Η μάχη του έρωτα...

Part 43

Ξύπνησε απότομα. Δεν θυμόταν πόσες ώρες ήταν βυθισμένη σε εκείνο το περίεργο όνειρο που την έκανε να ιδρώσει. Το κορμί της το ένιωθε μολυβένιο, τόσο δύσκαμπτο που με δυσκολία κατάφερε να διώξει από πάνω της τα σεντόνια. Την πονούσε κι το χέρι της, το οποίο ήταν μελανιασμένο. Δεν θυμόταν πότε της είχαν αφαιρέσει τον ορό, αλλά ούτε την ενδιέφερε κιόλας.

Έπρεπε να βρει έναν τρόπο να φύγει από εκεί μέσα. Το είχε δει στο μάτι του πως η τρέλα αν δεν είχε πλησιάσει ήταν πολύ κοντά. Προσπάθησε να σηκωθεί. Ένιωθε το πάτωμα να γλιστράει κάτω από τα πόδια της. Δεν μπορούσε να ισορροπήσει. Έπεσε μετά από λίγα δευτερόλεπτα. Έβαλε όση δύναμη μπορούσε στα χέρια της για να σηκωθεί.

Η πόρτα άνοιξε απροειδοποίητα. Μια μεσόκοπη γυναίκα μπήκε τρομαγμένη στο δωμάτιο, καθώς την είδε στο πάτωμα να σέρνεται στην κυριολεξία. Κάτι μουρμούρισε μέσα από τα δόντια της και έτρεξε κοντά της να την βοηθήσει.

«Τι σου έκανε ο παλιάνθρωπος;» την ανασήκωσε στην αγκαλιά της και την τοποθέτησε με προσοχή στην ασφάλεια του κρεβατιού. «Περίμενε εδώ, φέρνω να φας κάτι», της χαμογέλασε στοργικά και μέσα στα επόμενα λεπτά επέστρεψε με ένα ζεστό πιάτο σούπας.

«Δεν πεινάω...» η Νεφέλη γύρισε αλλού το βλέμμα της για να αποφύγει την κουταλιά που ήταν έτοιμη να προσγειωθεί στο στόμα της.

«Πρέπει να φας κόρη μου. Δεν κάνει να μένεις νηστική, είσαι ήδη πολύ αδύναμη», της χάιδεψε τρυφερά το μάγουλό της. «Τι σου έκανε ο αλήτης;»

«Ποιος είναι; Τι θέλει από εμένα; Θέλω να πάω σπίτι μου», βούρκωσαν τα μάτια της καθώς θυμόταν τον πατέρα της και τον Φίλιππο.

«Φάε τώρα και ξεκουράσου», της άφησε την σούπα δίπλα της και σηκώθηκε. «Θα επιστρέφω σε λί...», πριν προλάβει να τελειώσει την φράση της, ένας δυνατός κρότος ακούστηκε.

Η Νεφέλη τινάχθηκε όρθια. Η γυναίκα έμεινε έντρομη να κοιτάζει την πόρτα. Κάποιος προσπαθούσε να μπει. Έβαλε το κορμί της μπροστά από την Νεφέλη. Δεύτερος κρότος και ένας τρίτος και η πόρτα άνοιξε. Εισέβαλε στον χώρο τρελαμένος ο Φέντερικ βρίζοντας. Κοίταξε γύρω στο δωμάτιο και στο τέλος έριξε το βλέμμα του προς την Νεφέλη. Την κοίταξε για αρκετά δευτερόλεπτα και την πλησίασε με αργό βήμα.

«Μην την πειράξεις», τον παρακάλεσε κλαψιάρικα η γυναίκα.

«Σκάσε εσύ! Εσύ! Εσύ πρόσεξε πολύ καλά! Μην διανοηθείς να ξεφύγεις γιατί τότε δεν θα σε λυπηθώ. Θα σε σκοτώσω!» είπε απειλητικά προς την Νεφέλη και έφυγε νευριασμένος.