"peki ne zaman... Ne zamana kadar yaşayacaksın?" Demiştim. Ağlamaktan artık gözlerimi kapatığımda bile acıyor Halle gelmişti
"Doktor kesin bir şey demedi. Zaten tedavi var ama ... Hem riskli hemde sonuç göstermesi çok düşük..."
Jisung benim saçlarımı okşayıp bir yandanda öpüyordu...
Seungmin'ini zorda olsa evden atmıştık. Ama yarın sabah beşde gelicekmiş. Nedenini Allah bilir...
"Jisung" demişti göz yaşlarım hâlâ geçmezken...
"Efendim kedicik" diyip kıkırdamıştı
Ne yani ben bu gülüşü bir daha göremicek miyim?
"O tedaviye gir" demiştim jisungun yanağını öperek belki bı umut olurdu... Belki yaşardı...
Umarım kendimi kandırmıyorumdur ...
"Bak minho şöyle ki.... Tedavi alırsam kalan ömrümde gidebilir veya gelebilir" diyip elini tutup avcunun içinde sevmeye başlamıştı. İlk elimize sonrada gözlerime bakıp konuşmaya devam etti...
"Belki başka bir evrende buluşuruz minhom. Eğer bana bişey olursa kendini hirpalar veya ağlarsan sana küserim. Tamam mı?" Demişti buruk bir gülümsemeyle. Bu jisungun içten gülüşü değildi. Onu çok iyi tanıyordum... Her zeresi ezberlemiştim.
"Seni çok geç buldum jis erken kaybedemem...
"Minho bugün bu kadar macera yeter bebeğim. Gel uyuyalım"
Minho hafif bir baş sallamsıyla onu onaylamıştı...
Beraber yatağa girip birbirlerine sarılmışlarda... Jisung bir süre sonra uykunun kollarına kendini bırakmıştı...
Minho ise jisung saçlarını öpüyor, okşuyor ve kısık sesle ona olan sevgisini anlatıyordu...
"Galaksideki tüm yıldızlar seni gördüğümde gözlerimin nasıl parladığını anlatmaya yetmicek. Meleğim seni seviyorum..."
---------
Tahmin edin kim bölümü yazarken ağladı
✨me✨
Bundan sonraki bölüm final olabilir...
Hadi öptüm ( kıçınızdan🙆)
Bb.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Walking Dead? | minsung
FanfictionMinho elini benim kalbimin üstüne koydu ve konuşmak için dudaklarını araladı. "O zaman kalbinin sesini dinle sungiem. Sen nasıl istersen öyle olsun. Sen beni istemesen bile..." Kendi kalbini tutarak konuşmaya devam etti "bu kalp senin için her zaman...
