babası öldüğünde babasının bütün borçları üstüne geçmiş olan bir kız tokyo'nun neredeyse en tehlikeli olan 2 erkeğine karşı ne yapabilir..?
Sanzu etiketi altında 479 hikaye arasında 9. Olmuş. ✨GURURRRR✨
Lan oha ldmcmsmmc şimdide sanzuda 2. Olduk. Ob...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*kyouka'dan*
Gelmeyi planladığı kafede bir masa seçmiş beraber oturuyorduk. Ben onla göz teması kurmamaya dikkat ederken ecel terleri döküyordum burda. Her ne kadar kalabalık içinde bana bir şey yapamayacağını bilsem de onun için evime gelip bana bir şeyler yapmak zor değildi.
Karşımdaki adam boğazını temizleyip bana son bir kez emin olmayan bir bakış attı ve konuşmaya başladı.
"Bak. Biliyorum yaptığım şey affedilemez. Ama... Çok içkiliydim anlarsın ya" ona anlam veremeyecek baktım. Benden özür dilemek için mi buradaydı? Oldu paşam önce tecavüz et sonra özür dile.
"Birincisi, sen neden benden özür diliyorsun. İkincisi tecavüzün bahanesi olmaz... Sen... Beni kirlettin ve kendimi bir kaltak gibi hissetmeme neden oldun" Rindou karşımda derin bir iç çekerek üzgün bakışlarla yüzüme döndü sonrada kafa salladı.
"Anlıyorum ve biliyorum özür dileme hakkım yok. Bütün borcunu sileceğim sadece lütfen... Lütfen beni affet" şu an o sözlerinde dürüst müydü? Cidden onu affedersem bütün borcun silinecek miydi? Eğer ciddiyse onu affedebilirdim.
"Ciddi misin? Bütün borcumu öylece... Silecek misin?" Karşımda kafa salladığında bir süreliğine düşündüm tamam yaptığı şey affedilmez bir şeydi... Ama o borcun bir şekilde silinmesi gerekiyor. Ve, hadi ama affetmek demek her gün onu görcem onla yatıp kalkacağım demek değil ki. Bundan sonra hiç görmeyeceğim biri olacak.
"Tamam affediyorum seni. Borcum silindi mi şimdi?" Rindou hafifçe gülümseyip kafa salladığında bende derin bir iç çekerek oturduğum yerden kalktım. Benim kalkmamla beraber rindou'da doğrulunca ona anlamaz bakışlar attım.
"İstersen seni evine bırakayım" söylediği bu laf ile yüzüne anlamsız bir şekilde baktım. Şaka mısın lan sen?
"Hayır sağol gerek yok" tam gidicekken bileğimden tutmasıyla irkildim ve arkaya sıçradım. O da durumu fark etmiş hemen elini geriye çekmişti.
"Israr ediyorum. Seni bırakayım" tekrardan derin bir iç çektikten sonra hafifçe kafa salladım, yoksa bu lüzumsuzun beni bırakacağı falan yoktu.
*
Beni evime buraktıktan sonra kendisi arabasıyla basıp gitmişti. Bende şu anda evde boş boş oturup olan olayları düşünüyordum...
"Çok zor günler..." Kendi kendime mırıldandıklarım ile gözlerimin dolduğunu hissettim. Babamın ölümğnden beri her şey çok zor ilerliyordu. Önceden de dediğim gibi, ben babasına düşkğn bir kızdım... Ama onun ölümğnden sonra her gün lanet ettim ona...
Gözlerim kapanıp yorgunluk vücudumu ele geçirmeye başlarken yanımdaki telefon bipledi. Yerimden sıçrayarak telefonu elime aldım ve gelen mesaja tıkladım. Mesaj patronumdan gelmişti.
"Yarın geliyorsun değil mi? Bir kişi eksiğimiz var da"
Tabi ki geliyorum şu son 2 gün için özür dilerim patron biraz hastatydım.
Tamam sorun değil yarın görüşürüz
Patron bu mesajı yazdıktan sonra telefonumu yanıma koydum. Yarın için dinlenmeliydim. Uzun bir iş günü beni bekleyecekti ne de olsa.
*
Uykumdan uyandıktan sonra yanımda duran telefonu aldım ve saate bakmak için açtım. Daha işe gitmek için 1 saatim vardı o yüzden yerimden uyuşuk uyuşuk kalktım ve banyonun yolunu tuttum.
Soğuk suyu açıp vücudumdaki kirleri temizlerken, keşke ruhumuzda temizleme yolu olsa diye düşünmeden edemedim. Soğuk su vücuduma iğneler gibi batarken başıma döktüğüm şampuanın kokusu neredeyse bütün banyoya yayıldı.
Banyodan çıktıktan sonra hemen üstüme bir şeyler giyinip aynanın karşısına geçtim. Masanın üstündeki tarağı alıp saçıma soktum. Dağılmış olan saçlarımı açmak zor olsada en sonun da saçlarımı açtım ve elime bir toka aldım. Saçımı arkadan fazla uğraşmadan dağınık bir topuz halinede topladım ve tokaladım.
Saçımla işim bitince hızlı ve büyük adımlarla mutfağa gittim. Hemen elime bir ekmek ve bir kavanoz çikolatayı aldım. Çükolatalı ekmeğimi yaptıktan sonra hızlıca yedim.
İçinde telefonum, anahtarlarım, şarj cihazım ve bir kaç eşya daha olan çantayı koluma takıp evden çıktım. Hızlı adımlarla bara doşru yürğmeye başladım, az bir zamanım kalmıştı ve geç kalmak istemiyordum.
~son~
Biliyorum şu son iki bölüm fazla arayla ve az geliyor ama dediğim gibi bazı sorunlar yaşıyorum. Ama size söz veriyorum diğer bölümü hemen atacağım ve uzun olacak sözz.
