(អាថ៌កំបាំងលាតត្រដាង)
“ស្អែក! ថ្ងៃនេះយើងហត់ចង់សម្រាកនៅទីនេះមួយយប់” មិនចាំឱ្យនាងសួរនាំទៀត ជឺស៍ បកស្រាយគ្រប់យ៉ាងឱ្យនាងបានដឹងមុនទៅហើយ។
“ចាស” ក្រៅពីងក់ក្បាលទទួលដឹង នាងក៏និយាយអ្វីមិនបានស្រាប់ទៅហើយ ព្រោះអ្វី? ព្រោះនាងមិនអាចជំទាស់គេបានហ្នឹងអី ហ៊ានតែជំទាស់ទៅបើមិនទឹកភ្នែកខ្មាសគេពេញហ្នឹងឥលូវហ្នឹង។
“ក្រែងមុននេះចង់ញ៉ាំអីមិនអ៊ីចឹង! ចង់ញ៉ាំអីក៏កុម្ម៉ង់ទៅ” ដឹងថានាងមិនហ៊ានទើបអ្នកប្រុសទំនើងប្រាប់បញ្ជាក់ស្រីស្រស់ ដែលសាមីខ្លួនគិតតែពីធ្វើអឹមអៀនមិនព្រមនិយាយអ្វី។
“អឺ គឺ!...”
“ចង់ញ៉ាំអីក៏ហៅទៅ”
“បានពិតមែនឬ?” ជូសៀន ផ្អៀង.កសួរប្រុសកំលោះបញ្ជាក់ជាថ្មី។
“ហ៊ឹម!”
“ហិហិ” អ្នកម៉ាក់សើចស្រស់លឹបភ្នែក។
ស្នាមញញឹមស្រីតូចជាហេតុនាំឱ្យមនុស្សមុខមាំ ញញឹមពេញចិត្តតាមដែរ។
“ខ្ញុំយកនំនេះមួយ! មួយនេះដែរ មួយនេះទៀត! ថែមមួយនេះផង...” ជូសៀន គិតតែចង្អុលរើសដែលបុគ្គលិកគិតតែពីចាប់ដាក់ចានឱ្យនាងទាំងញញឹម មិនគិតថាស្រីតូចតែមួយញ៉ាំច្រើនដល់ថ្នាក់នេះ។
មិនមែនតែបុគ្គលិកទេតែ អេតូ នឹង ជឺស៍ ក៏ត្រូវផ្អៀងមើលអ្នកម៉ាក់តូចទាំងហួសចិត្តដូចគ្នា។
“ម៉េចក៏ញ៉ាំច្រើនថ្នាក់នេះ?” ជឺស៍ អត់សួរនាងមិនបាន បើលេងញ៉ាំម្ដងនំជិតដប់ដុំទៅហើយ។
“ឃ្លាន!” អ្នកម៉ាក់តបមាត់ស្រួច បង្ហាញឫកពាគួរឱ្យស្រលាញ់ចេញមក ហើយនាងក៏៏បានរង្វាន់ពិតមែន។
ជុប
ជឺស៍ ឆ្មក់ជំពិតមាត់ស្រួចកណ្ដាលចំណោមតែម្ដង។
“អុយយ! អ្នកប្រុស...”
“ធ្វើមាត់បែនេះគួរឱ្យស្រលាញ់ណាស់ដឹងទេ!” ប្រុសទំនើងឱនខ្សឹបក្បែរត្រចៀកស្អាតឱ្យបានឮតែពីរនាក់ស្រីក្រមុំ។
“...” ជូសៀន ស្ងាត់មាត់អៀនមុខក៏៏ក្រហមអស់ហើយ។
“ហ៊ឹសៗ ទៅអង្គុយទៅចាំយើងកាន់នំឱ្យ”
អ្នកកំលោះទទួលចាននំពីបុគ្គលិក មុននឹងឱបស្មាស្រីតូចដើរទៅអង្គុយនៅតុក្បែរនោះទាំងមិនភ្លេចងាកមកបញ្ជាមនុស្សរបស់ខ្លួនដូចគ្នា។
“អេតូ! ឯងចង់ញ៉ាំអីក៏កុម្ម៉ង់ទៅ”
“បាទអ្នកប្រុស” អេតូ ត្រូវញញឹមមានក្ដីសុខជាមួយនឹងរូបភាពស្និទ្ធស្នាលមួយកម្រិតទៀតរបស់កំលោះក្រមុំទាំងពីរ។
កុំថាតែឡើយ អេតូ មនុស្សម្នានៅក្នុងហាងនេះក៏ញញឹមអ្នកខ្លះក៏៏ច្រណែននឹងឫកពាស្អិតរមួតហួងហែង ដែលអ្នកកំលោះផ្ដល់ឱ្យស្រីតូចនៅក្នុងដៃ។
“ញ៉ាំអស់ទេនៀក!” ជឺស៍ អង្គុយអ្នកក្បែរខ្លួនទំពានំភ្ញាច់ៗដូចជាឆ្ងាញ់ណាស់អ៊ីចឹង ឃើញនាងញ៉ាំហើយគេនៅតែមិនចង់ជឿថាអ្នកមានរាងតូចតែមួយញ៉ាំនំខេកទាំងផ្អែមទាំងច្រើនបែបនេះ។
“នំអស់! ឆ្ងាញ់ខ្លាំងណាស់ អ្នកប្រុសចង់ញ៉ាំទេ?” មិនសួរតែមាត់តែ ជូសៀន នៅដួសនំមួយម៉ាត់ដាក់ជិតមាត់អ្នកប្រុសសាតានថែមទៀត ដែលសាមីខ្លួនក៏ហារមាត់ញ៉ាំទាំងញញឹមបិទមាត់មិនជិត ហៅថាមានក្ដីសុខនេះឯង។ “ឆ្ងាញ់ទេ?” អ្នកម៉ាក់ដែលកំពុងទំពាសួរអ្នកចំពោះមុខទាំងញញឹមបាត់ភ្នែកទាំងគូ។
“ហ៊ឹម” ជឺស៍ ឆ្លើយទាំងញញឹមទាំងដែលការពិតគេមិនចូលចិត្តរបស់ផ្អែមស្អីអស់នេះ តែថ្ងៃនេះបែរជាមានអារម្មណ៍ថាវាឆ្ងាញ់ខុសពីធម្មតា អាចមកពីអ្នកបញ្ចុកគេមុននេះក៏ថាបាន។
អ្នកម៉ាក់វីវក់នឹងការញ៉ាំនំដ៏ឆ្ងាញ់របស់ខ្លួន មិនខ្វល់ពីការសម្លឹងរបស់អ្នកចំពោះមុខបន្តិច ក៏មិនដឹងថាការញ៉ាំរបស់ខ្លួនដូចជាកូនក្មេងគួរឱ្យស្រលាញ់ដូចគ្នា ថ្នាក់អ្នកមើលអត់ញញឹមស្រស់មិនបាន។
“ហ៊ឹសៗ មើលចុះប្រឡាក់មាត់អស់ហើយ” ម្រាមដៃមេជូតនំជាប់គែមមាត់តូចចេញ នៅមានយកមកលិឍបែបមិនខ្ពើមទៀតផង។
ទង្វើរបស់អ្នកកំលោះ ជូសៀន អត់ភ្ញាក់ផ្អើលមិនបាន។
“អ្នកប្រុស!” អ្នកម៉ាក់ឱនមុខចុះដោយការអឹមអៀន ខ្មាសនឹងកក្រសែភ្នែកជាច្រើនកំពុងសម្លឹងមើលមក។
“ហ៊ឹសៗ ញ៉ាំទៀតទៅ!” អ្នកប្រុសបញ្ជដែលស្រីក្រមុំក៏ឱនមុខញ៉ាំបន្ត ពេលនេះនាងលែងឃ្លានហើយ តែនាងកំពុងខ្មាសច្រើនទៅវិញទេ។
ញ៉ាំមួយពេលនេះ ជូសៀន ទាំងខ្មាសអៀន ទាំងមានក្ដីសុខព្រមគ្នាតែម្ដងហើយ! ហើយមិនមែនមានតែនាងនោះទេ អ្នកប្រុសកំណាចពេលនេះក៏មានក្ដីសុខមិនខុសពីនាងដែរ។
YOU ARE READING
បម្រើស្នេហ៍សាតាន
Romanceនៅលើលោកគ្មាន ស្រីណាហ៊ានបដិសេធគេនោះទេ ហើយក៏គ្មានអ្វីដែលថាគេយកមិនបានដូចគ្នា។ "នាង" ឋានៈត្រឹមស្រីបម្រើ...មិនមែនទេហៅថាអនាគតប្អូនថ្លៃទើបសមជាង បែរជាហ៊ានប្រហើនជំទាស់បំណងរបស់គេ។ គិតឬថាគេព្រមបោះបង់នាងដោយងាយៗ បើយកតាមសម្រួលមិនបាន ចឹងយកដោយល្បិចតែម្ដងទៅ។ ក៏ចង់ដឹ...