İlk başta tüm hırslarına rağmen, Harry -bir düzeyde- birlikte yatmalarının ilişkilerinin sonu anlamına gelebileceğini umuyordu. Voldemort zaten bu tipe uyuyor gibi görünüyordu; avın heyecanını, sonrasında gelen sıkıcı şeylerden daha çok seven bir alfa erkeği gibiydi.
Ancak maskaralık hiçbir durma belirtisi göstermeden devam ediyordu. Hatta yavaşlıyordu.
Sonunda, kaçınılmaz olarak, Harry, neyi, nasıl yaptığını tam olarak bildiği yanılgısından kendini kurtaracak kadar öz farkındalığını topladı.
Korkutucu ve kesin olan gerçek şuydu ki, her zamanki gibi pantolonunun dibinde uçuyordu,ama geçmişteki hali gibi çaba göstermediği için utanıyordu. Risklerin ne kadar yüksek olduğu göz önüne alındığında, biraz daha ileri görüşlülük veya belki de biraz kısıtlama olabilirdi .
Belki de öyle olsaydı, hayatının yeni statükosuna Karanlık Lord'la geçirdiği tutkulu, evcilleştirilmemiş seks geceleri dahil olmazdı.
Ya da ertesi sabah kızartmak için ortalıkta dolaşması.
Voldemort'un kahvaltı köşesinde, ödünç alınan ipek bir sabahlıkla otururken, Cloppy tabağına ikinci bir parça domuz pastırması koyarken her şey dehşet verici derecede normaldi.
Ve Harry, masanın diğer ucundaki tostunun üzerine marmelat yayan adamdan mı yoksa tabağının yanında rahatsız edici olmayan bir şekilde duran akçaağaç şurubu sürahisinden mi (kendisi için özel olarak ithal edilmişti) daha dikkatli olduğuna karar veremiyordu.
Evrenin Harry Potter'a bundan sonra hazırlayacağı şey bu muydu? Karanlık bir lord -politikacının elinde rahat, hiçbir şey istemeyen bir yaşam tarzı mı ? Bir çeşit mafya karısı gibi mi?
Harry, kafasındaki durumun her zaman daha kötü olabileceğini söyleyen sesi açıkça görmezden geldi.
Sonuçta evcimenliğin sorun olmadığını kabul etmesi gerekiyordu.
Çünkü eğer seçme şansı verilseydi, Voldemort'un yıkıcı geçmişleriyle yüzleşmek yerine onunla evcilik oynamayı tercih ederdi.
"Bugün için planların neler?" Harry pastırmasını iki dilim halinde içine çekerken Voldemort yüzünü buruşturarak sordu.
Harry, ağzı yarı doluyken, "Fazla bir işim yok," dedi. Aslında eve gitmeyi , televizyonun karşısına uzanmayı ve kaçırdığı programları izlemeyi dört gözle bekliyordu . Ya da beynine Voldemort'un varlığının ezici bulanıklığından arınma fırsatı verecek başka bir solo aktivite.
Yeniden toparlanması gerekiyordu. Durum üzerindeki tüm kontrolünü kaybetmeden önce.
"O halde bu öğleden sonra Manchester'a yapacağım bir gezide bana eşlik etmek ister misin?"
Siktir.
Dürüstçe cevap vermeliydi. Voldemort en sevdiği eğlenceler söz konusu olduğunda yargılayıcı bir orospu çocuğu olma eğiliminde olsa bile. "Elbette. Durum ne?"
"Sürpriz," diye yanıt verdi Voldemort mistik bir havayla ve Harry zihninde seks kulübünden halka açık bir idama kadar yüzlerce farklı, tamamen makul hedefe doğru koştu.
Bu noktada hangisini tercih edeceğini kesin olarak bildiğini itiraf etmekten sadece kısmen utanıyordu.
"En azından bana kıyafet kuralını söyleyebilir misin?"
