Evettt hoşgeldiniz sefalar getirdiniz.
Nasılsınız bakalım?
Öncelikle bu yolda hala benimle devam eden herkese çok teşekkür ederim.
🔹🔗🔹
07.03.2019
"Sadece 45 gün... Sadece 45 gün bu evde kalacaksın, ondan sonrasında bu evden de Pamir'den de kurtaracağım seni." Sözleri her ne kadar beni mutlu etsese de, ona nasıl güveneceğimi sorguluyordum. Sonuçta Pamir ile aynı kanı taşıyan bir adam ne kadar güvenilir olabilir ki? "Sana güvendiği mi nerden çıkardın," dedim dan diye. Çağın Ateş her ne kadar bu sözüme afallasa da bunu belli etmiyor ve dik yüz ifadesini asla kaybetmiyordu.
"Biliyorum güvenmediğini ama buna mecbursun. Bu 45 gün yanında olmayabilirim ama bu evde birkaç adamım var. Onlar sana benimle iletişim kurabilmek için yardım edecekler. Bu akşam Pamir ile bir davete katılacaksın, bu davet her ne kadar kimsesiz çocuklara bağış gibi görünse de. Asıl amaçları sokak çocuklarına uyuşturucu sattırmak..." Dedi ve içinden sıkıntılı bir nefes verdi. Bende sadece sessiz olmayı seçmiştim. Çünkü odanın kapısı tıklatılmadan içeriye Pamir girmişti...
🔗
07.03.2019
Saat: 20:35Pamir odaya girdikten sonra, Çağın Ateş bir şey demeden odadan çıkmış ve Pamir ile bizi başbaşa bırakmıştı. Her ne kadar bir şey sorgulamasa da, Çağın Ateş'i onun gönderdiği doğruydu.
Pamir elindeki poşet ve kutuları sertçe yatağa bıraktıktan sonra, "Bunları giyip aşağı in, acelemiz var" dedikten sonra hızlıca odadan çıkmış ve kapıyı sertçe kapatmaktan geri durmamıştı. Ben de hızlıca poşeti elime alıp elbiseye bakakalmıştım.
Siyah saten elbise vardı. Boyu dizlerimin çok üstünde, V yaka dekoltesi ile resmen beni giyme diyordu. Altına siyah ince bant ayakkabılar da hiç benlik olmasa da istemeye istemeye ikisini elime alıp duş kabinine girdim.
🔗
21:30
Duştan çıktığımda odamda beliren iki kadın, güler yüzleriyle beni karşıladı. Şaşkınlık içinde, nasıl buraya geldiklerini kavrayamadan uzun boylu esmer kadın bir çantadan saç bakım aletlerini, sarışın orta boylu diğer kadın ise makyaj malzemelerini masaya diziyordu.
Düşüncelerim arasında kaybolurken, esmer kadın nazik bir tonla, "Merhabalar. Bizi Pamir bey yolladı, davet için sizlere makyajınızı ve saçınızı yapacağız. İsterseniz hemen başlayalım," dedi. Bir seçeneğim olmadığı hissiyle kabul ettim.
Makyaj aynasının önünde oturduğumda, kadınlar hiçbir şey sormadan işe koyuldular. Ne istediğimi sormadan başladıkları bu süreç beni rahatsız etmişti.
Dudaklarıma sürülecek olan kırmızı ruj anında dikkatimi çekti. İki elimle durmalarını istediğimde, kadın bir anlığına korkmuş gibi görünse de benimle göz teması kurdu. "O ruju sürme," dedim kararlı bir şekilde. Kadın, "Ama efendim, Pamir..." diye itiraz etmeye çalışsa da, onu keserek, "Makyajı ben yapıyorum, sonuçta. Pamir bey değil," dedim.
Köşede duran daha doğal bir ton rujunu alıp kadına uzattığımda, biraz endişeli olsa da buna direnmemeye çalışıyordu. O ruju, isteğim dışında kimse süremezdi bana.
Saçımı yapan kadına ise hafif dalgalı ve açık bırakmak istemediğimi belirttiğimde, ona engel oldum ve saçımı yüksek bir at kuyruğu yapmasını istedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Adaletin Gölgesi
Ficción General_Ben o gece herşeyimi kaybettim . Sonra tekrar onun sesini duyuyorum. Elleri üstümde duran çuvala değiyor ve serçe yüzümden çekiyor . Etraftaki soluk ışık biraz olsun aydınlık görmemi sağlıyor du . İğrenç nefesini kulağımın dibinde hissettim . Ell...