ARAF'TA KALDIM

BÖLÜM 5

ASYA

Kaşlarım çatılmış bir şekilde 'Ne diyor bu adam ?' dercesine Barın'a bakıyordum onun ise gözleri bir süre bende oyalandı ondan sonra adama dönerek yapmacık bir gülümseme ile ona baktı sonra da tekrardan bana döndü ."SÜPRİZZ" diye bağırdığı sırada ne olup bittiğini anlamaya çalışıyordum ama o kadar saçmaydı ki anlayamadım. En sonunda dayanamayarak "Ne olduğunu anlat" Diyerek konuşmasını bekledim zaten istemeyerek gelmiştim hemen birşeyi bahane edip gitmek istiyordum.'' Burası benim'' dediğinde daha da sinirlendim ama yinede karşısında sakinliğimi korumaya çalıştım. '' Buraya yeni geldiğini sanıyordum.'' diyip birşey demesini bekledim ama beklediğim cevap bir türlü gelmedi. ''Ne yemek istersin?'' diye sorunca şaşırmadan edemedim . Konuyu mu değiştirmeye çalışmıştı o? Evet evet ciddi ciddi beni böyle atlatabileceğini sanıyordu. Derin bir nefes alıp sinirle sırıttım. '' Açıklama bekliyorum Barın.'' dediğimde ilk bana baktı ardından da kafasıyla garsona gitmesini söyledi. Sakinliğimin sınırlarına gelmiştim.Daha geldiği gün herşeyi mahvetmişti.Hakan'ı dövmüştü,beni buraya getirmişti ve şimdi de en sevdiğim mekanın onun olduğunu öğrenmiştim acaba daha neler öğrenecektim.Boğazını temizleyerek söze girdi. "Önceden İstanbul'da yaşıyordum ve böyle bir mekan açmaya karar verdim.Yeterli olmadıysa istediğini sor bekliyorum ama lütfen hızlı ol açım" diyerek dirseklerini masaya yasladı ve bana baktı."Ne kadar önceden?" diye sorduğumda dudağı kıvrıldı. "6 yıl kadar" dediğinde sinsice sırıttım o ise buna karşı kaşlarını çattı. "6 yıl önce burası daha inşaattı " dediğimde bu sefer sinsice sırıtmam ona geçmişti , hafifçe doğruldu bir eli saçımı bulduğunda kendimi hemen geri çektim bu sefer gülümsemesi daha da büyüdü.

Deli mi bu adam????

"Burada da evim var Asyacım. Arada Ankara'dan gelip burada kalıyorum o zaman burayı açtım.İstersen evimde de ağırlayabilirim seni" dedi kaşlarını kaldırarak. İyice sinirimi bozmuştu bu adam. "Yok sağol" demekle yetindim

Asyacım ne Allah aşkına

"Hadi bakalım artık yemek vakti. Merak ettiklerini yemekte sor bakalım" dedi ve garsonu yeniden çağırdı. O menüyü incelerken bende onu inceliyordum . Bu adam nereden çıkmıştı ki biz ne güzel Hakan ile hallediyorduk herşeyi. Hem kendi mekanında menüye bakmak ne ya.
Garson yanımıza geldiğinde menüyü bıraktı. "Ne getireceğini biliyorsun. İçecek olarak da bir cola bir tane de şarap getir." Dedi ve garsona göz kırptı. Garson uzaklaşırken daha fazla dayanamayıp konuştum . "Benim yerime kararlar da mı vermeye başladın bırak bari de ne yiyeceğime ben karar vereyim. Daha ilk günden yapmadığın kalmadı zat-" lafımı bölen Barın değildi. Garsonun önüme bıraktığı tabağımdı. Bir tabağa bir de Barın'a baktım. Bu adamdan korkmam mı gerekiyordu? Yoksa 6. Hissi mi iyiydi?
"Bunu sevmiyor muydun? İstiyorsan değiştirebiliriz hemen. " Dediğinde iyice korkmaya başladım.Sevdiğimi bilerek sipariş etmişti ama nereden biliyordu. "Sen bunu nereden biliyorsun?" Diye sorduğumda ona da kal geldi bu da kaşlarımı daha çok çatmama sebep oldu. "Buraya sık sık gelmiyor musun ? Senin ne yediğini öğrendim sadece." dediğinde ona gram inanmadım ama artık ağzımı da açmadım iyice sinirim bozulmuştu. Bu operasyon diğerlerinden daha kısa sürecekti. Barın bir süre beni incelemiş sonra da derin bir nefes vererek önüne dönmüştü. Herşeyi bu kadar kurcalamam sinirini bozmuştu sanırım.

Bekle, bekle ben senin sinirini daha ne kadar bozucam.

O yemeğine başlayınca bende önüme dönüp yemeğime baktım. Şuan bütün iştahım kaçmıştı ama yinede yiyecektim.
Aklımdaki sorularla birlikte yemeğimi yemeye başladım. "Güzel mi?" Diye sorunca cevap vermek yerine sadece başımı salladım. Burnundan gülme sesi çıkmıştı ama suratına bakınca hiç gülüyor gibi gözükmüyordu. "Aklından ne geçiyorsa sor . Senin sorduğun herşeyi cevaplarım." Dedi ve hafiften yerinde daha çok kuruldu. "Babam olduğunu nereden biliyorsun?" Dedim ona dönerek hakan hariç kimse emniyet genel müdürünün kızı olduğumu bilmezdi ama artık o da biliyordu.
"Bunlar çok basit detaylar Asya. " Dediğinde istediğim cevabı almadım. Bu adamın suyuna mı gitmek lazımdı.

İyide adama zaten ters birşey yapmıyorsun ki

Çok doğru dedin iç ses ama adam sıkıntılı biraz güler yüzlü olmak lazım sanırım.

O da sende yok be kızım

Yooo vardı sevdiklerimin yanında çok da güler yüzlüyüm ben. Gözlerimi gözleriyle buluşturup çekmeden ona baktım. "Sorduğum herşeyi cevaplayıcağını söylemiştin." Dedim gözlerinin içine bakarak . Bu sefer gözlerini kaçıran o oldu derin bir nefes alıp şarabını kafasına dikti."Peki. Baban operasyon hakkında konuşmak için Ankara'daki evime geldi. " Dediğinde kaşlarımı çatıp lafını böldüm. "İyide babamın operasyonlarla bir alakası yok ki. Tamam başımızda o olabilir ama hiçbir zaman karışmadı. " Dediğimde o da bekletmeden devam etti. "Bu konu hakkında maalesef bir bilgiye sahip değilim Asyacım.Sen ve o Hakan denilenin dosyasını getirmiş. Soyadınız aynı,baba adında da babanın ismi yazıyor. " Bu dediğine gerçekten şaşırdım çünkü babam her zaman kendi adını siler başka bir ad yazardı ama Barına gerçek dosyamı vermişti. Babamın kesinlikle bir çıkarı vardı .
"Anladım"diyerek önüme dönüp hızlı bir şekilde yemeğimi yedim. Sonunda karnım tıka basa doyduğunda dışarı baktı. hava kararıyordu. "Bitirdiysen kalkalım" dediğinde olur anlamında kafamı salladım. Buna da burnundan gülüp ayağa kalktı. Bende kalkıp yanına gittiğimde garson çocuk geldi.

Bu da kuyruk gibi mübarek patronu nereye bu oraya

"İyi akşamlar patron " dedi öne eğilerek. Barın da omuzuna vurup yanından geçti. Bende fıtı fıtı onun peşinden gidiyordum. Arabaya gidince kapımı açıp binmemi bekledi. Sonra da kendisi binip beni evime bıraktı. O beni bırakır bırakmaz telefonum çaldı. Hakan arıyordu. Onu bekletmeden açtım. "Alo Asya içeriye geçme arka bahçeye gel. Konuşmamız gerek " diyip telefonu suratıma kapattı. Bu gün hiç hayra alamet şeyler olmuyor.
Hızla arka bahçeye yöneldim Hakan'ın arabası oradaydı. Koşup hemen yanına bindim.

"Asya , Barın'dan uzak duruyorsun" dedi sinirle.İyide operasyonu uzak durarak nasıl halledecektim. Tam ağzımı açıp cevap verecekken tekrar konuştu. "Bak Asya o nasıl birisi bilmiyorsun." Dediği şeyle 2 3 saat öncesindeki davranışı birbirine zıttı. "İyide Hakan yarın Antalya'ya gidiyoruz farkında mısın?" Tam yine ağzını açmışken bu sefer lafını bölen ben değildim .Benim kapımı büyük bir sinirle açan Barındı...