VIKINGS- Όρκος

μέρος 1

... Ο θάνατος έσυρε τα μακριά του νύχια στο ξύλινο τοιχωμα του δωματίου, αφήνοντας τον εκκωφαντικό ήχο να σπάσει την σιωπή του χώρου.
Τα μάτια του γυαλιζαν ορμητικα όσο ορμητικος ήταν και ο κεραυνός που τώρα φώτισε την προηγούμενη σκοτεινιά.
<< είσαι σκεπτικη..φοβάσαι;
Η γυναίκα με τα πρησμένα μάτια και τα ξερά χείλη έστρεψε το χαμένο βλέμμα της στον ιερέα και το άφησε κενό να στέκεται στα μάτια του. Η δική του εικόνα την έκανε να πάψει να βλέπει τον αγγελιοφόρο του θανάτου της.
<< φοβάσαι;
<< κοίταξε γύρω σου το σκοτάδι πλησιάζει.
Ο άντρας προσπάθησε να αντικρίσει όλα όσα εκείνη έβλεπε σε μια στιγμή.
Το δωμάτιο ήταν σκοτεινό και τα σανίδια στο έδαφος ετριζαν από τους βηματισμους του .απέναντι από εκείνη που ήταν ξαπλωμένη σε ένα απλό ξύλινο ράντσο υπήρχε ένα μικροσκοπικό μα αρκετό για φωτισμό παραθυρι..σήμερα όμως δεν υπήρχε φως ..μαύρα σύννεφα είχαν καθίσει επάνω από την εκκλησία και όλα είχαν καλυφθεί στο γκρίζο.
Τα κλαδιά ενός δέντρου ήταν το μόνο διαφορετικό ενάντια στο σκοτάδι και την άπνοια.
<<μια συνηθισμένη εικόνα.
Ήταν η απάντηση του..
<< ψευδεσαι πάτερ το βλέπεις και εσύ πως έρχεται.
<< ποιο έρχεται καλή μου !!
<< το τέλος.
Ο άντρας πήρε μια ξύλινη καρέκλα και κάθισε κοντά της ρίχνοντας μια ματιά στην φουσκωμένη της κοιλιά.

<< χάνεις την πίστη σου ;
<< δεν χάνω ποτέ την πίστη μου ξέρω πως όσο την κρατάω θα έχω την ευκαιρία να σε συναντήσω ξανά κάποτε.

Το βλέμμα της ήταν κενό αλλά τα δάκρυα της έκρυβαν όλη της την αγάπη.
<< θυμάσαι πατερ; όταν ήρθες στην πόλη ήμουν πιο νέα και πιο όμορφη παρολη την αγάπη σου για τον Θεό το είχα προσέξει εκείνη την ημέρα τα μάτια σου έλαμψαν αντικριζοντας με..ήταν η γιορτή του χωριού είχα έρθει σε αυτόν τον σκοτεινό τόπο πάρα την θέληση μου για να διδαχθω από την γέρικη θεία μου γραφή ..δεν ήξερα πολλά για τον Θεό σου ..και τότε έκανα ένα βήμα μπρος σου και έμαθα πως ήταν και δικός μου . Έπαιζε απαλά μια μουσική ήσουν απροσιτος μάθαινες και εσύ ακόμη τα σχετικά της πίστης σου και προσπαθούσες να αποτραβηξεις το βλέμμα σου από εμένα θαρρείς και ήμουν κάτι πολύ κακό για να το δοκιμάσεις.

<< μη τα λες όλα αυτά..δεν πρέπει.
<< θυμάσαι; ήρθα στάθηκα στο πλάι σου και σου είπα πως θέλω να μάθω πως βλέπεις τον κόσμο ,έτσι δεν είναι όταν αγαπάς με την πρώτη ματιά; αγάπησα κάτι που νόμιζα πως δεν μπορώ να έχω. Ερχόμουν κάθε ημέρα να ακούω τα διδάγματα σου προσκηνουσα τον κύριο και έμαθα όλα όσα έλεγες τόσο καλά που θυμάμαι ακόμη τα λόγια σου. Δεν μπορώ να πιστέψω ακόμη πως έγινα γυναίκα σου.

<< δεν ήσουν απλώς μια γυναίκα όμορφη, το λάθος σου είναι πως νομίζεις πως αυτό μονάχα έδινες στον κόσμο.. ήσουν πολλά παραπάνω. Όταν παρατήρησες την δυσκολία μου στο να αποτρεψω το βλέμμα μου δεν έβλεπα απλώς την εξωτερική σου όψη..έβλεπα το πως φεροσουν στους ανθρώπους σου..το χαμόγελο σου έναντι των χαιρετισμων που λάμβανες από τον κοσμο..η άρνηση σου να κορταρεις τον καθένα..η αθωότητα σου, η σεμνότητα η μυρωδιά σου. Έβλεπα σε εσένα ο θεός να με συγχωρήσει γιαυτο ,τον παράδεισο .όσο και να το πάλεψα δεν κατάφερα να σε αφήσω, κάθε φορά που ομιλουσα και ήσουν εκεί ικετευοντας τον Θεό με τα μάτια κλειστά για να έχεις μονάχα εμένα έναν ιερέα καταλάβαινα πόσο πονάει να λατρεύεις έναν άνθρωπο. Αν με ρωτάς μπορεί να μην ήμαστε πλέον 17 αλλα παραμένεις εκεινο το παιδί που αγάπησα όμορφη, καλή, η μητέρα του αγέννητου παιδιού μου.

Το χέρι του συρθηκε απαλά στην κοιλιά της.

<< άργησα τόσο να σου δώσω παιδι και τώρα που ίσα που προλάβαινα να σου το χαρίσω σου είπαν πως ειτε θα γεννηθει αρρωστο ειτε εγω θα πεθάνω..και πεθαίνω καλέ μου αυτό είναι το μόνο σίγουρο.. ότι και αν σου αφήσω όμως να το προσέχεις και να το αγαπάς πολύ

<< πάλι χάνεις την πίστη σου,, το παιδί μας θα σε γιατρέψει.
Ο άντρας τραβηξε το χέρι του μακριά και σηκώθηκε απότομα από την καρέκλα σφιγγοντας το ιερό του αμφιο  .

<< έχω λειτουργία θα επιστρέψω αργότερα.
<< τρεπεις σε φυγή.
<< δεν είμαι τόσο ψύχραιμος όσο εσύ προσπαθώ για εσένα να είμαι. δεν μπορώ να επιλέξω ανάμεσα σας είμαι άνθρωπος του κυρίου μα η αγάπη μου για εσένα...
Έπαψε απότομα να μιλάει ,της έριξε ένα σιωπηλο βλέμμα και βγήκε βιαστικά από το δωμάτιο.

Αφήνοντας την για ακόμη μια φορά αντιμέτωπη με τον αγγελιοφόρο.