Başkomiser Yavuz "Kanlı İntikam"

3. Bölüm " O benim kızım. "

" Ayfeeer ! "

Bir erkek sesiydi. Gırtlağı yırtılırcasına, çaresizlik vardı sesinde. Bildiğim bir sesti. Tanıyordum. Sesin geldiği yöne bakınca tüm merakım yok oldu. Bu ses, daha birkaç dakika önce, yediğimiz nefis köftelerin ustası, Mesut Usta'nın sesiydi. Polis kordonunun altından eğilip geçti. Var gücüyle, maktulün bulunduğu yere koştu.

" Ayfer kızıım ! "

Adam gözyaşları içinde çaresiz bir şekilde koşuyordu. İlk müdahale eden Emre oldu. Sonra İpek' te yardıma gitti  Bizimkiler Mesut Usta' nın kollarından tutarak engel oldu. Mesut Usta bizimkilere direniyordu. Bir ara kollarından kurtulur gibi oldu. Ama başarısız oldu. Bende tutmalarına yardımcı oldum.

" Bırakın ! Bırakın, kızım. O benim kızım. Bırakın diyorum. "

Nasıl yani. Ölen kız, bizim biraz önce, köftelerini yediğimiz adamın kızı mıydı ? Şaşırmıştım. İki elimle başını tutup, kendime çevirdim. Yüzlerimiz birbirimize bakıyordu ama, onun gözleri yerde kanlar içinde yatan kızındaydı.

" Mesut Usta tamam. Sakin ol. Gerçekten üzgünüz. "

Aslında boşuna konuşuyordum. Onun beni dinleyecek hali mi vardı. Şuan sadece, yerde sırt üstü yatan, karnına bıçak saplı, ölen kızına odaklanmıştı. Sinir kırizi geçiriyordu.
Ambulanstaki görevliler hemen gelip, Mesut Usta' ya bir sakinleştirici yapıp ambulansa aldılar.

" Demek ölen kız, bizim köftecinin kızıymış. "

İpek ambulansa götürülen adamın arkasından bakarak, ortaya söyledi lafını.
Yolun karşısındaki meraklı kalabalığa döndüm.

" Aranızda bu kızı veya biraz önce burada sinir krizi geçiren adamı tanıyan var mı ? "

Kimseden cevap gelmedi. Daha yüksek sesle ve olağan ciddiyetimle yineledim.

" Aranızda bu kızı tanıyan var mı ? Bakın bize yardımcı olun lütfen ! Kim tanıyor ?"

Kalabalık, ikisinide tanımadığını söyledi uğultulu bir şekilde.

" Belki de kalabalığı merak edip gelmiştir. Sonrada kızı olduğunu görmüştür başkomiserim. "

" Haklısın Emre olabilir. " Diye kısaca yanıtladım.

Maktulün kimliğini çıkartıp, üzerinde yazılanları inceledim. Doğum tarihi kısmında  25 Haziran yazıyordu. Telefonumu çıkartıp bu günün tarihine baktım. Aynı gündü. Kimliği bizimkilere uzattım.

" Kızı doğum gününde öldürmüşler . "

Kimliği İpek aldı. O da inceledi. Kaygıyla karışık hüzün duydu. Dilini damağına vurarak, cık cık cık sesleri çıkarttı.

" Yazık olmuş gerçekten. Kim ne istedi. "

Marlboro sigaramdan bir soluk daha aldıktan sonra, ayakkabımın topuğuyla söndürüp izmaritini olay mahallinden uzak bir yere attım.

" İpek nereden atlamış sence ? "

İpek işaret parmağı ile önünde durduğumuz apartmanın üst katını işaret etti.

" Dördüncü kattan atılmış olabilir başkomiserim. "

" Emre sen bir sor bakalım şu kalabalığa birşey duyan gören olmuş mu. Çevre esnafa da sor.  "

" Emredersiniz başkomiserim. "

" Birde olayı ilk kim görmüş, duymuş onuda bul getir. "

" Emredersiniz başkomiserim. "