GÖZLERİN BENİM CENNETİM

2.BÖLÜM

LÜTFEN OKUYUN!

Tekrar merhabalar canlarım! :)

Nasılsınız ?İyisinizdir umarım.

Berhan ve Nil'i özlediniz mi? ☺

Öncellikle 1. Bölümü okuyan ve beni destekleyen herkese kucak dolusu teşekkürler.Ya yorumlarınız, onlara ne demeli? Canım okurlarım benim...Hepsi o kadar güzeldi ki bazılarını okuduğum da gözlerim doldu desem yeridir.Bana güvenip yanımda olduğunuz için size minnetarım.Yüzünüzü kara çıkarmayacağım inşallah.

Bir başka konu çok yakın bir arkadaşım kendi hikâyesini yayınlamaya başladı.Okumanızı öneriyorum.Yakında o hikâyenin ana karekterlerini burada da göreceksiniz çünkü :) Mükkemel bir kurgusu var.Pişman olmayacaksınız.Hikâyesinin adı: Gecede Kaybolan Umutlar.Arkadaşımın kullanıcı adı : @dobrevaa . Hikâyesini profilinden bulabilirsiniz.

Ve bu kurguyu daha yazmaya başlamadan önce yanımda olan beni destekleyen biricik dostum Serenay Akman ,bu bölümü sana ithaf ediyorum.İyi ki benimlesin,iyi ki benim dostumsun. ♥♥♥

Multimedia: Berhan ve Nil

Nil Karaibrahimgil-Rüzgâr

Okuduğunuz için teşekkürler. Sizi Berhan ve Nil ile baş başa bırakıyorum. ☺

**

Berhan'ın söylediği sözler sürekli kafamda çark edip duruyordu.Hiçbir şey anlamıyordum.Anlamıyordum işte!Sorun ben de değildi ki.Sorun şu an Berhan'ın söylediklerindeydi.

Sinirli bir şekilde gülümsememeye çalıştıysam da olmadı."Berhan,şu an bana bir oyun oynuyorsun değil mi?Hatta az sonra gelip bunun bir şaka olduğunu söyleyeceksin."

"Oyun mu?" diye sordu dişlerini sıkarak.Sinirlenmişti."Asıl oyun bundan sonra başlayacak.Bu günden sonra biz diye bir şey yok Nil! Unut bunu! Benim alacağım intikam, seninse yaşayacağın acılar olacak!"

Geriye doğru birkaç ürkek adım attım.İçimdeki ses ondan uzaklaşmam gerektiğini söylüyordu. Hâlâ anlayamıyordum.Ne intikamı? Ne acısı? Beynim bana bir tür oyun oynuyordu sanırım. Duygularımın hepsi iç içe karışmıştı. Âdeta beni delirtmek için mücadele ediyorlardı.İçimdeki karmaşanın ve duygularımın esiri olmuştum.

Gözlerimi Berhan'a çevirdim.Gözlerinde bir ışık görmeyi ümit ettim.Ama yoktu.Eskisi gibi bakmıyordu o sıcak kahverengi gözler; aşkla,sevgiyle bakmıyordu bana.O gözler kova kova ateşle yıkanıyordu.O ateş bir kor gibi yakıyordu gözlerimi.Kor, gözlerimden kalbime aksediyordu âdeta.Yanıyordu kalbim!

"Günlerce bugünü bekledim.Her gün intikam alma umuduyla uyandım ve kendime yemin ettim.Babanın anneme yaptıklarının intikamını almayacağımı mı sandınız?!" Şaşkınca ona baktım.Neyden bahsediyordu?Neden herşeyi bir çırpıda anlatıp bu işkenceye bir son vermiyordu?