ကိုယ့်အချစ်က မင်းဆီမှာ (Complete)

အပိုင်း-၇

ကိုယ့်အချစ်က မင်းဆီမှာ (အပိုင်း-၇)

"ဗျာ 😳😳😳"
"ဟက် ကလေးနဲ့ ဟိုဟာလုပ်ရမှာလေကွာ"
"ဗျာ မလုပ်လို့မရဘူးလားဟင်"
"မရဘူးလေကွာ မလုပ်ရင်ကိုယ်တို့ကလင်လင်တွေမဟုတ်သေးဘူးလေကွာ"
"ဟို ဟိုလေ ရောင်ရောင်ကြောက်တယ်"
"မကြောက်ပါနဲ့ ကိုယ်ညင်သာမှာပါကွာ"
"အဟင့် 🥺🥺🥺"
"ဟေ့ ဟေ့ ငိုနေလည်းဘာမှမထူးဘူး ဒယ်ဒီအကြောင်းကလေးသိပါတယ် ရုန်းနေလည်းအားကုန်ရုံပဲပေါ့ ကဲ လုပ်ငန်းစရအောင် 😏😏😏" လို့ဆိုကာ ရောင်ရောင်ရဲ့ ညဝတ်အကျီအပါးလေးကိုဆွဲဖြဲပြီးကုတင်အောင်ပစ်ချလိုက်တော့တယ်။အောက်ကရောင်ရောင့်ဘောင်းဘီလေးကိုရောပေါ့။အခုဆို ကလေးငယ်ကမိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်းလေးဖြစ်နေပြီ။အရမ်းလှတာပဲကွာ။အက္ခရာလည်းအချိန်ဆွဲမနေတော့ပဲ ရောင်ရောင့်နှုတ်ခမ်းလေးကနေလုပ်ငန်းစနေတော့တယ်။ဒီလိုနဲ့ညပိုင်းလေးဟာ ငိုရှိုက်သံတွေညီးသံတွေအသားချင်းရိုက်ခတ်သံ‌ေတွနဲ့တစ်ညတာကုန်ဆုံးခဲ့ရတယ်။ရောင်ရောင်လေးကတော့သတိပင်လစ်သွားပါတော့တယ်။
(မှောင်ချင်ရင်ကိုယ့်ဘာသာဆက်မှောင်ပါ သာသာကတော့ဒီလောက်ပဲမှောင်တတ် 😅😅😅)
မနက်ခင်းလေးလည်းရောက်လာပြီ။ကုတင်ပေါ်ကအဝတ်ဗလာနဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကတော့ခုထိမနိုးသေးပါ။ညကအက္ခရာကရောင်လေးကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးခဲ့ပေမဲ့အဝတ်ပေးမဝတ်တော့ပဲသူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီးအိပ်စက်ခဲ့တယ်။နေမင်းကြီးရဲ့အလင်းရောင်ကြောင့် ရောင်လေးကအရင်နိုးလာခဲ့တယ်။ရောင်လေး‌နိုးလာတော့အိပ်နေတဲ့ဒယ်ဒီကြီးကိုကြည့်ပြီး
(ဝိုးးးးးးးးဒယ်ဒီကအရမ်းချောတာပဲ အိပ်နေရင်းတောင်ဆွဲဆောင်မှာရှိလိုက်တာ ငါ့လင်ဖြစ်တာငါအရမ်းကံကောင်းတာပဲ (အရင်ကမလိုချင်လို့ငိုနေတာဘယ်သူပါလိမ့်🤔🤔🤔)) ရောင်လေးလည်းအက္ခရာရဲ့မျက်နှာအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုချင်းစီကို လက်နဲ့တို့ထိနေမိတယ်။ထိုစဉ်
"ထိကြည့်လို့ဝပြီလားကလေး"
"ဟင် ဒယ်ဒီဘယ်ချိန်ကတည်းကနိုးနေတာလဲ"
"ကလေးမနိုင်းခင်ကတည်းက ကလေးဘာလုပ်မလဲသိချင်လို့အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာ"
"ဒယ်ဒီလူလိမ်ကြီး သွား မခေါ်တော့ဘူး အာ့"
ရုတ်တရက်ထထိုင်လိုက်စဉ် အောက်ကနာကျင်မှုကစူးခနဲ
"ကလေး အရမ်းနာနေလား ဆောရီးပါကွာ ဒယ်ဒီညကကြမ်းသွားတယ်"
"ဒယ်ဒီ လူဆိုးကြီးအဟင့် ညကရောင်ရောင်တောင်းပန်နေတာတောင်မလွှတ်ပေးဘူး😭😭😭 အခုအရမ်းနာနေတယ် ထိုင်လို့လည်းမရဘူး 😭😭😭"
"အေးပါကလေးရယ် အေးပါ ဒယ်ဒီရေးချိုးပေးပြီး ဆန်ပြုတ်တိုက်ဆေးလိမ်းပေးမယ်နော် ပြီးရင်ဆေးသောက်ပြီးအိပ်လိုက် နိုးလာရင်ကောင်းသွားလိမ့်မယ်"
အက္ခရာလည်းကလေးငယ်ကိုရေချိုးပေးပြီး သူကိုယ်တိုင်လည်းချိုးကာ မနက်စာစားဖို့ကလေးငယ်ကိုပွေ့ချီပြီးထမင်းစားခန်းထဲခေါ်လာတော့တယ်။
ထမင်းစားခန်းထဲရောက်တော့လည်း ရောင်ရောင့်ကိုအောက်မှာမထိုင်စေပဲ သူ့ပေါင်ပေါ်သာထိုင်စေတယ်။ရောင်ရောင်လည်းနာနေ၍ဘာမှမပြောပဲနေလိုက်တော့တယ်။
"ဒေါ်ကြီးကျနော်လုပ်ခိုင်းထားတာရပြီလား"
"ဟုတ်ကဲ့ ရပါပြီသခင်လေး"
"ကလေးလေးအားရှိအောင်ကိုယ်ကြက်သားဆန်ပြုတ်လုပ်ခိုင်းထားတယ် ကုန်အောင်သောက်ရမယ်နော်"
"ဟုတ်"
"ဒယ်ဒီခွံ့ကျွေးမယ် ပါးစပ်ဟ"
"ဟို ဟိုရပါတယ် ရောင်ရောင့်ဘာသာစားပါမယ်"
"မရဘူးကလေး ကိုယ်ခွံ့ကျွေးတာစားမလား mouth to mouth တိုက်ရမလား ကြိုက်တာရွေး"
"ဟို ခွံ့ကျွေးတာပဲစားပါ့မယ်"
"ဒီလိုမှပေါ့ လိမ်မာတယ်ကလေးလေးက ကဲ ပါးစပ်ဟ"
အက္ခရာလည်းကလေးငယ်ကို ဆန်ပြုတ်တစ်ဇွန်းပြီးတစ်ဇွန်းသေချာခွံ့ကျွေးနေတော့တယ်။စားပြီးသောက်ပြီးတော့ အိမ်ပေါ်ကိုပြန်တက်လာခဲ့တယ်။
"ကဲ ကလေးလေး ဆေးလိမ်းပေးမယ် ကုတင်ပေါ်မှောက်လိုက်"
"ဗျာ 😳😳😳"
"ကလေးကို ဒယ်ဒီဘာမှမလုပ်ဘူး  ကလေးနာနေလို့ဆေးလိမ်းပေးဖို့လောက်ပဲ မှောက်လိုက်နော်"
ရောင်ရောင်လည်းမှောက်ပေးလိုက်တော့ ရောင်ရောင့်ဘောင်းဘီကိုချွတ်ပြီး ညကဒယ်ဒီကြမ်းထားတဲ့နေရာလေးမှာဆေးလိမ်းပေးနေတော့တယ်။
အက္ခရာခမျာ ကလေးရဲ့အတွင်းသားတွေကိုမြင်ပြီးစိတ်မနည်းထိန်းနေရ ထပ်ကြမ်းလိုက်ရင်လည်းဒီကလေးသေဖို့ပဲရှိတော့မယ်။ဒါနဲ့သူလည်းအမြန်လိမ်းပေးလိုက်ပြီး ကလေးကိုဆေးတိုက်ကာ
"အိပ်လိုက်နော်ကလေးလေး နိုးလာရင်သက်သာသွားလိမ့်မယ်"
"ဟို ဟိုလေဒယ်ဒီ"
"ဘာပြောမလို့လဲ ပြောလေ ကလေး"
"ဟို ဒယ်ဒီရင်ခွင်ထဲအိပ်ချင်လို့ ရမလားဟင်"
ထိုအခါအက္ခရာပါးစပ်ကြီးနားရွက်တက်ချိတ်တော့မယ့်အတိုင်း
"ရတာပေါ့ကလေးရယ် လာအိပ်ကြမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ဒယ်ဒီ"
ဒီလိုနဲ့‌အက္ခရာရင်ခွင်ထဲကို ရောင်လေးကိုထည့်ပြီး ရောင်လေးနှဖူးကိုနမ်းကာအိပ်စက်လိုက်ကြတော့တယ်။

#Akvi