Final

561 19 7
                                    

"È successo tutto così in fretta"
(Çok hızlı oldu her şey)

Zaniolo kafasını salladı ve ayağa kalktı

"Che ne dici di spiegare la nostra relazione?"
(İlişkimizi açıklamaya ne dersin?)

Gülüp ben de ayaklandım ve telefonumu çıkardım

"Facciamo una foto allora"
(Fotoğraf çekelim o zaman)

Zaniolo telefonumu elimden aldı ve 3-4 tane fotoğraf çekti, çektikten sonra telefonu bana uzattı

Telefonu hızlıca alıp fotoğrafları paylaştım ve Nicoloyu etiketledim

-

"Yani dediğim şu ki Zaniolo ile tekrardan buluşacağız, bana sürpriz yapacak sanırım bir yere götürecek orada da yüzüğü takacak, bilmiyorum sizden uzaklaşmak bana nasıl gelir ama sizi özleyeceğim" İzgi gözleri dolmuş bir şekilde beni izliyordu

Zeynep ise susmuş sadece beni dinliyordu, kısa süreli sessizlikten sonra Sessizliği Bozan Zeynep oldu

"İyi de kariyerin burada, bir dizi de oynuyorsun ve reytingler uçuyor Resmen, sen oraya taşınırsan dizi ne olacak? Hem daha bu konuyu Sizinkilere bile söylemedin"

"Annem ile babam sıkıntı değil iyiliğimi isterler ve gitmeme izin verirler, diziye gelirsek Zaniolo ile hemen evlenmeyeceğiz zaten, Zaniolo önden gider ben sonradan giderim oraya, dizi bitmeden gitme imkanım yok zaten" Zeynep kafasını salladı ve arkasına yaslandı

"İlişkinizi açıkladıktan sonra yorumları okudun mu sen? Ben şahsen evde kahkahalar atarak gezdim" gözlerimi Zeynepten çekip İzgiye baktım ve güldüm

"Biz de bakalım madem şu yorumlara" İzgi de güldü, Zeynep hiçbir şekilde gülmüyor, sadece bizi izliyordu

"Zeynep çık şu ruhsuzluk halinden, kız Resmen 1 ay'a gidiyor sen hâlâ somurtuyorsun!" İzginin dedikleri ile gülmemi tutmaya çalışırken Zeynep'e baktım

Zeynep boş gözlerle İzgiye baktı ve sonrasında ayağa kalktı "dışarı çıkıyorum ben istediğiniz Bir şey var mı?"

"Yok" Zeynep kafasını sallayıp salondan çıkınca İzgi yanıma oturdu

"Ay hadi yorumları okuyalım ya!" Telefonumu çıkardım ve yorumlara tek tek bakmaya başladım

---

5 ay sonra

Zaniolo ile evlenmiştim ve evet İngiltere'ye taşınmıştık...

"Amore mio, sto mettendo via i vestiti"
(Aşkım ben kıyafetlerimi yerleştiriyorum)

Zaniolo'ya döndüm ve kafamı sallayıp gülümsedim, şimdiden Türkiyeyi özlemiştim bile, İzgi ile neredeyse her gün 2 saat görüntülü konuşuyorduk, oda beni özlediğini söylüyordu

Tam bunları düşünürken telefonum çalmaya başladı, telefonuma uzanıp Kimin aradığına baktığımda İzginin aradığını görmüştüm, kısık sesle güldüm ve görüntülü aramayı açtım

"Günaydın Eylül hanım, ne haber oralardan?"

"Buralar sizsiz çok kötü İzgi hanım" İzgi güldü ve telefonu bir yere sabitleyip elinde ki kıyafetleriyle uğraşıyordu

Kaşlarımı çattım ve konuşmaya devam ettim "bir dakika sen o kıyafetler ile ne yapıyorsun?"

"Diyorum ki 2 haftalığına o taraflara mı uçsam?" Tam konuşacakken arkada Zeynep'in belirmesiyle sustum

"Ya Eylül şu salağa diyorum ki 'daha Yeni evliler sal şu çocukları' diyorum, dinlemiyor beni!" Güldüm ve konuşmaya başlayan İzgiyi dinlemeye başladım

"Eylül siz İzginur'u yaparken ben kulaklarımı kapatırım vallahi" Zeynep İzginin kafasına vurdu

"İzgi sıkıntılı mısın kızım sen? Çocuk falan yok ortada, hem İzginur ne ya? Zevksiz şey seni"

Odaya giren Zaniolo yanıma oturdu ve İzgi ile Zeynep'e selam verip bizi dinlemeye başladı

"Enişte iyi ki Türkçe bilmiyor, istediğimiz gibi dedikodu yapabileceğiz" İzgiye göz devirdim

"Neyse neyse kapatıyorum ben"

"Tamam, gelince yazarım ben sana" İzgi göz kırptı ve telefonu kapattı, gözlerimi Zanioloya çevirdim, beni izliyordu

Zaniolonun göğsüne yaslandım ve Balkonun camından dışarıyı izlemeye başladım...


Vee Sonn💆💗

Maç/ Nicolo zanioloHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin