Charlie Charlie.

Hoofdstuk 11.

Pov Kim.
Ik word wakker van een enorm gestamp beneden. Zuchtend sta ik op en pak ik mijn zaklantaarn. Hahahaha hoor ik beneden. Wat the fuck was dat!? Angstig pak ik mijn mobiel erbij en tik ik alvast 112 in. Dan zie ik wie het is, beter gezegd wát. Ik begin keihard te gillen en druk 112 in. De pop z'n ogen worden helemaal zwart en langzaam loopt hij naar me toe. "Hallo?" Hoor ik iemand zeggen. "Help!" Breng ik uit en dan word alles zwart.
Pov Emma.
Piep! Piep! Ik word wakker door mijn telefoon. Snel pak ik hem op. Berichtjes van Ali. Ik moet je spreken... X. Ik trek mijn kleding aan en besluit meteen naar Ali toe te gaan. Onderweg naar Ali zie ik een brandweerauto en politieauto. Even voel ik rillingen. Altijd ben ik bang dat er iets is met iemand die ik ken. Ik zet mijn fiets neer in de tuin en bel aan. Een slaperige Ali staat in de deuropening. Haar ogen worden groot als ze me ziet. Ze is blij, zo te zien. "Ik... ehm.' Ze gebaat dat ik naar binnen kan komen en ik ga zitten. "Ik weet niet waar ik moet beginnen." Zegt Ali angstig. "Bij het begin." Zeg ik zo kalm mogelijk. Wat is er zo belangrijk. "Fleur." Zegt ze. Meteen word ik koud van binnen. Wat is er met Fleur? "Ze heeft me iets verteld." Zucht Ali. Ze pakt een pluk van haar haar en kijkt naar de grond. "Wat dan?' Zeg ik lichtelijk geïrriteerd. Ali verteld me dat er een demoon in het huis van Kim en Sophie is. Volgens Fleur dan. "What the fuck?" Zeg ik ongelovig. "Precies." Zucht Ali. Piep! Hoor ik, een berichtje. Kom snel, er is iets mis... Stuurt Sophie. Angstig lees ik het voor.