Bölüm 3: İlk Seans

145 20 16
                                    


Her ne kadar istemesemde çoktan cumartesi günü olmuştu bile ve hatta 1 saat sonra psikoloğum olacak kişiyle bir süre boyunca bir odada kapalı kalıcaktım. Her ne kadar gitmemeyi düşünsem de yanımdaki iki gardiyan sayesinde bu pek de mümkün değildi. Birlikte daha eğlenceli şeyler yapabilecekken neden benimle geliyorlardı ki?

"Tamam geldik işte, hadi gidin."

"Biz gider gitmez sen de kaç di mi? Bak korkunu ya da stresini anlıyoruz ama inan bana oradan çıktığında daha iyi hissedeceksin eminim."

Başımı onaylarcasına hareket ettirip bir şey demeden binadan içeri girdim. Psikoloğumun odasını bulmaya çalışırken biraz da etrafa bakındım. Sonunda odayı bulup kapıyı tıkladım. İçeriden "Girebilirsiniz." diye ses gelince derin bir nefes alıp içeri girdim. 

"Choi Jongho?"

"Evet benim."

"Buyrun şöyle oturun lütfen." Masasının hemen önündeki sandelyelerden birine oturdum.

"İçecek bir şey ister misin?"

"Hayır, teşekkürler."

"Pekâla, öncelikle kendini tanıtmaya ne dersin?"

"Zaten önünüzdeki dosyada bilgilerim yok mu?"

"Evet var hatta hemcinslerinden hoşlandığın da yazıyor burada. Normalde bu tarz olaylarla ilgilenmem çünkü bu kişinin kendi tercihi olan bir şey ve bunlar benim karışabileceğim durumlar değil. Şimdi diyeceksin ki 'madem bu tarz olaylarla ilgilenmiyorsunuz benim ne işim var burada?' ki böyle düşünmekte sonuna kadar haklısın ama babanız çok ısrar etti. Bay Choi'ye ne kadar dil döksem de beni anlamadı ya da anlamak istemedi en sonunda bende kabul etmek zorunda kaldım. Ama sana şöyle söyleyeyim yönelimin hakkında saygı duymak dışında hiçbir şey yapamam." 

"Ben de bunu yapmanızı istemiyorum zaten. Ama babam psikoloğa gelirsem her şeyin düzeleceğini sanıyor ben de sizin gibi ondan kurtulmak için kabul etmek zorunda kaldım."

Bayan Byul'a hafifçe tebessüm ettim o da bana karşılık verdi. İtiraf etmem gerekirse ilk dakikalara göre şu an daha iyi hissediyordum. Özellikle de yönelimim hakkında beklediğim tepkiyi vermek yerine saygı duyduğunu söylediği andan itibaren bir rahatlama gelmişti. 

"E o zaman her şey hallolduğuna göre-"

"Aslında ben sizden başka bir konuda yardım isteyecektim."

Bayan Byul'un sözünü bitirmesini bekleyememiştim çünkü cümlesini tamamlasaydı ben bunu söylecek gücü kendimde bulamazdım.

"Ah tabii dinliyorum Jongho."

"Benim öfke problemlerim var ve bununla nasıl başa çıkacağımı hiç bilmiyorum. Her defasında kendi kendime sakin olmam gerektiğini hatırlatsam da bir işe yaramıyor..." Sonlara doğru sesim çok kısık çıkmıştı hatta şu an kendimi yumruklayasım bile gelmişti.

"O zaman ilk seansımıza başlayalım, ben sonra dosyanı düzenlerim ve merak etme babanın hiçbir şeyden haberi olmayacak." 

İlk başta Bayan Byul'un söylediklerine sevinsem de daha sonrasında bunun sıkıntı yaratıp yaratmayacağını düşündüm ama kendisi kabul etmişti o yüzden ortada benlik bi durum yoktu.

Bayan Byul eline bir defter ve kalem alıp karşıma geçti.

"Dosyamda genel bilgilerin yazsa da birazcık kendinden, hedeflerinden falan bahset. Daha ilk başta derin konulara girmek işimizi çok zorlaştırır."

Başımı hafifçe olur anlamında salladım ve konuşmaya başladım. "Önünüzdeki dosyada da yazdığı gibi lise son sınıf öğrencisiyim sınava hazırlanıyorum. Konservatuar okumak istiyorum..."

Bir süre daha böyle devam ettikten sonra sonunda seansın süresi dolmuştu.

"Bir sonraki seansta görüşürüz Jongho, o zamana kadar kendine iyi bak."

"Teşekkür ederim." diyip odadan çıktım.

"İnanamıyorum cidden beni beklemişsiniz, sıkılmadınız mı ya?"

"Benim koca bebeğim gelmişş. Yani sıkılsakta en azından ilk seansında seni yalnız bırakmak istemedik hem boş ver bunları nasıldı, iyi geçti mi?"

"Tahminimden daha iyi geçti."

Sohbet ede ede evimin önüne kadar gelmiştik. Ne kadar istemesem de burası benim evimdi ve daha fazla Hwa Hyung'u da rahatsız edemezdim. İkisine de sarılıp teşekkürlerimi sunduktan sonra içeri girdim. Neyseki babam evde değildi. Hemen odama geçip kapıyı kilitledim ve üstümü değiştirmeden kendimi yatağa atıp uyumaya başladım.

~~~~
Aslında içime sinen bir bölüm olmadı ama yine de atmak istedim ~^.^~

Bu kısmı kendi rezilliğimden yola çıkarak yazmış olabilirim kdjskxms

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bu kısmı kendi rezilliğimden yola çıkarak yazmış olabilirim kdjskxms

Umarım bölümü beğenmişsinizdiir, öpüldünüüz <3

☆Lavender☆ {Jongsang}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin