdi belki ama ertesi gün okul için tekrar forma giymesi gerekiyordu.

Miron her tarafı didik didik aramıştı ama bulamamıştı. Bütün kızlar üstünü değiştirmiş ve soyunma odasından çıkmıştı. Tek başına çaresizce dolaplara bakıp duruyordu. En sonunda yerde duran poşet gözüne çarptı. Belki bir kız  unutmuştur diye düşündü ilk başta ama sonrasında içine bakmaktan zarar gelmez diye düşünmüştü.

Miron poşeti kucağına alıp düğümünden açtı. İçindekini görünce ağzı sonuna kadar açılmıştı. Okul forması bin bir parçaya ayrılmış bir şekilde poşetin tam içindeydi.

"K-kim yapar b-bunu?" dedi titrek sesiyle.

Miron poşetin tamamını döküp altta kalan eteğine baktı. Daha yeni almıştı onu. Üstelik eteği kendisine Satoru almıştı!. Bambaşka bir değeri vardı Miron için..

"H-hayır..." dedi Miron bulanık gören ıslak gözleriyle. Göz yaşları Satoru'nun aldığı eteğin -paramparça olan eteğin- üstüne dökülüyordu. Yüzünü kumaş parçalarına gömdü Miron ve sessizce ağlamaya başladı.

________________________

Olaylar kızışıyor hocam!

Bu Miron 👇🏿

anlatırken fiziksel özelliklerden bahsetmemeye devam edeceğim çünkü siz nasıl isterseniz öyle düşünün.