Dusk Till Dawn (Martensen Series #1)

Chapter 19

"Audrey," nagising ako dahil sa sunod-sunod na pagkatok mula sa labas ng aking pintuan.

I looked at my wall clock, and it's already seven a.m. Bakit naman sila nanggigising nang ganito ka-aga? Kinusot ko muna ang aking mga mata habang nakapikit pa rin.

"Ma'am Audrey," ulit ng katulong namin.

I rolled over to the right side of the bed and answered her back. Narinig ko ang pagkakabukas ng aking pintuan at nandoon pa rin siya.

"Ma'am Audrey, pinapatawag po kayo nila Ma'am at Ser. Sumabay na raw po kayo sa kanila sa pagkain." Pagpapaliwanag ng katulong namin.

Sinabihan ko nalang na ito na susunod kaagad ako. Pumayag nalang ako sa gustong mangyari ng mga magulang ko dahil minsan ko lang naman silang nakakasama sa hapag-kainan dahil abala sila sa kanilang mga negosyo. Just like Papa, he's almost out of this place because of his transactions in Iloilo. Wala akong alam sa pag-ne-negosyo, ang nabalitaan ko ay ang maayos na pagkakasundo ng mga magulang ni Fil at sa aking ama. My father was one of the stockholders in the Martensen Fishing Corporation. Hindi ko nga rin alam kung bakit biglaan naman ang pagkaka-interes ni Papa sa mga ganoong klaseng negosyo.

Kaagad akong bumaba nang matapos na sa pag-aayos ng sarili. Naabutan ko silang nag-uusap sa may dining area at napatigil lamang ang dalawa nang makita akong bumaba.

"Join us, anak." Mama said in a soft and inviting voice, bago naglagay ng butter sa kaniyang bread.

Tumango lamang ako sa kaniya at nakita ko ang paninitig ni Papa sa akin. Ngayon lang ang balik niya galing Iloilo, tapos bukas ng umaga ay aalis na naman siya para sa negosyo.

"Nicholas, nabalitaan ko kay Margaret na mas lalong nakilala ang Fishing Corporation na mayroon sila. Mukhang, nagkakamabutihan na kayo ng kaniyang asawa."

Nakinig lamang ako sa kanilang pinag-uusapan. I am a future nurse, and I don't want to get involved in any circumstances or situations when it comes to business. Kaya nga si Mama ang sinasama ni Papa sa tuwing may meeting sila together with the board.

"Of course. Nang dahil sa akin ay nagkaroon ng plano ang mga kakilala kong taga-ibang bansa. They want to be part of the Martensen Fishing Corporation. Kaya, pinagbubutihan ko talaga." Papa said in a proud tone.

Sumimsim na lamang ako sa gatas na nakalagay sa gilid ng aking pinggan. My mother looked at him with curiosity.

"Sino ang mga iyon? I haven't seen them when you bring me to the company of the Martensen in Iloilo."

"Sumali sila noong nakaraang linggo. Paniguradong milyon-milyon ang makukuha kong pera nang dahil sa kanila."

Kumunot ang aking noo at nabaling ang atensyon ko kay Papa na ngayon ay nag-ngiting aso lamang habang ang buong atensyon ay nasa kaniyang pagkain. Nagtataka akong lumingon kay Mama at nakita kong may bahid na galit ang mga mata ni Mama nang tumingin rin siya sa kaniyang asawa.

"Ano ang ibig mong sabihin?"

Tumigil siya sa kaniyang ginagawa at nakangiti itong tumingin sa aming dalawa ni Mama.

"These businessmen are part of the other fishing company. They didn't know that I let them in. They negotiate with me first. Wala rin naman sigurong dahilan para tanggihan ko ang ginto, hindi ba?"

Biglang bumilis ang pagtibok ng aking puso sa mga sinabi ng ama ko mismo.

What the fucking hell?!

"Nicholas, are you out of your mind? Are you risking your life, again?!" Galit na sabi ni Mama sa kaniya.

Humigpit ang pagkakahawak ko sa kubyertos at hindi makapaniwala sa lahat nang mga sinasabi ni Papa sa amin ngayon. He is slowly ruining the company of Fil's parents and the Martensen's hardships! Paano niya nagawa ito sa kanila?!