Yeosang'tan haber alamayalı bir hafta oluyordu. Aslında ara ara mesajlarıma cevap veriyordu ama bir şeyler olduğu da çok belliydi. Evini bilmediğim için de hiçbir şey yapamıyordum.
"Hwa, Wooyoung ve San'ın yanına da uğrar mıyız? Yaptığım kurabiyeler biraz fazla olmuş onlara da verelim diyorum."
"Olur hayatım dönüşte yanlarına uğrarız."
Tabii ya Wooyoung. Bunu nasıl düşünemezdim?
Wooyoung
Wooyoung Yeosang'ın evinin adresini biliyor musun?
Sana da merhaba Jongho kdjxksm
On yildir arkadas oldugumuzu unuttun galiba
Neyse neden Yeosang'in evinin adresini istiyosun -_^
Ödev hakkında bir şey soracaktım
Olm ikinizin bolumleri de bambaska onu gectim sizin odeviniz niye bitmiyo
Ya evet bölümlerimizin birbiriyle alakası yok ama ödevde edebi bilgi de gerekiyor o yüzden benim de aklıma Yeosang geldi öyle işte
Bir dakika aklima baska bir soru takildi
Sen bu zamana kadar Yeosang'in evine hic gitmedin mi adresi nasil bilmiyorsun
Ya da neden Yeosang'i arayip sormuyorsun
Gitsem sormazdım değil mi?
Aradım ama telefonu kapalıydı
Telefonu mu kapaliydi uzgunum o zaman adresi veremem
Ne demek bu şimdi??
Genelde Yeosang'ın telefonu kapali oldugu zamanlar yazdigi siir kitabina yeni siirler eklemek icin kendini dis dunyaya kapatir
Anladım ama ödevim için ona ulaşmam lazım
Of Jongho off
Tamam vericem adresi amaaaaa kapiyi acmazsa hemen geri donuyorsun tamam miii
Tamam
Bence bir sorun vardı ama, ya Wooyoung bunu dillendirmek istemiyordu ya da Yeosang Wooyoung'a da net olarak bir şeyleri anlatmıyordu. Bunu evine gittiğimde öğrenecektim. Yattığım yerden hızla kalkıp olabildiğince çabuk hazırlandım.
"Bir sorun mu var, niye bu kadar aceleci davranıyorsun Jongho?"
"Bir sorun yok hyung, sadece ödevimle ilgili birkaç şey hatırladım da aklımdayken onu halledeyim dedim."
"Tamam dikkatli ol."
"Tamam anne."
Ayakkabılarımı giyer giymez olabildiğim en kısa sürede otobüs durağına gitmiştim. Şanslıydım ki otobüsü çok fazla beklememe gerek kalmadan hemen gelmişti.
Yol bir buçuk saat sürmüştü. Yeosang'ın evi gerçekten bu kadar uzak mıydı? Umarım o gün bizim eve kadar koşarak gelmek gibi bi' salaklık yapmamıştır...
Geldiğim adresdeki evler çok yıkık döküktü yanlış geldiğimi düşündüm hatta Wooyoung'un beni oyalamak için yanlış adres vermiş olabileceğini bile düşündüm ama biraz ilerideki bir evden Yeosang'ın babasının çıktığını görünce babası gözden kaybolana kadar olduğum yerde kaldım.
Babası gözden kaybolduğu gibi ben de hızlı adımlarla ilerlemeye başladığımı sanıyordum ama koştuğumu kapının önünde nefes nefese kaldığımda fark ettim. Kalbim felaket derecede ağrıyor ve çok hızlı çarpıyordu bunun koşmamla alakası olduğunu düşünmüyordum.
