Η μάχη του έρωτα...

Part 4

Κατέβηκε από τη λιμουζίνα και θαύμασε το καινούργιο του σπίτι. Δεν μπορούσε να πιστέψει πως θα έπρεπε να κατοικήσει σε αυτό το οίκημα και μάλιστα ως ιδιοκτήτης. Χαμογέλασε περήφανος και σοβάρεψε απότομα για να μπει στον ρόλο του. Οι αστυνομικοί κάτω στην καγκελόπορτα τον χαιρέτησαν με στρατιωτική πειθαρχία και το ίδιο έκανε κι εκείνος. Εξάλλου ήταν φίλοι του και καλοί του συνεργάτες. Δεν του είχε αρέσει η ιδέα να βασσανίζει τους δικούς του ανθρώπους, αλλά ήταν η μοναδική λύση για την επιχείρηση που έπρεπε να στήσουν όσο πιο αληθοφανή γινόταν. Ήταν πλούσιος και έπρεπε να φαίνεται.

Μπήκε μέσα στον κήπο και το μάτι χάθηκε ανάμεσα σε τόσο πράσινο.Που το είχαν βρει αυτό το σπίτι; Το κυριότερο ερώτημα όμως που τον βασσάνιζε ήταν αν θα κατάφερνε ποτέ να το τριγυρίσει ολόκληρο. Φανταζόταν πως η Χριστίνα είχε ψάξει αρκετά μέχρι να καταλήξει σε αυτό και μάλλον το είχε τριγυρίσει ολόκληρο για να δει μήπως κάτι δεν της άρεσε. Αυτή η γυναίκα μπορούσε να τρελάνει με την τελειομανία της τον οποιοδήποτε σε δευτερόλεπτα.

Δίπλα του εμφανίστηκε η Χριστίνα που τον κοιτούσε νευρικά.

«Συγχαρητήρια», του είπε τελικά και του έδειξε το σπίτι του.

«Για το σπίτι μου; Η αλήθεια είναι ότι το έφτιαξα με πολύ κόπο», την πείραξε και εκείνη φούρκισε νευριασμένη.

«Είσαι σαχλός», ανταπάντησε και του έριξε ένα δολοφονικό βλέμμα, το οποίο μεταλλάχτηκε μετά από μερικά δευτερόλεπτα σε γέλιο. «Είμαι η Ξένια και είσαι ο κύριος Μέγας. Μην ξεχνάς τους ρόλους μας», του υπενθύμισε.

«Έχω μάθει απέξω τις κινήσεις μου και τα λόγια μου. Είμαι καλός στο σκάκι Ξένια», της έκλεισε το μάτι πονηρά και εκείνη κοκκίνισε.

«Υπάρχουν αρκετά νεαρά κορίτσια στην υπηρεσία σου και θα σου συνιστούσα να μείνεις μακριά τους. Δεν θέλουμε μπλεξίματα με έρωτες και σαχλαμάρες», γέλασε και τον σκούντηξε με τον αγκώνα της.

«Δεν έχω σκοπό να ερωτευτώ Χριστίνα, αν αυτό σε απασχολεί», την κοίταξε σοβαρός.

«Ξένια είπαμε», έφτασαν μπροστά στην εξώπορτα και εκείνη άνοιξε σχεδόν αυτόματα.

Η Ξένια προχώρησε μπροστά και στάθηκε δίπλα από το προσωπικό που ήταν παρατεταγμένο μπροστά στον Ντίνο. Τους κοίταξε όλους έναν - έναν και καθώς η ματιά του περιπλανήθηκε στον χώρο κόντεψε να πνιγεί.

Εκείνη ήταν εδώ. Εκείνη η κοπέλα από το κέντρο ήταν στο καινούργιο του σπίτι σαν υπηρέτρια. Κράτησε την έκπληξή του για τον εαυτό του και τους χαιρέτησε.