Charlie Charlie.

Hoofdstuk 2. Fleur

Pov Suus

Ik word wakker in mijn eigen zweet, normaal zou ik dit super vies vinden, maar nu ben ik bang. Steeds kijk ik om me heen. Was het echt een nachtmerrie? Ik kijk op mijn spiegel en schrik me rot. Mijn hart staat stil en ik kan alleen maar kijken naar de naam op de spiegel, met iets paars geschreven. Fleur. Snel pak ik mijn mobiel van mijn nachtkastje en bel ik Ali. 'Ali! Kom nu hier heen!' Ali hoort de paniek in mijn stem. 'Is goed, rustig rustig.' En ze hangt op. Eigenlijk durf ik hier geen seconde meer alleen te zijn. Ik ga helemaal verstopt in mijn dekens en schrik als ik de deurbel hoor. 'Ze is boven.' hoor ik mijn moeder en vijf seconden later is Ali boven. 'What's up?!' roept ze uit als ze me ziet. 'K-kijk de spiegel...' angstig draait Ali zich om. 'Wát?' van schrik springt ze bij me op bed. Voorzichtig loopt ze naar de spiegel en raakt de het paarse spul aan. 'Het is... Ali ruikt eraan. Lippenstift... heb jij deze kleur?' Ik stap mijn bed uit. 'Nee...' 'Suus! je raam stond al die tijd open...' weer schrik ik. Ik kijk Ali bang aan. 'Ik ben bang..' Ali zo te zien ook, maar ze durft niks te zeggen lijkt het. 'Laten we het tegen Emma zeggen. We moeten zo echt naar school!' Ik kijk op mijn mobiel en zie dat het kwart voor acht is. Zo snel mogelijk kleed ik me aan en dan stappen we met een appel op de fiets.

Pov Ali

Steeds moet ik denken aan net. Die lippenstift... wie heeft die? Het is niet een kleur voor Suus... misschien voor Emma? 'Mevrouw Saw, wilt u even opletten?' Alle hoofden gaan naar mij en ik voel dat ik rood word. Lekker dan. 'We hebben een nieuw meisje in onze klas. Kom maar verder, Fleur.' Ik word helemaal koud van binnen. Fleur... ik kijk naar Suus die spierwit is. Ik moet hier weg, dit kan geen toeval zijn. Het meisje heeft twee lange blonde invlechten in en haar donkere ogen vallen op, die lijken wel zwart. Ze kijkt de klas rond. Ze lijkt bijna wel een pop. Die kleding ook. 'Fleur, ga maar naast Daan zitten.' Ik kijk naar Daan, het is totaal geen type voor hem, maar toch praat hij meteen met haar. Ik voel een steek van jaloezie en kijk snel weg. 'Ali, nu opletten of je gaat eruit.' Ik rol mijn ogen en probeer me op het bord te concentreren maar het lukt niet. Er word een briefje naar me gegooid. Geschrokken kijk ik op. Meteen denk ik weer aan het steentje door het raam. Als ik het briefje open wil maken is mevrouw Engels er klaar mee.'Ali ga maar weg.' Zuchtend sta ik op en pak ik mijn tas. 'Ali!' roept Suus hopeloos. "Ga er maar achteraan Suus."We gaan zitten voor ons lokaal. "Die naam... Fleur!" Roept Suus geschrokken, ze is nog steeds witjes. Ik knik. "Ze lijkt wel een pop." Zeg ik. "Dat vind ik dus ook.." De deur word opengedaan en alweer schrik ik. Gelukkig is het Sophie maar, die naar de wc gaat. "Hee, wat was er nou?" Vraagt ze bezorgd. "Suus belde me vanmorgen op, dus ik kwam. En toen liet ze me zien dat er met paarse lippenstift Fleur op haar spiegel stond. Én het raam stond open." Zeg ik en ik voel mijn stem een beetje trillen. Sophie haar mond valt open. "En nu hebben we..." ze stopt met praten. "Een meisje in de klas die Fleur heet." maak ik haar zin af. Suus zegt nog steeds niks. Sophie gaat naast haar zitten en wrijft over haar rug.

De bel gaat, Suus en ik zitten nog steeds op de gang. Uit alle klassen komen leerlingen. We willen naar Emma lopen als ze naast Fleur staat. We kijken elkaar verschrikt aan. "Emma..!' Roept Suus angstig uit. Emma draait zich om en kijk geïrriteerd.. "Wat?" "We moeten even praten." Hoor ik haar zeggen, Suus durft eigenlijk nooit tegen Enma in te gaan, zij is de stille van de groep. "Vertel het eens." "We kunnen het niet hier zeggen,' zeg ik beslist. "waar wil je het anders zeggen?' zegt Emma geïrriteerd. "In de Annemoon." zeg ik en ik trek haar mee. Ik pak mijn telefoon en bel Kim om te zeggen dat ze naar de Annemoon moet komen.