9

3 0 0
                                    


DISCLAIMER:

PLAGIARISM IS A CRIME!

CHAPTER 9

"Thank you for your time, Cairo." I heard Naomi.

Ang landi ng tono niya, nakakapikon! Nandito ang legal wife tapos lalandi landi siya sa harapan ko? In my peripheral vision, I saw Naomi looked at me before finally leaving. Naka focus lang ang mga mata ko sa laptop dahil ayoko na patulan pa.

Sabi niya 10 minutes? Naubos ko na ang cupcake ko sa swimming pool at lumubog na ang araw ay ngayon lang sila natapos. Kumusta naman ang 10 minutes? Pero ayoko na makipag-away pa kay Cairo, lalala lang 'to.

"Dinner?"

"I'm already full."

"What did you eat?"

"Cupcakes."

Sandali siyang na tahimik. Alam ko na alam niya kung kanino galing ang nag-iisang box ng cupcakes sa ref pero sana naman hindi na niya gawin issue 'yon dahil alam ko na mainit ang dugo niya kay Treyv.

"Those are not healthy. Kahit mag salad kana lang—"

"Wag ka nang mapilit, I'm already full." I cut him off.

Ito na naman kami, mag-aaway na naman and I'm tired of it. Hanggang kailan kami mag-aaway? Nakakapagod din.

"Hay naku kayong dalawa, magkaaway na naman kayo! Ano ba ang problema?" Ani Nana mula sa likuran ko.

"Nana, it's nothing."

"I don't know her problems, Nana." Ani Cairo.

Agad kong tiningnan ng masama si Cairo. Ako pa ang sisihin!

"Kung ano man 'yan, hindi pa rin maganda na sa ibang kwarto ka natutulog, anak. Mamaya e matuluyan kayo niyan. Ayusin nyo 'yan ah? Hindi ka pwede matulog sa ibang kwarto." Ani Nana.

"Nana—"

"Sige na Shanaia." she then left.

I saw how Cairo smiled. I rolled my eyes at him at agad na umakyat. Diretso na sana ako sa guest room pero napagtanto ko na nakalock ito! Lumipat pa ako ng ibang guest room at ganun rin, naka lock ang lahat! Frustrated, I walked into the master's bedroom at agad na nag toothbrush.

Nakakainis! Feeling ko pinagkaisahan nila ako dito! 

"Shanaia,"

Cairo lay beside me.

"Ano na naman kailangan mo?"

Inis na ani ko at hinarap siya. Sa pagharap ko ay nabigla ako dahil sobrang lapit niya! Sinubukan kong umatras pero nasa kama pala ako, napahiga lang ako.

"I'm sorry," his voice was husky and he's staring at my lips.

"What are you sorry for?" I asked, whispering.

"This." He then cupped my cheeks and kissed me passionately!

My eyes started to close as his lips made their way between my lips. It was hypnotizing yet it's addictive. He's not my first kiss so I know how to kiss. I responded to his kisses at sa hindi inaasahan ay kinubabawan niya na ako. I snaked my arms around his neck while his kisses went wild.

"Cairo," I whispered between our kisses.

Para akong nalalasing, nawawala sa katinuan and I can't help but to rhyme with him. With his lips that made its way to my neck.

Whispers of the lost promises (ON-GOING)Where stories live. Discover now