Minho elini benim kalbimin üstüne koydu ve konuşmak için dudaklarını araladı. "O zaman kalbinin sesini dinle sungiem. Sen nasıl istersen öyle olsun. Sen beni istemesen bile..." Kendi kalbini tutarak konuşmaya devam etti "bu kalp senin için her zaman...
Burayı iyi okuyun jisungun katiliğe başladığı gündü burayı okumasınız Bi bok anlamazsınız
İyi okumalar;) --------
bı insan hayattan ne kadar nefret edebilirse ben de o kadar nefret ediyorum. Hayattan,kendimden, okuldan...
Hiç bir zaman birisine sarılmadım, hiç bir zaman öpülmedim hiç bir zaman sevilmedim gerçekten acaba sevilmeyi hak etmedim mı? Ne yaptım ki? Acaba o kadar mı çirkinim? Güzel olsam beni severlermiydi?... Artık bu düşüncelerimden bıktım! Yeter sevilmeyi hak etmiyorum, evet çirkinim,evet ben kendime zarar verdim diye"ergen piç"diye lakaplar aldım... YETER ARTIK AKLIMI KAÇIRICAM Bİ İNSAN HER GÜN AYNI ŞEYLERİ NASIL DÜŞÜNEBİLİR, BEN DÜŞÜNÜYORUM! evet anksiyetem var evet eziğim HEPSİNE EVET EVET YETER!
Bıktım bu hayattan bıktım! Evet kimsem yok annem ben doğumadan önce öldü keşke onun yerine benim gibi bir piç ölseydi...
Babam 14 yaşında beni terk etti piç herif ,bence zorbalarım haklı ben yaşamayı hak etmiyorum ve hiç bir zamanda etmedim...
***
Her sabah ki gibi yine ve yine alarmın sesiyle günüme başladım yatağımdan kalkıp alarmı kapattım...
Ve yine yaşıyordum keşke uykumdan hiç kalmasan sonsuz bir uykuya dalsam keşke...
Hayatım her zaman 'keşke'lerden ibareti umarım bir gün ölürümdün zaten kimsem yok ölsem kim benim arkamdan ağlar ki? Hiç bir zaman sevilmedim ve sevilmicem bunu adım gibi biliyorum...
Üstümü değiştim bı kaç tane metal yüzük takıp saçlarıma geçtim saçlarımla fazla uğraşmadım zaten her zaman ki gibi modum yerinde değildi. Okulla gitmek hiç istemezdim derslerime önem verirdim aslında zorunluydum... Eğer derslerime önem vermezsem o zaman sıçardım güzel bir mesleğim olmalıydı olmak zorundaydı...
Okulla gitmek için arabama doğru ilerlemiştim arabam vardı ama daha taksitini ödüyordum zaten lüks falan değildi normal düz model bir arabaydı bana yetiyordu.
Çantamı yanımdaki koltuğa koyup sürücü koltuğuna oturdum. Anahtarı arabaya takıp yavaşça çevirdim araba çalıştırdım ve yola koyuldum zaten bu günde boktan olucaktı yarında...
Neredeyse gelmiştim taki önüme bir kedi atlayana kadar o an kediye çarpmamak için direksiyonu sağa kırdım keşke böyle bişey yapmasaydım...
Arabanın altından ses gelmişti umarım birisini ezmemişimdir dua ede ede arabadan hışınla inmiş arabanın altına bakmıştım
Siktir...
Birisini ezmiştim her tarafından kan geliyordu ağzı,burnu,gözleri... Her yeri kan içindeydi elimi boynuna koyup napzını ölçmüştüm nefes almıyordu...sanırım öldü.
içimde hiç bir şey hissetmedim aslımda hoşuma gitmişti evet,evet hoşuma gitmişti bir insanı aciz ve kanlar içinde görmek çok hoşuma gitmişti...
Hemen arabaya geri binip oradan uzaklaşmıştım bu hoşuma gitmişti...
İçimde insanları öldürme onlara işkence çektirme hissi her saniye büyüyordu...
Sanırım katil olabilirdim zaten hayatta tutunacak hiç bir şeyim yoktu sanırım katil olmak iyi bir seçimdi...
"O zaman devam edebilirim..." Diyip gülerek yolu evime çevirdim okulla 2.ders gitmeyi planlıyordum...
Eve girer girmez mutfağa koşup küçük ama iş gören bir bıçak alıp çantama attım.sanırım 2.leşimi bı sınıftan olsa daha iyi olurdu değil mi?
Arabama geri binip bu sefer okullun yolunu tutdum ellerin kan oldunu görmüştüm ama umrumda değil di ama iyi bir hissiyat vermişti...
Okulla normal şekilde giriş yaptım üstüm beyaz olduğu için kanı daha çok beli ediyordu.kendi sınıfıma adımlamaya başladım bir yandan ıslık çalıyor bir yandan bıçağı sallıyordum. ama sınıfıma girmeden önce yapmam gereken şeyi hatırlayıp müdürün odasına yöneldim.müdür bu saatlerde okulda olmazdı mal işte...
Kapıyı açıp çekmeceleri karıştırdım bu okullu kompile kapatan bir kumanda vardı eğer tuşa basılırsa bütün kapılar,pencereler kitlenirdi tamda işime yarıyacak şeydi...
En sonunda bulmuştum ellerimi çırparak "aferin jis sonunda bı işe yaradın"diyip zıplamıştım.
Odadan çıkıp sınıfıma yöneldim içimde sadece kelebekler uçuşuyordu Buda beni karnımı kasıyordu ama umrumda değildi şuan bu mutluluğumu kimse bölemezdi...
Hocanın daha gelmediğini anlayıp kapıyı çalmadan sınıfa girdiğimde bütün gözler beni bulmuştu hepsi üstüme bakıyordu sanırım kan var diye
Kapıyı kapatıp kumandayı çıkarıp bütün okullu gitmemiştim bütün herkes kaçışmaya bağırmaya başlamıştı bu halleri beni güldürürken piskopatça bir kahkaha atmamla hepsi bana korku dolu gözlerle bakıyordu
Güzel bir his...
"Jis iyi misin aç şu kapıyı şakaysa hiç komik değil!" Demişti zorbalarımdan biri olan Lee minho
Minho'ya yaklaşmaya başlamıştım ben yaklaştıkça o geriye gidiyordu onu korkmuş Ken görmek ayrı bir zevkti...
"Minho bana dediklerini hatırlıyormusun?" Demiştim ciddi ama derin bir sesle
"Ne?"demişti bütün sınıf dikkatini bize vermiş bağırmıyorlar sanki film izler gibi bizi izliyordu.
Minhoyu duvarla arama alıp dudaklarımı aralıyıp konuşmaya başladım.
"Hmm ben hatırlatıyıp'senin gibi piçleryaşmayı hak etmiyor'demiştin hatırladın mı?"
"Evet ama bana ne yapıcaksın?"
"Hiç"diyip sırıtmıştım cebimden bıçağı çıkarmış minhodan ayrılmıştım tekrar sınıfa dönmüştüm Bu eğlenceliydi...
"Hey sınıfım beni hatırlamadınız mı ben ezik bir jisung varya onu öldürmüş olan jisungum"demiştim gülerek herkes kaskatı kesilmiş bana bakıyordu. Elimdeki bıçağı öğretmenlar masasına geçirmiştim bu hareketimle herkes birbirine bakıp yutkunmustu...
"Sizceeee ben neden böyle oldum? Hım"demiştim alaylı bir ses tonuyla
Herkes anlamaz gözlerle bana bakıyordu
"Cevap yok mu?"demiştim dudağımı büzerek
"Yaşamak istiyen var mı?"demiştim tabi ne kadar yaşıyacaklarına ben karar vericektim
Hepsi başını sallamıştı..
Sanırım günüm güzelleşiyordu... ------------------ Oy ve yorum atmayı unutmayın;) Yazım yanlışları için özür dilerim Yorumlarınızı okuyorum ve sizin istediklerinizi yazıyorum
Ne istiyorsanız buraya yazabilirsiniz
Bı sonraki bölümde görüşürüz :)✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
