nihilist | satosugu

14

suguru: güzel kızmış ama

satoru: öyle.

suguru: nazik birine de benziyor.

satoru: evet.

suguru: çok sıkılıyorsun onunlayken, değil mi?

satoru: öyle olması hoşuna giderdi eminim ama hayır, sıkılmıyorum.

satoru: eğlenceli biri.

suguru: yapma :(

suguru: zayıf noktan.

satoru: sıkıcı insanlarla işim ne benim?

suguru: nasıl tanıştınız?

satoru: öğrencilerimden biri tanıştırdı. öyle kolay kolay bırakıp da üzebileceğim biri değil yani. çıkar onu aklından.

suguru: söz verdim, satoru. sözümü tutacağım. yaklaşmak yok.

suguru: öğrencilerinin aşk hayatına dahil olmasına izin mi veriyorsun?

suguru: onlar sadece benim öğrencilerim değil, ailem de. bunu biliyor olmalısın.

suguru: biliyorum.

suguru: küçükken de kendi öğretmenlerinle böyle bir bağ kurardın.

suguru: o kurumu baya seviyor olmalısın.

satoru: sen de seviyorsun.

suguru: doğru, seviyorum. kimsesi olmayan bir çocuğun başına gelebilecek en iyi yer orasıydı.

suguru: inan bana, diğer hepsi çöplükten ibaret.

satoru: inanıyorum zaten. anlattığın şeyleri unuttuğumu mu sanıyorsun?

suguru: belki de...

suguru: unutsan keşke. senin saf dünyan bunlardan daha iyilerine layık. eminim öğrencilerin için de bunu sağlamaya çalışıyorsun. ne kadar insanın kalbine dokunuyorsundur kim bilir.

suguru: seninle gurur duyuyorum.

satoru: ben de kendimle gurur duyuyorum. ailesi olmayan hiçbir çocuğun senin çektiklerini çekmesini istemem.

suguru: ben de.

suguru: teşekkürler.

satoru: bunu senin için yapmıyorum.

suguru: yalancı. kendin için de yapıyor olabilirsin ama payım olmadığını söyleyemezsin.

satoru: neyse.