Önümde devasa bir iblis var. Ben ona bakıyorum, o da bana bakıyordu ama onun gözleri olması gereken yerde değildi. Kör bir iblisti. Ne fark eder ki zaten kör veya dilsiz olması?
Nede olsa ölümün tatlı huzurunu birazdan tadacak.
Ben düşüncelerimde boğulurken biri bağırdı.
"Ben hallederim, abla." bazı şeyler hiç değişmiyordu...
Shinobu beni arkasına alarak devasa iblise kafasını kaldırarak baktı.
Şeytan büyük bir yavaşlıkla ayağını kaldırdı ve bizi ayağı ile ezecekken Shinobu sıçrayıp büyük bir hızla iblisin boynuna iğnesini sapladığı gibi içinden geçirdi.
İşte benim kızım!
Shinobu'nun yere inmesi ile iblis saniyeler içinde toza dönüşürken bizde arkamıza bakmadan yola devam etmeye başladık.
Shinobu zehirleri sayesinde iblisin kafasını kesme ihtiyacı duymaksızın iğnesini tek bir yere saplayıp şeytanın hayatını oracıkta alıyordu. Ailemizin ölümünden sonra epey güçlenmişti. En az onun kadar bende güçlenmiştim tabi.
İblis Katletme Birliği'nin seçme sınavındaydık. 8 yıl boyunca bu sınava hazırlanmıştık. Kazanacağımıza inanıyordum.
Yolumuza çıkan 3 iblisi de kolayca küle dönüştürmüştük Shinobu ile. Bu 4. İdi. Ya bu sınav çok kolaydı ya da bize en güçsüz iblisler denk gelmişti. Bilemiyordum.
Saatlerce yürüdükten sonra üstümüzdeki ağaçtan birden asit döküldü. Refleksle Shinobu'yu tutup kendime çektim ve asite benzeyen şey boşluğa aktı. Sarı renkte iğrenç bir sıvıydı.
Kafamı yukarı kaldırdığımda ağacın dalındaki kadın vücudunda pis pis sırıtan bir iblis çarptı gözüme. Sapsarı saçlarına ters kapkaranlık gözleri vardı bu iblisin. Güçlü gözüküyordu.
Katanamın kabzasını kavramıştım ki iblis daha ben ne olduğunu anlayamadan Shinobu'nun üstüne atlayıp, Shinobu'yla taklalar atarak sık ağaçların arasına daldılar. Ve ben bunlar olurken odun gibi dikildim.
Ne?!
Olayı kavrayınca Shinobu'nun daldığı yere doğru koşamaya başlamıştım ki önümde bir iblis daha belirdi.
İşte bu kötü oldu. Shinobu'la ayrılmamalıydık.
Gözlerim ağaçların arasında gezinirken önümdeki iblisi görmezden geliyordum. Acilen Shinobu'yu bulmam gerekiyordu. Ama ilk önce şu iblisi halletmem lazım.
Gözlerim tekrar önümdeki uzun iblise kaydığında çatık kaşlarla beni izlediğini farkettim. Çatık kaş mı? Asıl sinirli olması gereken benim!
Alevi andıran saç tutamları vardı. Gözleri ise sanki saf ateştendi. Sadece ona bakmak bile ürpermemi sağlamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
