ARAF'TA KALDIM

BÖLÜM 3

Asya

Barın'ın bana sarılmasıyla canım o kadar çok acıdı ki dudaklarımdan küçük bir inilti çıktı. Karın bölgeme çok kötü bir ağrı girmişti, Hakan onu iterek bana baktı. Beni kontrol ettikten sonra Barın'a döndü birkaç dakika onu sessizce süzdü. Bakışlarımı ondan çekip Barın'a döndüm. Neden böyle birşey yapmıştı ki? Deli miydi bu adam?

Şuan koltukta sessizce oturup karşımdaki iki adamın kavgasını izliyordum daha doğrusu Hakan'ın bağırmasını çünkü Barın sadece aval aval Hakan'ın suratına bakıyordu. Bir süre sonra Hakan da sustu ve yanıma oturdu bende artık söze girmeye karar verdim. "Bana sarılmandaki sebep neydi?"Diyerek gözlerimi Barın'a diktim, yüzünde garip bir ifade vardı bu ifade onu anlamamı zorlaştırıyordu. "Tanıdığım birine benzettim ama değilmişsin kusura bakma." Dediği an Hakan yerinde kıpırdanıp birşeyler mırıldandı ama yanımda olmasına rağmen onu duyamadım. Barın ukala birine benziyordu ama onunla sadece bir operasyonda çalışacağım için benim için bir sorun yoktu. Barın sonunda ayakta dikilmekten sıkılmış olmalı ki karşımızdaki tekli koltuğa kendini atıp yayıldı. "Eee ne zaman başlıyoruz" Diye bana bakarak bir soru yöneltti ama bunun cevabını bende bilmiyordum bildiğim tek şey çok fazla zamanımızın olmadığıydı.Ben tam cevap verecekken Hakan söze girdi."Yarın uçağımız var. Antalya'da bir ev ayarlandı siz oraya yerleşeceksiniz bende yakınınızda olucam." Dedi ve bakışlarını Barın'a dikerek devam etti."Merak etme Asya orada da her zaman yanında olucam." Dedi kelimelerini bastırarak. Bunu bana bakarak söylemesi gerekmez miydi? Neden Barın'a nispet yapar gibi söylüyordu? Yarın bu şehirden uzun süre olmasa da kurtulacağım için oldukça mutluydum. Yanımdaki iki adamın da bakışlarını üzerimde hissedince ikisine döndüm. Ben onlara döndüğüm zaman Hakan hemen bir soru yöneltti. "Hadi Asya yarın gidiyoruz buradan bir kafeye uğrayalım." Diyerek ayağa kalktı. Kafesi onun için oldukça önemliydi gerçi benimde kafem olsa benim için de çok önemli olurdu. Kafamla onu onaylayıp ayağa kalktım. "Bugün seninle tanışırız diye düşünmüştüm Asya" Diyerek Barın da ayağa kalktı. Bu çocuğun birde garip garip Asya demesi vardı. İsmimi garip bir şekilde söylediği için ona sinir olmuştum açıkçası."Tamam hep birlikte kafeye gidelim hem oradaki işlere bakmış oluruz hemde tanışırız" Diyip çantamı aldım ve onların konuşmasına izin vermeden dışarı çıktım ama buraya kendi arabamla değil Hakan'ın arabasıyla gelmiştim o yüzden beklemem gerekiyordu.Etrafa göz gezdirince oldukça lüks bir araba gördüm Barın'a ait olmalıydı. Hakan'ın dediğine göre bu işe torpille girmişti yani bu da durumunun iyi olduğuna bir işaretti. Tabiki durumunun iyi olması beni ilgilendirmezdi ama durumu bu kadar iyi olup ta onun bu işi yapması onun hakkında şüphelenmemi sağlıyordu daha gelmeden gözüm bu çocuğu hiç tutmamıştı bir de üstüne bana sarılması ile oldukça sinirimi bozmuştu.Aman bananeydi ki beni sadece kendi işim ilgilendirirdi,yaklaşık 5 dakika boyunca onları bekledim sonunda beni daha fazla bekletmeyip dışarı teşrif ettiler fakat şimdi bir sorun daha vardı Barın onunla gitmemi istiyordu ama Hakan da onunla gitmemi istiyordu peki sizce ne karar verdik?

Barın diyenler kaybetti

Hakan diyenler de kaybetti.

İkisi bir arada diyenler kazandı.

Şuan Hakan'ın arabasında Hakan şoför koltuğunda, Barın onun yanındaki koltukta ve ben ise o ikisinin arkasında oturur vaziyette Barın'a Hakan ile gideceğimi söylediğimde o da benimle beraber arabaya oturdu.Bence sorun benim kimle gittiğim değildi sorun bu iki adamın anlaşamamasıydı.

Ve bu da onların arasındaki rekabet demekti ama benim bu rekabete dayanacak gücüm yoktu.

Sonunda durduğumuzda Barın dayanamayarak hemen arabadan inip benim de kapımı açtı. Onun nezaketine hafif gülümsedikten sonra onun arkasındaki bana garip garip bakan Hakan'ı görmek istemezdim aslında ikisinin arasında bir sorun yoktu sonuçta aynı anda tanışmıştık ve kavga ettiklerini görmemiştim.Hızlı adımlar ile kafeye girdim ve boş gördüğüm ilk masaya yerleştim. Geldiğimi gören Selen hızla yanıma geliyordu kafamı hafifçe kapıya doğru çevirdiğimde ise bana doğru gelen Barın ve Hakan'ı görmem hiç de iyi olmamıştı. Selen Hakan'ın kuzeni olmasına rağmen ikisi de kesinlikle birbirinden hoşlanmıyordu hem bu sefer yanımızda Barın da vardı bu da demek oluyordu ki her an olası bir kaosa hazır olmalıydım.Selen neşeyle gelip bana sarıldı. "Nasılsın canım bayadır görüşemiyoruz?" Diye bir soru yönelttiğinde Barın ve Hakan yerlerine iyice yerleşmiş bize bakıyorlardı. Gözlerimi onlardan çekerek aynı sevecenlikle Selen'e döndüm."İyiyim canım nasıl olayım. Sen nasılsın bakalım?" Dediğimde derin bir iç çekti. "Sonra konuşalım olur mu?" Dediğinde onu onayladım ve önüme döndüm. Barın etrafa göz gezdirdikten sonra "Eee niye geldik buraya?" Diyerek suratını asdı. Hakan ise ona göz devirdi "Sana gel diyen olmadı peşimize takılan sensin" Diyerek ayağa kalktı. Ne oluyordu bunlara böyle? Hakan'ın kalkması ile Barın da ayağa kalkarak ona döndü. "Asya nereye giderse bende oraya giderim bu seni ilgilendirmez" Dedi ona diklenerek . Beni zaten birşeye karıştırmasalar olmazdı .Hem yeni tanışmış iki insan neden böyle olurdu ki?
"Beni ilgilendirmeyecek de kimi ilgilendirecek pardon." Diyerek bir kahkaha attı ve sonra Barın'ın konuşmasına izin vermeden devam etti. "Yürü Asya gidiyoruz sonra tekrar beraber uğrarız " Diyerek tam yanıma geliyordu ki Barın'ın ona bir yumruk atmasıyla yere düştü.........