Ferit Seyranın dediği şeyle donup kalmıştı. Bir süre idrak etmeyi bekledi.Seyran çoktan ağlamaya başlamıştı.
Ferit: Seyran ..
Seyran: Biz çok küçüktük ablamla önceleri sadece annemi döverdi sonra büyümeye başladık bizi de dövmeye başlamıştı. İlk dayağımızı neden yedik biliyo musun ? Ablamla canımız çikolata çektiği için. Bir baba bunu nasıl yapar ben hala anlamıyorum bu yaşıma geldim hala daha anlayamıyorum Ferit.
Ferit ile seyran karşılıklı ağlıyorlardı.
Ferit: Bunu zaten anlayamız Seyran. Nasıl biri bu adam.
Feritin aklına nişanlıyken Kazım Ağanın Seyranın kolunu sıktığı, Sunanın rahatsızlandığı yalanı geldi.
Ferit; Babanın biz nişanlıyken kolunu sıkarken görmem sunanın rahatsızlığı. Bunlar da hep size kötü davrandı.Neden söylemedin Seyran?
Seyran: Henüz tanımıyorduk birbirimizi. Korktum Ferit. Seninde baştan iyi gözüp sonradan babam gibi olmandan korktum.
Seyran daha çok ağlamaya başlamıştı.
Ferit: Şş seyran tamam sakin ol. Ben asla baban gibi biri değilim.
Seyran: Bunu o kadar hissettiriyosun ki Ferit. Teşekkür ederim.
Ferit bu cümleyle buruk bi tebessüm yollamıştı.
Seyran: Babam hiç saçımızı okşamadı, üniversite okumamızı engelledi, ondan habersiz kapıya çöp atmaya diye çıksak bizi döverdi.
Ferit kahrolmuştu. Seyran çok acı çekmişti hala daha çektiğinin farkındaydı.
Ferit: Bana herr koşulda güvenebilirsin evet yeni tanıştık ama sanki seni çok önceden beri tanıyo gibiyim. Bundan sonra sen nereye ben oraya . Ben nereye sen oraya. Seni asla yalnız bırakmam . Ablanı da en kısa sürede yanımıza alıcaz. Merak etme.
Seyran ağlamanın vermiş olduğu sersemlikle ferite sarılmıştı.
Ferit ise seyranın saçını okşayarak karşılık vermişti. Feritin bu haraketi seyranı rahatlatmıştı.
Seyran: Sadece ablam bilir saçlarımla oynandığında uyuduğumu.
Ferit: Artık bende biliyorum ve sanırım bundan sonra da oynayacağım .
Saçları ne kadar güzel ve yumuşak diye geçirdi içinden.
Ağlamaktan yorgun düşen seyranı dikkatlice yatağa yatırıp üzerini örtmüştü. Yatağın karşısındaki koltuğa oturup seyranı izlemişti. Seyranın Neler çektiğini düşününce gözleri dolmuştu. Seyran artık onun karısıydı. Ne kadar oyun olsa da evlilikleri sürece onu koruyacağına dair kendine söz vermişti. Feritte uyuya kalmıştı. Sabah ilk uyanan ferit olmuştu. Oda servisinden odalarina kahvalti istemisti. Kapı sesine seyran uyanmıştı.
Ferit; Uyandırdım mı yaa.
Seyran: Sorun değil.
Ferit: iyi misin ?
Seyran: Ağlamaktan başım çatlıyo.
Ferit: O zaman hemen kahvaltı edip ilaç içiyosun ve gezmeye gidiyoruz.
Seyranın gözlerindeki mutluluğu görmüştü.
Kahvaltılarını edip dışarı çıkmışlardı. Gezmedikleri girmedikleri dükkan kalmamıştı. Ferit ise seyranın mutluluğunu izliyordu.
Yorulduklarında bi kafede oturup kahve söylemişlerdi.
Ferit: Seyran yarın Istanbula dönüyoruz ve döner dönmez seni üniversiteye yazdırıyoruz.
Seyranın içtiği kahve boğazında kalmıştı.
Seyran: Ferit sen ciddi misin?
Ferit: Evet karıcım . Evliliğimiz boyunca isteyip de yapamadığın ne varsa onu yapıcaz.
Seyran mest olmuştu. Uzun uzun Ferite bakmıştı.
Ferit: Hey seyran iyi misin?
Seyran: iyi ki ferit iyi ki . Beni ne kadar mutlu ettin bir bilsen.
